თეთრი სახლის ბიჭი

ნიკუშა ბაღიდან უნდა გამომეყვანა, ბაღისკენ მივდიოდი, გზად ერთ მაღალ თეთრი სახლის აივანზე ბიჭები იყვნენ, ლაპარაკობდნენ, იცინოდნენ, ერთმანეთს ეღადავებოდნენ. აივანის მოაჯირს ერთი მაღალი ქერა თმით ბიჭი მიყრდნობოდა. შემთხვევით თვალი გამექცა, ყურსასმენები

თეთრი ყვავილები, შენთვის -3-

,,იმაზე მაგარი მომენტი ჩემს ცხოვრებაში არასდროს ყოფილა, როცა გავიგე, რომ ნინია პატარა ნათლულს მაჩუქებდა, სულ რაღაც 8 თვეში. გაბრწყინებული თვალებით დავდიოდი და ყველა ბავშვში, ნინიას პატარას წარმოვიდგენდი. ცოლ-ქმარიც გაგიჟებულები იყვნენ ამ ამბით."

თეთრი ყვავილები, შენთვის -2-

ეს იმიტომ, რომ მზის სხივებმა გამაღვიძე და არა ნინიას ზარმა, თუმცა არც ამ უკანასკნელმა დააყოვნა და მალევე აზუზუნდა ჩემი ტელეფონი. -გაიღვიძე რა და ამოდი ჩემთან. - ნინიას როგორც ყოველთვის მხიარული ხმა გაისმა ტელეფონში, რამაც კიდევ უფრო დიდი ბედნიერება

თეთრი ყვავილები, შენთვის. -1-

,,ძლივს დავასრულე სტატიის წერა, ჩემს უფროსს ემაილზე გადავუგზავნე და მაშინვე ფეხზე წამოვდექი. ამ კაბინეტში ერთი წუთის გატარებაც აღარ მინდოდა. თან ახლა, როცა ვიცოდი, რომ მთელი 1 თვე ამ საქმისგან და ჩემი უფროსისგან დავისვენებდი. უფრო მეჩქაროდა

თეთრი სახლი ( თავი 3)

მთელი დღე სადღაც იყო არმოსულა ალბათ ზევით ავიდა სადაც დიდი დასახლება იყო, იქ ნაცნობები ყავდა როგორც გუშინ შევიტყვე მე თბილად ჩავიცვი გამწარებულმა და გარეთ გავედი ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე და თოვლით გუნდები გავაკეთე მერე ბავშვობა გავიხსენე და თოვლის

თეთრი გვირილები

ვიცი რა მწარეა ცხოვრების ფიალა შეხე რა მზვარეა ცა კი რა კრიალა. ირგვლივ სითეთრეა, კაშკაშა ფერია, ეს ხომ შენი დღეა ჩემო ტყის ფერია შენს ირგვლივ შეიკრა ცხოვრების ჯაჭვი

თეთრი სახლი (თავი 2)

მერე სწრაფად მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა: -იმედია მალე გაიხსნება გზები და მალე წახვალ არმინდა შენი გულის ტკენა და არც სხვა რამის. -მოიცადე რას გულისხმობ(სახე ამიწითლდა) -რას უნდა ვგულისხმობდე -რომ ვერ მივხვდი მაგიტო გეკითხები(

ჯადოსნური თოვლი (თავი 1)

ახალ წელზე არც ისე შეყვარებული ნია დიდი ყოყმანის შემდეგ გადაწყვეტს შობა თავის მეგობრებთან ერთად გაატაროს, საერთო საცხოვრებელში ის გაიცნობს ბიჭს რომელიც სრულიად შეცვლის მის ცხოვრებას და დაანახებს რომ თოვლი ჯადოსნურია.

თეთრი სახლი (თავი 1)

ყოველთვის მიყვარდა მოგზაურობა რადგან ეს იყო ის რაც მეხმარებოდა განტვირთვაში ცხოვრებისეული სირთულეების დაძლევაში ყველაფერს რომ თავიდავანებოთ ყველა ადამიანს სიამოვნებს ახალი ადგილების ნახვა კარგი დასვენება. მაგრამ ეს ჩემში სხვანაერად იდო

თეთრი გვირილები

წვიმს, ციდან დიდი სისწრაფით ცვივა წვეთები და დაძველებულ ასფალტზე ეცემა. სიცივე სულის სიღრმევდე აღწევს, ბოჭავს. ნაგავსაყრელთან ვირთხები ხნაურობენ. მანქანები კი სისწრაფით მიუყვებიან ქუჩებს და გარშემო მყოფებს აშხეფებენ ბინძურ წყალს. თუმცა არც არავინაა