მე და ბაბუ

ერთი ბაბუ იყო, სახელად იურა, რომელიც ცალი თვალით კარგად ვერ ხედავდა. პატარა გოგონა, შვილიშვილი კი მას გამუდმებით ერთსა და იმავე კითხვას უსვამდა...

მე სიზმარში სოხუმი ვნახე...

ღამით უჩვეულოდ ადრე დავიძინე დაღლილი ვიყავი და მალე ჩამეძინა,მოულოდნებლად სადღაც მოვხვდი თითქოს მეცნობა ეს ადგილი მაგრამ ვიცი რომ აქ ნამყოფი არ ვარ,ირგვლივ ვიხედები გაკვირვებული იქნებ ვინმემ გამოიაროს და ვკითხო თუ სად ვიყავი,ფაქტი ერთი იყო

შენ და მე, მე და შენ

ჭექაც შენ ხარ და ქუხილიც, მე მხოლოდ და მხოლოდ კავშირი ვარ, ნაგულისხმევი, შეცვლილი და შემაერთებელი. შენ გეზიზღები მე, რადგან მე გესიზმრები შენ, როგორც წინაპრებისა და პირადი გამოცდილების შექცევადობა.

მე როდესაც...

მე როდესაც დავინახე ამ მოწმენდილ ცაზე ელვა, თურმე იმ დღეს შენზე ფიქრმა სამუდამოდ ამაღელვა. თითქოს მე რაღაც მესროლეს და გულში ეს ტკბილად მომხვდა, იმ დღეს ჩემგან ეჭვის ტოტი სამუდამოდ კვლავაც მომტყდა. მე როდესაც შევიგრძენი ეს მღელვარე ცივი ქარი, სწორედ

თქვენ მე არ მიცნობთ!

ჩამესმის სუნთქვა აწყვეტილ რისხვის უგონო მთვრალი ვერ უძლებს ფიქრებს დაეხეტება შავი სიკვდილი სამსხვერპლოდ ეძებს სილამაზეს

მე ცხოვრებასთან ბრძოლა განვაგრძე. (თავი 1)

ჯერ კიდევ პატარა ვიყავი,როდესაც ცხოვრებასთან ბრძოლა დავიწყე. ეს არ ყოფილა ჩემი სურვილი,არც გარშემომყოფების,როგორც იტყვიან ბედი იყო ალბათ ჩემი.

მე-ეგო 18+ /სრულად/

"I love you… ანუ მე და შენ... I love you… ანუ ერთი სხეული. სიტყვა- უშენოდ მგონი მოვკვდები. ერთნი... ანუ ჩვენეული ფენომენი, რომელიც სხვისთვის საშინლად უცხო და უცნობია."

მე შენ გიძღვნი ამ ლექს

მე შენ გიძღვნი დღეს ამ ლექს, რადგან შემაჩვიე შენი თავი.. საყვარელი ხარ ნამეტანი????????, მაგრამ რა ვქნა ჩემნაირი გაქვს თვალი???????? ...

ნუ მეჩემები, ნუ მე-მეები /სრულად/

"მე- ზღვაში ჩავარდნილი წვეთი ვარ. შენ- თვით ოკეანე."

არა მე, არამედ არამე /სრულად/

არა მე, არამედ არამევ, მეტისმეტად გათავხედდი საკუთარი არსებობით. შუქზე გამოსვლამ გაწყინა, ძვირფასო. არა არაფერი, არამედ ყველაფერი. არა მე, არამედ არამეა არაფერი. და არა არამე, არამედ მე ყველაფერია.