-პატარა ქალბატონო! მე შენ მიყვარხარ! (სრულად)

უცებ ნაიამ სიცივე იგრძნო, მაგრამ მოულოდნელად გათბა, სიცივე ეპარებოდა და აკანკალენდა მის სხეულს, ვერ ხვდებოდა რატომ ვერ თბებოდა საყვარელი მამაკაცის სხეულის საშუალებით, მითუმეტეს, როცა მას ეხვეოდა...თვალები მოიფშვნიტა, სისუსტე იგრძნო, გუგები

თუ მიგვატოვა მზემ მთვარესთან ვიქნებით ჩვენ, მე და შენ ნ.წ 1

ბავშვობიდან ძალიან აუტანელი ,გიჟი და გადარეული ბავშვიი ვიყავიი .. ყოველთვის ლიდერის პოზიცია მეკავა და არასოდეს არ ვნებდებოდი . ყოველთვის ჩემი სიჯიუტით გამოვირჩეოდიი .. ახლაც,უკვე 20 წლის ვარ და ისევ ისეთი გიჟი და გადარეული ვარ

მე ცოცხალი ვარ !

ვგრძნობ სითბოს,ჩემივე სისხლძარღვებიდან გამოქცეულს და მერე მცივა გაყინული სისხლის სიახლოვეს... იების სუნს ვგრძნობ მიტოვებულ სასაფლაოზე და თითქმის ყოველი აგვისტოს ბოლოს თოვლის სუნს ვგრძნობ.(არ მიყვარს თოვლი ) ვგრძნობ სიშორეს და სიახლოვეს უფრო...

სიმპატიური კინგ-ბოქსერი და მწვანეთვალება მე

თავისუფლება ყველა ადამიანს უყვარს... ხოდა მე ისეთი თავისუფალი ვიყავი როგორც არავინ. რასაც მინდოდა იმას გავაკეთებდით-ან სახლში ვიჯდებოდი, ან მეგობრებში, ან გარეთ გავიდოდი.. მოკლედ გეგმაში მქონდა ეს ზაფხული საუკეთესო ყოფილიყო... მაშ ასე! მხიარულება

ბანდიტი და მე ( Part VI )

მანქანა შუქნიშნამდე ზანტად მივიყვანე, ჰაერი ძალიან მძიმედ ტრიალებდა, ზაფხულის ცხელი ჰაერი სიოდ ქროდა. ნელ-ნელა მივაჭირე ტორმუზს, ეტაპობრივად,პირდაპირ ხაზთან გავჩერდი და გვერდით მდგარი მუქი ლურჯი მანქანა დავინახე, შიგნით 40 წლამდე კაცი იჯდა,

მე მიყვარდა შენი ხელებით აბლანდული ჩემი თმები

ახლა ქარია და ოცნებები თოკზე დავკიდე, ცაზე აეკრო ჩემი გულის ყველა სისხლძარღვი, ნაზამთრალ ხეებს დავემსგავსე მარტის განთიადს და ფეხაკრებით ვიპარები სავსე სახლიდან. ქუჩაში გავალ, ქარია და თან წამიყოლებს, უგზო-უკვალოდ ვეხეტები საღამოს ხუთზე, თვალებით

ბანდიტი და მე ( Part V )

- გაბრო, მისმინე რა... ისა სალაპარაკო მაქ, ტატოსთან მოდი, მარტო ვიქნები, დაგელაპარაკები... - ენის ტლიკინი არასდროს გახასიათებდა, ეგრე გაგზარდე? ეგ გასწავლე მე შენ? როდიდან გახდი კრისა, თაგვი, რომელმაც ვერ გადახარშა, მიტოვება, შენ რახან არ გაგიმართლა

მე და წილოსანი ( ნაწილი მერვე)

წარმოსადგენლადაც რთულია თუ როგორ შეიძლება ადამიანთან იყო ესე ახლოს და ამავდროულად ასე შორს.სანტიმეტრები რომლებიც წილოსანს მაშორებდა მეზედმეტებოდა.აი იმ წამს დაუფიქრებლად დავთმობდი ყველაფერს,რათა ერთხელ მაინც მეგრძნო წილოსანის ხელები ჩემს წელზე და

მე?მე თქვენმა სიბოროტემ გამაბოროტა(1)

_კი ვიცი ცუდად მოვიქეცი...ვიცი და ამისთვის ვისჯები ვერ ხედავ?ყველას ვკარგავ!ყველას ვინც მიყვრადა!გესმის ეს ჩემთVის რას ნიშნავს?ეხლა რომ წავალ ხომ მომიწევს |ჩამოსვლა და სკოლაში მისვლა? _ლილე მომისმინე! _რისთVის?უნდა მითხრა ის რაც შენზე კარგად ვიცი?

სულელი მე 10

ვერ ვიტან როცა მაიგნორებენთქო მგონი გითხარი უკვე !- კბილებიდან ისე გამოსცრა სიტყვები და ისე მიყურებდა მართლა შემეშინდა, მის ამ გამოხედვას ვერ გავუძელი და გვერძე გავიხედე სადაც დოდო იდგა და გაკვირვებული გვიყურებდა -მე როოგორც მინდა ისე მოვიქცევი და