... შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეოთხე თავი)

ყველა ახალი დღის გათენება ახალ ემოციებს მმატებს.სხვანაირად დავიწყე ცხოვრების აღქმა. განცდა მქონდა, რომ სადღაც კარში ვიდექი.ეს კარი ტკივილის და სიხარულის ზღვარზე იყო.

ვარსკვლავებს შორის (თავი 1)

-არაერთხელ მიტივტივია ზღვის ზედაპირზე შუაღამისას და ვარსკვლავებით მოჭედილი ცისთვის მიყურებია, მაგრამ არცერთხელ არ მიგრძვნია, რომ სამყაროში საუკეთესო შეგრძნება იყო ის. როცა ვეწევი ყველა განცდა მიორმაგდება, ანდაც მიასმაგდება. ისეთი თავისუფალი ვარ,

თავნება ქალბატონი (თავი 5)

-ცოლს ვირთავ! -მშვიდად განუცხადა ნიკო და თემოს,რომლებიც ადგილზე გაშეშდნენ. -რა ჯანდაბას შვრები?-ინსტიქტურად იკითხა ნიკომ. -დავიჯერო პირველჯერზე ჭკუა ვერ ისწავლე და ახლა მეორეჯერ უშვებ იმავე შეცდომას?-თემო მაშინვე დამშვიდდა და თავისი ჩვეული ტონით

ფიქრებით დიალოგი თავი 4

- მეე?! ოჰ მე მაპატიე რა! სწერვულად ვთქვი - გპატიობ! თქვა ნიკაპის ქვეშ ნაზად მომკრა თითები და ჩამიარა კბილები ერთმანეთს მივაჭირე თან ძალით გავიღიმე მუშტი შევკარი

არასწორი გმირი [თავი მე-6]

ამბავი მოგვითხრობს ჯიბის ქურდ გოგონაზე,რომელიც შემთხვევით ძველ საუკუნეში,მეფეების მმართველობის პერიოდში აღმოჩნდება, რათა უბრალო ხალხი იხსნას ბოროტი მმართველებისგან.

გაყიდული ღირსება (თავი 5)

ტელეფონი საწოლზე დავდე. ცრემლები წამსკდა, დედამიწის ზურგზე არაფერი ღირებული არ მქონდა, ერთი სახლი გვაქვს ისიც მოცუცქნულია საქათმესავით, გავყიდო? ვის რად უნდა, ამას ვინ იყიდის, ან თუ იყიდიან ალბათ კაპიებში.

შეხვედრა წარსულთან (თავი 8)

-რა შეყვარებული წყვილივით ჭუკჭუკებთ? - წარბ აწეული გვათვალიერებდა მეც და გვანცასაც. -რას ბოდავ? - გავბრაზდი და ფეხზე წამოვდექი - შენც შემოგთავაზეთ გამოსვლა, მაგრამ არ გვიკადრე. ეხლა რაღატო ბრაზობ?

ფიქრებით დიალოგი თავი 3

- გამომართვი მითხრა და მაიკა გამომიწოდა - არ მჭირდება! მობეზრებულად გავხედე - კარგი რა გაეწყობა, დაატკბე ხალხი შენი გამჭვირვალე სარაფნით,

მაღაზიის ბიჭი (თავი 3)

მხარზე ხელი მომითათუნა მიშომ და ისინიც გოგოებს გაყვნენ. მე ანდრეამ მომაკითა და სახლში დავბრუნდით. ვიცოდი მიშო გადაარწმუნებდა გოგოებს და ამით ვიყავი დამშვიდებული.

დამაინც რა არის სიყვარული (თავი 4)

- მიხარია ასეთს რომ გხედავ, წარმატებულს, ძლიერს- ამას რატომ აკეთებს, ყურადღებას მიფანტავს, ხმას ვერ ვიღებ, უბრალოდ ვუსმენ და ვუყურებ, არმინდა ეს წამები დასრულდეს, თითქოს ისევ ისეა, წლების წინ, ერთმანეთის პირისპირ ვჯდებოდითდა უბრალოდ თვალებში