მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (2)

ჩემი პირველი ისტორიაა,რომელიც გულით მინდოდა თქვენამდე მომეტანა,ის რეალურ მოვლენებზეა სადღაც მართლაც არსებობენ ეს ადამიანეები და იგივე გადახდათ ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის..-არა,რა დამავიწყებს დედაშენს.ორივეს სიცილი აუტყდა. -ნათიიი,რატომ არ

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(1)

-მარტა მივდივარ მე-ბოლო ხმაზე მიყვირა ჩემა იდიოტმა ძმამ და ოთახის კარი გაიხურა. აუუ ამ დებილს სულ დაავიწყდა არდადაგები როა. ისევ შევიბრუნე ძილი. ალბათ 10 საათი იქნებოდა რომ ავდექი.. ყავა მოვიმზადე და მისაღებში დავბრუნდი. ტელევიზორი ჩავრთე რაღაც

მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (1)

მე ნათია ვარ ახვლედიანი 22 წლის და უკვე ყველაფერი მოვასწარი...სწავლა,ოჯახი,ქმარი,შვილი და უამრავი პრობლემა.ნიკას დავშორდი და ჩემ 4 წლის შვილთან უტასთან ერთად ცალკე ვცხოვრობ,ჩემების დაჟინებული თხოვნის მიუხედავად.მინდოდა მარტო მეცხოვრა ხოდა ასეც

ცხოვრება რაც არ უნდა უბედური იყოს, მასში მაინც არის რაღაც

ისტორია არის 16 წლის გოგონა,რომელმაც ყველაფერი დაკარგა..ბავშვთა სახლიდან გამოსული კი დგება ცხოვრებისეული სიძნელეები წინაშე,რომელიც მისთვის გაასმაგებულია...ყველაფრის და მიუხედავად გოგონა მზადაა შეებრძოლოს მათ,იაიხდინოს ოცნებები...ვნახოთ თუ შესძლებს

მაინც მოგარჯულებ(11 ნაწილი-დასასრული)

ის საღამო მშვენივრად გაატარეს. ბექამ კატო სახლამდე მიაცილა და ბევრი ხვევნა-კოცნის შემდეგ ძლივს შეელია. კატო თავის ოთახში აფარფატდა და მარის დაურეკა. უკვე 1 კვირაა ურეკავდა, რომ დალაპარაკებოდა, თუმცა დაქალს სულ საქმეები ჰქონდა. ვერ ხვდებოდა რა საქმე

მაინც მოგარჯულებ(10 ნაწილი)

იმ დღეს კატომ ბექას დედა კარგად გაიცნო. ძალიან საყვარელი ქალი ყოფილა, თან ყურადღებიანიც. შემდეგ კომპანიაში შეიარეს. კატომაც ისაქმიანა ცოტა და შემდეგ სახლში დაბრუნდა. ერთი კვირა თვალის დახამხამებაში მიილია. კვირა დღე იყო, კატო მარისთან იმყოფებოდა

მაინც მოგარჯულებ(9 ნაწილი)

დილით აღმატებულ განწყობაზე გაიღვიძა. საწოლიდან წამოფრინდა და ტანსაცმელები გადმოქექა. ჯინსის შორტები, თეთრი ზედა და თეთრი კეტები ჩაიცვა. პირველ სართულზე ჩამოვიდა და სამზარეულოში მოფუსფუსე ნათელას მიესალმა-ნათეე... როგორ ხარ აბა?(კატო) - შევიდა და

მაინც მოგარჯულებ(8 ნაწილი)

საავადმყოფოში კიდევ 2 დღე დარჩა. სერიოზული არაფერი იყო, ამიტომ ექიმებიც დათანხმდნენ მის მალე გამოშვებაზე. ბედნიერმა ჩაიცვა ტანზე და მარის დაუძახა. -ჰოუუ!(მარი) - შემოყო თავი ოთახში. -მე მზად ვარ წასასვლელად(კატო) -კაი, ახლავე დავუძახებ ბექას და

მაინც მოგარჯულებ(7 ნაწილი)

იმ დღეს აღარსად არ წასულან. კატო მთელი დღე თავის ოთახში იყო და ქვემოთ არ ჩადიოდა. ნამდვილად არ უნდოდა ბექას ნახვა. საღამოს მარი გაახსენდა. თავისი გიჟი დაქალი... მაშინვე ტელეფონი აიღო და დაურეკა: -ოჰჰ, ეს ვის გავახსენდი!!!(მარი) - ჩასძახა დაქალმა

მაინც მოგარჯულებ(6 ნაწილი)

ოჰოო... აი ლონდონიც ამას ჰქვია. ძალიან მაღალ შენობაში შევიდნენ და მიმღებში დაცვას მიესალმნენ. კატო აქ პირველად იყო. ბექა, როგორც ჩანდა, ყველას იცნობდა. მისი კაბინეტი მე-7 სართულზე იყო. ლიფტში უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა. საბედნიეროდ მალე ავიდნენ და