ადვოკატი მე! 3

-თქვენი საბუთები! საფულიდან ჩემს საბუთებს ვიღებ და ვაწვდი. -ადვოკატი ყოფილხართ! თქვენ წესების დაცვა უნდა შეგეძლოთ!-მაფრთხილებს და თან ჯარიმას მიწერს. დაუმშვიდოებებლად ჩავჯექი მანქანაში და დათა არველაძე დამცინის! მე დამცინის?! აქეთ უნდა დავცინო! ხომ

მე ვნახე სახე

მე ვნახე სახე, როცა ძილში მესმოდა სევდა, მე ვნახე როგორ ბილწავდნენ თვალებს, და ეს ტკივილი ტანჯვამდე მდევდა. მე ვნახე სახე ცრემლით,სისხლივით სავსე, ღრუბლის სიშავე ეხვევა საგნებს, და ეს ტკივილი მეც ძვრამდე მავსებს.

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - დასასრული

“არ ვიცი რა მოხდა იმ დღეს, არ ვიცი რა დაგიშავე, როტომ გამიმეტე და რატომ ჩამილურჯე თვალი. მაშინ, მხოლოდ შენი შიშველი ფეხების დანახვა მოვასწარი. თუმცა, დარწმუნებული ვარ შენი სახისთვის რომ შემეხედა, შენს თვალებში რომ ჩამეხედა და შენი ღიმილი დამენახა,

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი VI

სიბრაზისაგან სახეზე სულ ავწითლდი. ყოველთვის ასე იყო… რაც არ უნდა მომხდარიყო, დამნაშავე მე ვიყავი ლილიკოს თვალში. სოსო და ნუცი უყვარდა მარტო და მხოლოდ მათზე ამოსდიოდა მზე და მთვარე. თავის დროზე, როდესაც იტალიაში და პარიზში დაჰყავდა მის ქმარს

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი V

_მაშო… მაშოოო!_ყვრილით შემოვარდა ჩემს ოთახში ნუცი. მე ერთ სკამეზ მეორე მქონდა შემოდებული და კარადის თავიდან დიდი ყუთის ჩამოღებას ვცდილობდი. მასში მამას ნაჩუქარ საჩუქრებს ვინახავდი. იმ საღამას მინდოდა 13 წლის თავზე

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი IV

გენერალური რეპეტიცია გავიარეთ და 3 საათიანი შესვენება გამოვაცხადე, თუმცა არც მშობლები და არც ბავშვები არსად წასულან და ყველანი ერთად მეხმარებოდნენ დარბაზის მოწყობაში. უკვე საღამოს 9 საათზე იქაურობა ხალხით აივსო. მე ჩემს ბავშვებთან და მათ მშობლებთან

მე…

და მაინც ვინ ვარ ‘’მე’’ ?ბევრჯერ მიფიქრია რა იქნებოდა რომ არ მოვლენილიყავი ამ ქვეყნად ?! სხვა სიცოცხლეში გარდავისახებოდი თუ უბრალოდ გავქრებოდი….მუდმივად მაწუხებს კითხვა ვიგრძნობდი? მეტკინებოდა?განვიცდიდი იმას რომ არ ვიარსებებდი? ალბათ უბრალოდ არ

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი III

_იქნებ, ყავა დაგველია ერთად?_უკვე გაჩერებასთან მისულს მკითხა. _მეჩქარება!_მოკლედ მოვუჭერი. _როდემდე აპირებ უკარებას როლის თამაშს?_გაეცინა და წინ გადამიდგა.

მე, შენ და ჩვენ

შენ ცოლი გქვია მე ქმარი საწოლზე თვალებს ნაბავ ჩაგეხუტები გაკოცებ ვხედავ შიშს როგორ მალავ

მე, შენ და ჩვენ

შენ უკვე მეცხრე თვეში ხარ მუცლით პატარას ატარებ როგორც ბროწეულს მარცვლებით სავსეს პატარას მარცვალს ვადარებ