მე შენთან მოვალ...

შენს ფანჯარასთან, გარიჟრაჟზე, მზის სხივად მოვალ, ღამის წყვდიადში შემოსეულ შევმუსრავ ეჭვებს, სანამ ბნელეთის ლეგეონით დაისი მოვა, მინდა სითბოს და ნატვრას შუა თვალებში გეწვე.

მე ორმაგი ტყვე ვარ ( სრულად )

ეს არის სულ,სულ პირველი ,რაც დავწერე და შემდეგ ამ საიტზე გამოვაქვეყნე.ვდებ რედაქტირების გარეშე ამიტომ გრამატიკული შეცდომები გაატარეთ შეაფასეთ.რადგან პირველია განსაკუთრებით მიყვარს.

მე ვტიროდი...

მე ვფიქრობდი მასზე როდესაც მის თავში ერთხელაც არ გაელვებულა ჩემზე აზრები მე ვუხსნიდი ყველაფერს როდესაც მას არ უნდოდა ჩემი მოსმენა მე ვტიროდი როდესაც ვიცოდი რომ არ იყო ამის ღირსი არ მინდოდა არასდროს მისი დაკარგვა როდესაც ის ჩემს დაკარგვაზე არც კი

მე, როგორც

მეტროები ბავშვობიდან მომწონს, განსაკუთრებით კი ეს ადგილი, ეს მტვრიანი კიბეები, სარაჯიშვილის მიწისქვეშეთი, სადაც ჩემთვის, რაღაც იდუმალი, შეუცნობელი და შემაძრწუნებელი ხდება. აქაურობას ტაძრად ვთვლი, რადგან მხოლოდ აქ შევიგრძნობ უმაღლეს სიმშვიდეს და

უბრალოდ მე თავი 6

ჩვენი მოგზაურობის გეგმა ასეთი იყო ჯერ პარიზში,შემდეგ ნიუორკში და ბოლოს ლოს ანჯელესში უნდა წავსულიყავით.ეს ქვეყნები ძალიან მომწონს მაგრამ უკვე იმდენჯერ ვარ იქნ ნამყოფი,ნაცხოვრებიც ასევე,რომ ჩემთვის ერთფეროვანია

უბრალოდ მე თავი5

რამდენიმე დღეში სვანეთის გზას ვადექით,ძალიან უცებ გადაწყვიტეს ბავშვებმა და მეც არ შევწინააღმდეგებირვარ,რადგან მათთან ერთად დასვენება მინდოდა.იქაურობა ძალიან ლამაზი იყო,პირველად ვიყავი და აღფრთოვანებას ვერ ვმალავდი.ბავშვები რაღაც უცნაურად იქცეოდნენ

უბრალოდ მე თავი 4

სალის დაბ დღემ ძალიან კარგად ჩაიარა,დანიმ ისეთი სიუპრიზი გაუკეთა სალი გაოცებას ვვერ მალავდა,ყველა გახარებული და ბედნიერი იყო.ბევრს ვიცინოდით,ვცეკვავდით და ზოგი სვავდა.მარტო მე და ანი ვიყავით ფხიზლები და ჩვენ მთვრალ მეგობრებს ბევრი ვიდეო

შენი თამუნია (თ.ჯ) (მე_3_ე თავი)

ეს არც ისე ძნელი ჩანდა გეგმებში, თუმცა საოცრად ძნელი აღმოჩნდა, მიჭირდა, ძალიან მიჭირდა ჯერ იმის გააზრება, რომ ყველაფერი ჩემს თავს მოხდა, მერე ამ ყველაფრის სხვისი თვალით შეხედვა და უფრო მეტიც ამის შემდეგ საკუთარი თავისთვის უნდა მეთქვა რომ წინ მთელი

ვინ ვარ მე ?

მიყვარს ჩემს თავთან მარტო დარჩენა, როცა ვეფლობი ჩემს სამყაროში, თუმცა ვერ ვიტან, როცა ერთი ვარ და მეზიზღება წანწალი დროში! დღეს მაქვს პასუხი ყველა კითხვაზე და ხვალ ვიღვიძებ, როგორც უვიცი, მაგრამ რომ არ ვარ ერთფეროვანი ან უკურმართი, ეს ზუსტად

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 3

სადარბაზოში, ყოველ განვლილ კიბეს ვითვლი. ეს ერთი უწყინარი ჩვევაა, რომელიც დროის გაყვანაში მეხმარება. ფურთხით დასველებულ ადგილებს თუ თვალს არ მოვარიდებ, გონებაში ხმა ჩამესმის: – გაფრთხილება! გაფრთხილება! გულის არევის რისკი პროცენტულად მაქსიმუმს