თვალები (10 თავი)

გიორგი საკმარისზე მეტ თანხას მიგზავნიდა, ამიტომ არც მე მენანებოდა ამ თანხის ბავშვებში დაბანდება. მათი შემდგომი წარმატებებით, თუ ვიმსჯელებთ ეს „ინვესტიცია“ ნამდვილად საუკეთესო გამოდგა. საბოლოოდ მოწყინდა გიორგისაც მუდამ კამათი და ჯიჯღინი. ის მაინც

თვალები (9 თავი)

ეს ერთი დღე როგორმე ავიტან, შემდეგ სადღა ვნახავ? როგორც აქამდე არ შევხვედრივარ, ისე მომავალშიც აღარ ვნახავ, მაგრამ ლევანს სასმელი უფრო ეკიდებოდა და შესაბამისად მისი მომეტებული ყურადღებაც სულ უფრო მომაბეზრებელი ხდებოდა. აშკარად ვხედავდი, მისი საცოლის

თვალები (8 თავი)

ჩემი მდგომარეობიდან გამომდინარე კლინიკაში იშვიათად მივდიოდი, ძირითადად ავადმყოფს კახა ნახულობდა. ექიმების თქმით: მან ძლიერი დეპრესიის ფონზე, ილუზიური სამყარო შექმნა, რომლის დატოვებაც არ სურდა. მკურნალობა საკმაოდ ხანგრძლივი პროცესი გამოდგა.

თვალები (7 თავი)

თამრო! თამრო! – მესმოდა მისი ხმა. კიბეებზე სირბილით დავეშვი, ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა თვალებიდან – თამრო, არ დამტოვო! გეხვეწები! – მესმოდა უკან დადევნებული გიორგის ხმა. გავჩერდი, მისკენ შევბრუნდი - არ დამტოვო! - მეხვეწებოდა იგი,

თვალები (6 თავი)

- რა სისულელეს ამბობ! – გამეღიმა მე – ასე უხერხულად ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ, თან მიზეზიც მე გავხდი... – ცრემლები მომადგა თვალებზე. - არ იტირო, გაჩერდი!..... – ლოყით ხელზე მეფერებოდა - ბედნიერი ვარ ჩემთან რომ ხარ, შენს გამო სიცოცხლესაც დავთმობ, ეს

თვალები (5 თავი)

მათი კეკლუცისა და ბედნიერი სახეების ყურება იმდენად მაღიზიანებდა, რომ ავდექი და კარავში შევედი. მთელი საღამო აღარც გამოვსულვარ, გვიან ღამით მესმოდა როგორ დაიშალნენ ახალგაზრდები, ყველა თავ-თავის კარავში შევიდა, ბევრი ვიწრიალე ლოგინში, მაგრამ ვერაფრით

თვალები (4 თავი)

- ზოგჯერ პრინცი შეიძლება ახლოს იყოს და ვერ ამჩნევდე, უბრალო მწყემსი გეგონოს, მთავარია გომბეშოში პრინცის შემჩნევა შეძლო. - დღევანდელ ცხოვრებაში აღარ არიან გომბეშოდ გადაცმული პრინცები, გომბეშო - გომბეშოა, პრინცი კი - პრინცი, სამწუხაროდ აღარც

თვალები (3 თავი)

სახლში წამოვედი, ფიქრიაც მალევე მოვიდა. ვიცი აინტერესებდა რა მოხდა ჩემსა და გიორგის შორის, მაგრამ არ მკითხა, მეც არაფერი მითქვამს. გიორგის უტიფრობით იმდენად ვიყავი გაბრაზებული, რომ ფიქრიასაც კი გავებუტე. დღემდე ვერ მივხვდი რა მოუვიდა მაშინ ძაღლს,

თვალები (2 თავი)

ქალბატონი თამარი იქ კარგახანს გაჩერდა, იქვე ვიდექი და შორიდან ვუმზედი, როცა წავიდა, ახლოს მივედი და საფლავს დავხედე, ძველი სასაფლაო გახლდათ, უბრალო საფლავის ქვით, რომელზეც არც სურათი იყო გამოსახული, არც წარწერა, არანაირი მინიშნება. ვერ მივხვდი ვისი

თვალები (1 თავი)

ავტომობილი მიექანება ჟინვალ გესისკენ, მისი მგზავრები გადაღლილი სახით გადაჰყურებენ სიმწვანეში ჩაფლულ წყალს, ნუთუ შეიძლება ადამიანს ასეთი სილამაზის დანახვისას გული არ აუჩუყდეს?! თუმცა უცნაურია, მგზავრები თითქოს ვერც კი ამჩნევენ ბუნების ამ საოცრებას,