დაბრუნება (თავი 4)

მეორე დილით განცხადება დავწერე სამსახურიდან წასვლაზე, მაგრამ ირაკლიმ არ დამიკმაყოფილა, ხელშეკრულებაა გადმომიღო და მაჩვენა ის პუნქტი სადაც ეწერა, თუ ხელმძღვანელთა საბჭო საჭიროდ ჩათვლიდა ჩემს საჭიროებას სამსახურში ხელფასს გამიზრდიდნენ 20% -ით

მაპატიე (თავი 4)

გაოგნებული ვიყავი, თავში ათასი კითხვა მიტრიალებდა. ვინ იყო ის? ან საიდან იცოდა რომ გვირილები მიყვარს? ეს ახლო მეგობრების გარდა არავინ იცის. ვითომ ნიკა? არაა... ნიკა არ იქნება, ასეთი რაღაც არასდროს გაუკეთებია. ჩემი რომელიმე თაყვანისმცემელი? მაინც

უბრალოდ მიმტანი (თავი 4)

როგორც იქნა, ჩავამთავრეთ სამუსაო საათები. ტატომ ტრადიციულად ჩამოარიგა ვისკიანი ჭიქები მისთვის და გოგონებისთვის, მე კი წინ ფორთოხლის წვენი დამიდგა, ეს ჩვენს პატარასო. ძვლივს შევაგნებინე, რომ თითქმის ყოველ ღამე, თუნდაც ერთი ჭიქა სასმელი,

გაჭედილები (თავი 6)

სამი წლის წინ მივედი მისტერ დამიანის კომპანიაში. მას შემდეგ რაც დედა დამეღუპა,გადავწყვიტე სრულიად მარტოს ჩემი ცხოვრება მომეწყო და ყველანაირი კონტაქტი გავწყვიტე მამასთან,რომელიც ჩემს წასვლამდე გაუჩინარდა.

მაპატიე (თავი 3)

დედას ყველაფერი მოვუყევი. ყურადღებით და გაკვირვებული მიყურებდა და ბოლოს უკვე რომ დავამთავრე და მის რეაქციას დაველოდე: -ოო ღმერთოო-წამოიძახა სასიამოვნოდ, გაკვირვებულმა.-რა იყო დედა?-წარბაწეულმა შევხედე.-არაფერი უბრალოდ, ეს ... ეს ძალიან რომანტიულია...

ფიქტიური (თავი 1)

-მარიამ ადექი - ნინოს ხმა გავიგონე და ლამის კივილი დავიწყე.-მაცადე მეძინება - ხმა დაბოხებულმა ამოვილაპარაკე და საპირისპირო მხარეს გადავბრუნდი.-მარიამთქო! ადექი საქმე მაქვს - უცნაურად დასერიოზულებული მომეჩვენე მსოფლიოში ყველაზე ცანცარა

დაბრუნება ( თავი 3)

დრო გადიოდა, მე კი გრძნობა უფრო გამიმძაფრდა, ყველგან დავეძებდი, მაგრამ ვიცოდი ის წავიდა, წავიდა სამუდამოდ ჩემი ცხოვრებიდან და დამიტოვა ბედნიერი დღეების მოგონებები... მას შემდგე თითქოს ყველაფერი კიც შემიყვარდა და კიც შემძულდა... მის სურნელს მთელს

უბრალოდ მიმტანი (თავი 3)

მთელი დღე უაზროდ გავლიე. აქამდე თუ სამუშაო საათებში წიგნებიდან არ ვყოფდი თავს ან გვერდით მარკეტიდან დაცვის თანამშრომლის, ლაშას მოგერიებით ვიყავი დაკავებული, ახლა ერთ წერთილს მიშტერებულმა დავაღამე.

მაპატიე (თავი 2)

-მოვედიი!!-დაიძახა მარიმ როდესაც კარი შევაღთ. -ასე მალე?-გულწრფელად გაუკვირდა დიმიტრის. -ხო რა მოხდა ჩვენი ნახვა არ გიხარია? -არა რა თქმა უნდა, შმოდით, შმოდით-ოთახში შეგვიპატიჟა სადაც მისი მეგობრები იყვნენ.მარი ცოტა გაბრაზდა და ლოყები აუწითლდა, ეს

უბრალოდ მიმტანი (თავი 2)

საღამოს ცხრის ნახევარზე უკვე ტატოს დახლთან ვიყავი, ის კი მონდომებით მიხსნიდა ყველაფერს.ჩამაბარა ჩემი 5 მაგიდა და გამაცნო დანარჩენი მიმტანი გოგონები, ლიზა, ელენე, ეკატერინე და ქეთი. ახლა თქვენ მიხედეთო განუცხადა გოგონებს და ჩემი თავი მათ გადასცა.