მე,შენ, ბუნება და სიყვარული (ნაწილი 1)

მეგობრებო,ეს ყველაფერი არის ნამდვილი ისტორია რომელიც პირადად მე გადამხდა,ტექსტში არ გამომიყენებია რეალური სახელები არის გამოყენებული უცხოურო სახელები, შეცდომების არის მაგრამ ტექსტის შინაარს მიხვდებით.

მე ვაფერადებ სამყაროს

მივუყვები ქუჩას და შავ-თეთრ სამყაროს ჩემს გონებაში ვაფერადებ. მივაბიჯებ გზააბნეული და ვხედავ უსიცოცხლო, გაყინულ სახეებს, თითქოს ხალხს დაავიწყდა რა არის: სიხარული, ბედნიერება, სიყვარული... მინდა ვიყვირო, ისე რომ ყველამ გაიგოს: "გაიღიმეთ ხალხო,

მე შენში ვარ ,მე შენი ვარ ,მე შენით ვარ

-"ვინაა ეს მოხუცი?რა ბარბაცით მიაბიჯებს ?ლოთია?მაწანწალაა?ბოშაა?რას ეძებს? სიკვდილს?ეს რა არის ზურგზე,რომ მოუკიდებია და მიათრევს?საჭმელი?იქნებ ტანსაცმელი?არა შეიძლება წიგნებია,იქნებ......."

მე,შენ და ბაკურიანი

-ხო, და მე რომელ კატეგორიას მივეკუთნები? -შენ? შენ ვერავის შეგადარებ.. -და ეგ კარგია თუ ცუდი? -ძალიან კარგი.. თავი ნიკას მხარზე დავდე და გავჩუმდი... -თეკო.. -რა ნიკა? -მიყვარხარ..

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-12 თავი)

თავი მეთერმეტე-"უსათაურო წამება" ლიკა სინათლის მკაფიო სხივებმა თვალების გახელის უფლება რამდენიმე წუთი არ მომცეს, ამ დროის მანძილზე ნესტოები არასასიამოვნო ჰაერის მოლეკულებით გაივსო. წამლების მწვავე სუნმა მიმახვედრა, რომ ამ წუთას საავადმყოფოს

მე ორმაგი ტყვე ვარ ( დასარული)

_ მე ისედაც შენი ვარ საყვარელო_ ორივეს გაეღიმა ამ სიტყვებზე და ერთმანეთი მონატრებითა და დიდი სიყვარულით ჩაიკრეს გულში. .................. _ გისმენ საყვარელო _ დათ შენთვის ახალი ამბავი მაქვს,ახლა გამოვედი ექიმის კაბინეტიდან _ ჰოო? რაო რა თქვა ვის

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 5

დილით რვა საათზე მაღვიძარამ დარეკა. მინდოდა ნენსი სკოლისთვის გამეღვიძებინა, მაგრამ მას ისე ტკბილად ეძინა... ფეხები ერთმანეთზე ჰქონდა შემოწყობილი, თეთრი სარაფანა, რომელსაც წითელი ყვავილები ჰქონდა ამოქარგული ძლივს უფარავდა პატარა სხეულს.

მე შენში ვიკარგები...

შემიყვარდი... იცი როდის?!..აი, მაშინ სულ პირველად რომ მოგკარი თვალი... არ გჯერა?!..არც მე მჯერა... რას ვიფიქრებდი, რომ რამდენიმე წამიანი ჩაფიქრება რაღაც ახლის დასაწყისი იქნებოდა... მე ხომ არ ვიცოდი, არ მჯეროდა ამ გრძნობის....მერე, ნელ-ნელა, ისე რომ

BAKING LOVE (თავი მე-4)

-იმედი მაქვს საღამო იდეალურად ჩაივლის, დღეს მინიმუმ ერთ მეგობარს მაინც თუ არ დავკარგავ შურიანობის გამო, ჩათვალე რომ ჩაფლავდი. -აჰაჰაჰ, კარგად გამაცინე. -მე არ ვხუმრობ.-ეს სიტყვებიც საკმაოდ სულელურად ჟღერდა გვანცასთვის, მაგრამ არც ეს აინტერესებდა.

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (თავი მე-11)

"ცხოვრება"-ერთი სიტყვაა და ყველაფერს იტევს. ბედნიერებას - უბედურებას, სიხარულს-ტკივილს, სიყვარულს-სიძულვილს... ცხოვრება? ერთი დიდი თამაშია, სადაც გსურს თუ არა მოთამაშეს როლს ასრულებ... ცხოვრება? ჯადოსნური ყუთია სადაც ბედ-იღბალი