თბილისის ქუჩები (ნაწილი 3)

- აუუუ წყნეთში ჩემი ძმის სასტავია შეკრებლი და უბრალოდ საშინელებაა იქ ასვლა- აწუწუნდა ნუცა და "შუშანიკის წამებას" კიდევ ერთხელ გადახედა - აუუუ მევერ ამოვალ, ხვალ ოთხი საგანი მაქ ერთად და მოსამზადებელი ვართორე ხოიცი არა?- შეწუხებული სახით ახედა

თბილისის ქუჩები (ნაწილი 2)

- გისმენთ- თავის გრძელ, სწორ, წაბლისფერ, თმას ყურს უკან იწევს, თმას რომელიც წელამდე სწვდება და ძალიან ალამაზებს - მაშიინკაა, მე ვარ გოგო, გავიგე ჩამოსულხარ- აშკარად, მისი ძველი არცისე სასიამოვნო ნაცნობის ხმის ბგერები ესმის - ლენკა შენ ხარ? - ჰო

თბილისის ქუჩები (თავი 1)

ახალი ისტორია, რომელიც ეხება ყველაფერს რასაც ყოველდღიურად ვერ შეხვდები, ესჩემი მოთხრობაა და მინდა ვიყო ობიექტური, ამიტო ამ ისტორიის შეფასება თქვენთვის მომინდია, არმინდა ასე მალე დამეწყო ახლით, თუმცა გადავწყვიტე სხვანაირად.....

თბილისის ცის ქვეშ... სრულად

ჩემი ორი ბედნიერება მათე და ლენკა აბაშიძეები... თურმე თბილისში.თბილისის ცის ქვეშაც შეიძლება ჰპოვო ბედნიერება და სიმყუდროვე ასე რომ ეძებენ სხვადასხვა ადგილებში და მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში.....

თბილისის ცის ქვეშ... დასასრული

განადგურებული გამოვედი საავადმყოფოდან.ექიმის სიტყვები ჩემთვის განაჩენი იყო და გასაჩივრრბას არ ექვემდებარებოდა.აუცილებლელი და გარდაუვალი.ფეხარეული მივაბიჯებდი სამყაროსგან გათიშული ტელეფონი კი რეკავდა და არ ჩერდებოდა.მათე იყო აბა სხვა არავინ მყავდა ამ

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 13

აი სიუპრიზი ნამდვილი სიუპრიზი.ჯერ ბოლომდე ვერ შევიგრძენი იმის განცდა რომ ჩემს სხეულში ახალი სიცოცხლე უნდა გაზრდილიყო და მისი ამ ქვეყნად მოვლინების ბედნიერება მხვდებოდა წილად.მათეს რომ ეთქვა,ეს რომ გააზრებული ყოფილიყო დარწმუნებული ვარ არ

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 12

მოკლედ იმ საღამოს გიგიმ ითამადა ,ბევრი გვაცინა და გვამხიარულა,კარგად გაუგეს ერთმანეთს ბიჭებმა.ბევრიც დალიეს და იმაიმუნეს,თითქოს დიდი ხანია ერთმანეთს იცნობენო.მერე გიგიმ გიტარა გადმოიღო და სიმრეაც მოგვიძღვნა,მატეც რომ აყვა სასიამოვნოდ გაოცებული

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 11

ვიცი რომ გაბრაზდი,ვიცი რომ დიდხანს ებრძოდი თავს მაგის მოსაწერად.მე კი სულ სხვა რამ გიპასუხე.იმიტომ რომ მერჩივნა პირადად მეთქვა რომ მე უფრო მომენატრე,იმ წუთიდან როცა დაგშორდი და სამსახურში წავედი წამებს

თბილისის ცის ქვეშ... თავი10

-გამიჭირდება მაგრამ გავძლებ.-გაეცინა.უეცრად ჰაერში აღმოვჩნდი,მერე კი მის მუხლებზე.-კარგი რა მათეე.ისედაც მცხელა და ვერ ვისვენებ.-გაჩუმდი და ფილმს უყურე.-ურექციოდ მიპასუხა და ეკრანს მიაჩერდა.თან თმაზე

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 9

უკანასკნელი ვინც ამ ეპატზე ამ საწოლს და ამ ოთახს დაეპატრონება ეს მე ვიქნები და არც კი იფიქრო რომ ამაში ვინმე შემეცილოს.-შენ ვინ ხარ,მგონი უკვე ვნანობ... გაეცინა და ტუჩებზე წამეტანა,მაგრამ გადავაბრუნე,ზემოდან