ის იდიოტი , მე კი გიჟი (4 თავი)
ლიზასთნ წვეულებაზე ვერთობოდი , განსაკუთრებით მაშინ , როცა დოლიძეს სველ თმებს და მაიკას ვხედავდი . ერთადერთი რაც იყო უცნაური დოლიძე თვალს არ მაშორებდა მთელი საღამოს განმავლობაში მიყურებდა და რაც ყველაზე გასაკვირია თბილად მიღიმოდა , ისე კი არა როგორცმე ის რეალისტი ვარ
მე ის რეალისტი ვარ, რომელშიც შენ რომანტიკას ეძებ, მე კი არ შემიძლია მიყვარდეს ის ვინც ჩემგან გამორჩენას ელის.ნუ მთხოვ, რომ მჯეროდეს სიყვარულის, რადგან მე მინახავს ამ გრძნობისთვის დაღვრილი ცრემლი,ნუ მთხოვ, რომ მჯეროდეს სიყვარულის, რადგან მე მინახავსის იდიოტი , მე კი გიჟი ( 3 თავი )
ნინ , პრივეტ ; დღეს ჩემი დაბ.დღეა ხო იცი არა ?! ; ხოდა მოდი ჩემთან სახლში ; ჩემები საზღცარგარეთ არიან და სახლი ჩემს განკარგულებაშია . ყველა იქნება , ასე რომ შენც გელი . შვიდზე გელიდები ჩემთან ... წავიკითხე შეტყობინება და უაზროდ ვუპასუხე :ის იდიოტი , მე კი გიჟი (2 თავი)
მეორე დღეს იმ იდიოტური შემთხვევიდან , როდესაც დილიძე დამეჯახა , დილით ადრე გამეღვიძა , რადგან მოსვენებას არ მაძლევდა მისი სიტყვები -შენ კი გიჟი...(და მისი ამპარტავანი თუმცა იდეალური ღიმილი). ეს გავიფიქრე და უცბადვე წამოვხტი საწოლიდან . ჩემს თავსის იდიოტი , მე კი გიჟი (1 თავი)
15 სექტემბერი ; პირველი დღე ახალ სკოლაში . სიმართლე რომ ვთქვა ეს ფაქტი სულ არ მაწუხებს , ეს უკვე მეხუთე სკოლაა რომელშიც ვსწავლობ , ასე რომ , დიდი ხანი ალბათ არც აქ გავჩერდები . მე უკვე მივეჩვიე ჩემი ცხოვრების სტილს , ახლო ურთიერთობას არავისთანპირველი სიყვარული – "ის"
ეს ამბავი არც თუ ისე დიდი ხნის წინ, ერთ ჩვეულებრივ ზაფხულს დაიწყო. ამ ამბავმა ეს ერთი ჩვეულებრივი ზაფხული არაჩვეულებრივ მოგონებად აქცია. ალბათ მთელი ზაფხული ისევე უფერული იქნებოდა როგორც სხვა დანარჩენი რომ არა ის. ნამდვილად არ მახსოვს ყველაფერივინც ეძებს, ის პოულობს...
ნელი სვლით მივიწევ წინ. ლოკოკინასავით ზურგით დავატარებ ჩემს სახლს. ვაპირებ ჩემი მინიატურული ნაბიჯებით მოვიარო მთელი დედამიწა, იმ იმედით რომ ვიპოვი. თუმცა უკვე მემძიმება მხრებზე ჩემი შემოდგომა, თავისი ქარით, გათელილი ფოთლებით, წვიმითა და უიმედობით,მე ვნახე ის...
თეთრი კაბა ეცვა. ლურჯი ყვავილებითა და გვირილით მორთული. მაშინაც ასე შეემოსა სხეული როცა ხელი სთხოვეს, უბრალო ქალაქის უბრალო კაფეში, უბრალო ხალხითა და სავსე გრძნობებით გარემოცულ სამყაროში.. მე ვნახე ის...ის ახლოსაა
ახალი სკოლა,ახალი კლასელები და ახალი პირობები.1 კვირაა რაც გადმოვიდა და უკვე შემსძულდა აქაურობა.სკოლაში მიდიოდა,ნაწვიმარი იყო,ხელში თავის ყუთში ჩადებული საყვირი ეჭირა.ეს საკრავი მის სკოლაში უცნაურობა იყო რის გამოც დასცინოდნენ.სკოლის ეზოშიის გოგო
მიყვარდა ის გოგო, ვუყვარდი რომელსაც, ვუყვარდი იმ გოგოს რომელიც მიყვარდა. მისი ხმა წუხელი სიზმარში მომესმა ფანჯრიდან შემოსულ მშფოთვარე ნიავთან.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.