მაბედნიერებ დევდარიანო (თავი 1)
ცხოვრება სავსეა მრავალი თავგადასავალებით. ბევრს ვერაფერს ვიტყვი ჩემზე უკვე 5 წელია ამერიკაში ვარ. ყოველ დღე იმაზე ვფიქრობ თუ რითი გავიხალისო თავი. სასტავში სამნი ვართ მე დემეტრე და დამიანე. სამივე ერთად გავიზარდეთ. დღეს 5 წლის შემდეგ პირველადმაბედნიერებ! (24 თავი)დასასრული
-არა ამას ვერ ვიზავ. სახლში ვბრუნდები. ალექსანდრესთან ვბრუნდები. -გამოვვარდი აეროპორტიდან ჩავხტი ტაქსში და სახლისკენ დავიძარით. არა მაინც როგორ დავუშვი ის ფაქტი რო ალექსანდრეს შეეძლო ეღალატა. ან რას გამოვიქეცი ეგრევე.ჩემი ბრალია რაა. დებილი ვარმაბედნიერებ! (22 თავი)
-არ ჩამოხვალ? მკითხა როცა თვითონ წყალში გადაეშვა -არა არ მინდა. -კაი-ამოვიდა წყლიდან და გვერძე მომიდგა, მაიკას ჩაებღაუჭა -ალექსანდრეე გაჩერდი. -კაი-მითხრა და ტანსაცმილიანად გადამიშვა წყალში.მაბედნიერებ! (22 თავი)
დილით ვიღაცამ ხელში ამიყვანა და მაშინათვე გამეღვიძა. თვალები გახელილი არ მქონდა რო ავფართხალდი. -ნუ ფართხალებ.-გავიგონე ალექსანდრეს ხმა -ალექსანდრეეეე-დავიყვირე და ჩავეხუტე.-რახდება აქ რა გინდა? -სახლში მიმყავხარ-მითხრა მოკლედმაბედნიერებ! (21 თავი)
-შენი ნებაა-მაგიდაზე შემოსვა სამზარეულოში. ტელეფონმა დარეკა -გისმენთ-უპასუხა ალექსანდრემ-კარგი ერთ საათში წამოვალ -ვინ იყოო?-კითხა ვნებიანად და ბიჭის მაისურს ჩაებღაუჭა -კომპანიიდან დარეკეს-გადაიძრო მაისური გოფონა კი დაასრიალებდა მის შიშველ მკერდზემაბედნიერებ! (20 თავი)
-ჩემი შვილი-დაიძახა როცა ბავშვის ტირილის ხმა გაიგო. -ბავშვი დაიღუპა ვწუხვართ.-გაშტერდა. იყურებოდა იმ კაცისკენ რომელიც ვიღაცას ახსენებდა. მტირალა ბავშვით კი კარისკენ მიიწევდა. -რა დაიღუპანიმ კაცს უჭირავს ჩემი შვილი.-დაიწყო ყვირილი და ხელებიბკარისჯენმაბედნიერებ! (19 თავი)
დილით მარიამი საღებავის სუნმა გააღვიძა. თავიდან ცხვირო აეწვა მაგრამ მერე მიხვდა როგორ მოეწონა ეს სუნი.წამოყო თავი და პიჟამოებიანი გავიდა გვერძე ოთახში, სადაც მეუღლე ეგულებოდა. ალექსანდრე ზურგით იდგა და ვერც გაიგო როდის შევიდა მარიამი.კედელს ცისფრადმაბედნიერებ! (18 თავი)
-ფუ ამის დე**ც არ დაგაცდიან არაფერს.წავედი ჩიტუნა მაგრამ შევხვდებით-და მაშინ მვკარია თვალ მამაკაცის სახეს .-და ხო რო იცოდე ალექსანდრეს მანქანა მე დავცხრილე.-მითხრა და კარში გაუჩინარდა. ქალი შემოვარდა და მაშინვე ტირილი ამიტყდა. კარში ველურივითმაბედნიერებ! (17 თავი)
ალქსანდრე სამსახურში დადიოდა და მხოლოდ საღამოს ვხედავდი ვახშამზე.დღეს ადრე მოვიდა. -ასე ადრე მოხვედი? ათზე გელოდებოდი ახლავე გავშლი მაგიდას.-ვუთხარი ბედნიერად ის კი სახში გიჟივით შემოვარდა და სახეზე ღიმილი გამიქრა -რა მოხდა? -რა უნდამაბედნიერებ! (16 თავი)
-ალექსანდრე ალუჩა მინდა-წამოვყე თავი და ალექსანდრეს გაღვიძება ვცადე. -ამ შუა ღამისას რა ალუჩა აგუტყდა დაიძიბე რა-ამოიზმუვლა და გვერდი იცვალა. -ხეპრევ ადექი და ალუჩა ამომიტანე მაცივარშია-ვუთხარი და თავში წამოვუთაქე. -თქვენი კაპრიზები შემიწირავს მეტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.