სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[6]

ეს მამის მზრუნველობა იყო,თუ შუა ხნის კაცის გატაცება?რას ნიშნავდა ეს ყოველივე..ან იქნებ ისე მითხრა...მეორე „მე“ ისევ მებრძოდა...ან იქნებ წარმოსახვა ისე ჩამკეტოდა,რომ ვაკუუმი თანდათან მღრნიდა.

შემიყვარე თუ გაბედავ (8)

დამინახა,ჩემკენ წამოვიდა,ხელი მომკიდა და მოშორებით გამიყვანა. თაზო რას აკეთებ მეტკინა.გამიშვი!–ვუთხარი,რადგან ხელს ძალიან მიჭერდა. –შენ თვითონ რას აკეთებ გოგო სულ გაგიჟდი?–მკითხა გაცეცხლებულმა.

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[5]

-აქ ხარ?-მამუკამ გამომხედა.როგორი კაცია ზოგჯერ თბილი,მაგრამ ზოგჯერ ისეთი მზერა აქვს,რომ შეგაშინებს..ისე ოფიციალურად მოგმართავს..მის ხმაზე მყიდველები მახსენდება ზოგჯერ აგდებულად,რომ შემომხედავდნენ და ერთ-ორ სიტყვას მომაძახებდნენ.

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[4]

-დაგემუქრა?-ცივად ვკითხე. -მითხრა,რომ ...ათასი უბედურება.. -მისმინე,მესმის,მაგრამ..უნდა გეთქვა...-გავირვებული მზერით კუშტად შევხედე.

შემიყვარე თუ გაბედავ (7)

ძალიან დაღლილი ვიყავი,თან სიცხისგან მოთიშული და ჩასვლისთანავე მდივანზე წამოვწექი. -აუ ბეე,გთხოვ ერთი ჭიქა ცივი წყალი მომიტანე რა–გავძახე. –ინებეთ"ცისფერთვალება" ქალბატონო–და წყალი დადიანმა მომაწოდა.

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[3]

-არასდროს დავმთვრალვარ-კარებთან ჩავილუღლუღე.თავი დაბლა დავხარე და რაღაცის მოლოდინში მოძრაობა დავიწყე ისე,როგორც ბავშვებმა იციან გაკვეთილის არცოდნის დროს. მამაკაცს რეაქცია არ ჰქონია.სახეზე ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა,მაგრამ ეს ჩემთვის შეუმჩნეველი

შემიყვარე თუ გაბედავ (6)

–ვაა ნუკ.ეს ვინ ვნახეთ–მითხრა სალომემ და გადამკოცნა. –ვაა დაკარგული გოგონები.როგორ ხართ?–ვუთხარი და სამივე გადავკოცნე. –რავი რას ვიზამთ. ვისვენებეთ და ვართ რა–თქვა ნინიმ და ცოტნეს თვალი შეავლო.

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[2]

გოგონა,რომელიც ჯერ კიდევ დედის არასწორი ქორწინების მსხვერპლია..ნარკომანი და ლოთი მამა,რომელმაც ბავშვობა ჩაუმწარა და ახლა მშვენიერ წლებსაც ართმევს..დგება დღე და გოგონა არჩევანს აკეთებს...მის წინ უკვე ცხოვრება თავისი მთელი სირთულეებითაა წამოჭიმული..

შემიყვარე თუ გაბედავ (5)

მე მეგონა მხოლოდ აქ მოგიყვანდა დაეს შემოგვყვა კიდეც და წასვლას აშკარად არ აპირებს. წარბაწეული გავხედე მიხვდა და გაეცინა.–თქვენი თავი ჩამაბარეს დაკიდევ გაეცინა.ვიღაცას კარგი ოჯახი ვეგონებოდით ისე დავდიოდით. პარკში საკმაოდ ბევრი ხალხი იყო. სრულიადაც

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[1]

გოგონა,რომელიც ჯერ კიდევ დედის არასწორი ქორწინების მსხვერპლია..ნარკომანი და ლოთი მამა,რომელმაც ბავშვობა ჩაუმწარა და ახლა მშვენიერ წლებსაც ართმევს..დგება დღე და გოგონა არჩევანს აკეთებს...მის წინ უკვე ცხოვრება თავისი მთელი სირთულეებითაა წამოჭიმული..