ისევ შემიყვარე... თავი (20) ნაწილი (2)

გვიანი იყო სახლში რომ წამოვედი,დათომ და თემომ გამომაცილეს და გზაში ათასი რჩევა-დარიგებით შემამკეს. სახლში გაყინული შევედი,აკანკალებულმა გავიძრე დუტი და საკიდზე ამოვკიდე,ფეხსაცმელები იქვე მივყარე და ფეხები ფუმფულა ფეხსაცმელებში ჩავყავი.სამზარეულოში

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ყველაფერი წარმავალია ქვეყნად,სამუდამო არაფერია,ყველაზე ბედნიერი მაშინ ხარ,როცა გრძნობ,რომ სიყვარული შეგიძლია,როცა გული გერჩის და ფეთქავს,არ აქვს მნიშვნელობა ეს ცალმხრივია თუ ორმხრივი,უბრალოდ გიყვარს და ამით ბედნიერი ხარ,სიყვარული დიდი ნიჭია,რომლითაც

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ახლა ისევ ახალი პრობლემა,საიდან უნდა მოეტანა ამდენი ფული? აბა მანქანას ცოტა დასჭირდებოდა? თან 2 მანქანა ჰქონდა გასაკეთებელი.ისევ დაიწყებდა თამაშს და ათას უბედურებას. სახლში რომ დავბრუნდი გიამ მახარა ახალ წელს რუსეთში გიშვებთ შენ და ნათიასო,ეგონა

ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)

-მე შენთვის გეუბნები დედიკო,იმას არ ვამბობ რო აკო ცუდი ბიჭია,უბრალოდ მინდა კარგი მომავალი გქონდეს,ხომ იცი მე და მამაშენს ყველაფერი თქვენთვის რომ გვინდა?არასოდეს არაფერი დაგკლებია ყოველთვის ყველაფერი გქონდა რაც გინდოდა,გექნება იგივე ალეკოსთანაც?

ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)

-ხო ვიცი,მაგრამ ახლაც მე ვუყვარვარ-ისევ სიცილით გვიპასუხა მე და სალომემ ერთმანეთს გადავხედეთ,ახლა ამას სახეს ავახევო,მაგრამ ვანიშნე გაჩერებულიყო,ან რა აზრი ჰქონდა მასთან რამის გარჩევას? ისედაც ყველამ კარგად ვიცოდით როგორ ეტრფოდა გიგა ელენს. ხმა არ

ისევ შემიყვარე... თავი (17) ნაწილი (2)

დედას დავემშვიდობე და ავდექი,ყველას ეძინა,არც ბუხარი ენთო,ისე ციოდა წამეყინა ფეხები.აკანკალებული ავედი დაბლა,ბუხრის დანთების აზრზე არ ვიყავი,ან საიდან მეცოდინებოდა.ბიჭებს პირველ სართულზე ეძინათ,ფეხაკრეფით შევედი მათ ოთახში და დანელიას დავეჯაჯგურე

ისევ შემიყვარე... თავი (16) ნაწილი (2)

როგორც აღმოჩნდა ძილი არც არავის უნდოდა,რაღაცნაირად გაბრუებული და გამოშტერებული ვიყავი,არც არაფრის ხალისი მქონდა,თითქოს ისევ მეძინებოდა,ბედნიერება სვერ ვგრძნობდი,ზოგადად ადამიანი როცა იღლება ბრძოლით,თუნდაც მიაღწიოს საურველ შედეგს ის უკვე აღარაფრად

ისევ ერთად(2)

უნდა ვაღიარო რომ უიღბლო ვარ... ბავშვობიდან...ეკა მეუბნება უბრალოდ მოუხერხებელი ხარო. ვერ ვხვდები ამაში უკეთესს გულისხმობს თუ უარესს. მეექვსე კლასამდე უკვე მოსწრებული მქონდა ორივე ხელის მოტეხვა და შეხორცება. მერე მარჯვენა ხელი ახლიდან

ისევ შემიყვარე... თავი (15) ნაწილი (2)

მთელი ღამე გვერდი-გვერდ მჯდომებმა გავატარეთ,ვიხსენებდით ძველ დროს და ორივეს გულიანად გვეცინებოდა,წყენას ვერ ვივიწყებდი,გულში მაინც ხინჯად მრჩებოდა წარსული,თუმცა როცა მას რომ ვუყურებდი მაინც ვგრძნობდი იმ დიდ სიყვარულს,რომელიც მის მიმართ მქონდა.რაც არ

ისევ ერთად(1)

-მეც მახსოვს-თავი დავიქნიე- სხვათაშორის ისიც მახსოვს რო ვტიროდი შენ კიდე იმის მაგივრად რომ დაგემშვიდებინე მითხარი ეგ სულ ეგრე გადრჩებაო და ძალით ამატირე.- ირაკლის ჩემ მონაყოლზე სიცილი აუტყდა. მას კი როგორც ყოველთვის გადამდები