მე, შენ და ნიუტონი /4/

ცეცხლის წითელი ალი, ჩემს თვალწინ ფეთქდება და სადღაც შორს მისვრის მისი მთელი ინერციით, თავს ვწევ და ბოლო ხმაზე ვკივივარ, გული ამოვარდნაზე მაქვს, თითქოს ღმერთმა კიდევ ერთი ყველაზე ძვირდასი რამ წამართვა, რაც კი გამაჩნდა. ვხვდები, რომ ხალხი გარს

"ორი ბილეთი ნიცამდე და მხოლოდ მე და შენ"

მოთხრობა "ორი ბილეთი ნიცამდე და მხოლოდ მე და შენ" მოგვითხრობს ახალგაზრდა რეზის და მისი რჩეულის ნუცას ტრაგიკულ ისტორიას, სადაც მოვლენები მოულოდნელად და საინტერესოდ ვითარდება.

მე, შენ და ნიუტონი /3/

ორსათულიან სახლს, რომელიც იმაზე მეტად მახსენებდა დედას ვიდრე სხვა დანარჩენი ცეცხლის ალს მოეცვა, თითქოს მის კლანჭებში მოქცევას ლამობდა და მგონია აქაურობა აფეთქდება. მანქნიდან გადასულს, ფეხებში ძალა მერთმევა და მთელი ტანით ვკანკალებ. დიმა ხვდება,

მე, შენ და ნიუტონი /2/

კომპანიაში ვცდილობ მხრებ გამართულმა შევიდე, შემიძლია დავიფიცო, რომ ყველა მე მიყურებს სანამ ლიფტის კარები არ გაიღება და არ შევალ. გოგონა დამხვდა და მითხრა მეოთხე სართულზე ადითო. კომპანიში ყველა იმ თამაშის ფოტოები რომელიც გამოუშვიათ. ყველაფერი მინის

მე, შენ და ნიუტონი /1/

არ მესმის ასეთი ჭკუა სუსტი გოგონების, თუ ის ბიჭი ეტყვის გადახტიო გადახტება? როგორ უბრმავდებათ თვალები სიყვარულის დროს, ნუთი ესეთი უძლურები არიან ამ უბადრუკი გრძნობის მიმართ? დამღლელი ღამის შემდეგ, დილის ცხრაზე მამაჩემის მრჩეველი მირეკავს,

უსაზღვროდ და სამუდამოდ მე შენ! (სრულად)

-მეშინია - ამოიკნავლა სწყალი ხმით და საყვარელი მამაკაცის ღოენემიხდილ და გალეულ სხეულს აეკრო-ჩშშ... - თავზე ხელი გადაუსვა და მისი რბილი თმა ხელებში მოიქცია. ოჰ ღმერთო როგორ მოენატრებიდა ეს შეგრძნება - ნუ გეშინია გთხოვ - ჩამწყდარი ხმით

მე და სიკვდილი ( თავები 11, 12)

კიდევ ერთხელ მოგესალმებით ჩემო ერთგულო მკითხველებო. ალბათ ძალიან დაგღალეთ ჩემი ცოტა არ იყოს და ბანალური ისტორიით და ემოციების გადმოცემით, მაგრამ სამწუხაროდ წერის დამთავრებას ჯერ არ ვაპირებ. ჯერ კიდევ ბევრი მაქვს თქვენთვის სათქმელი. ამ თავის დაწერა

მე და სიკვდილი(თავი 10)

დღეს ჩვეულებისამებრ წყნარ, მშვიდ და სევდიან მუსიკებს ვუსმენდი, როდესაც გადავაწყდი სიმღერას "ხელოვნური სიყვარული". ძალიან მომეწონა და გადავწყვიტე მეფიქრა იმაზე თუ რა იყო ეს, რა იყო ამის არსი და საერთოდ არსებობდა თუ არა. გავიხსენე ჩემი ძველი

მე რომ ვიხრჩობოდი...

მე რომ ვიხრჩობოდი,ცეცხლი როცა მწვავდა."მოდი" - როცა გთხოვდი,არავინ რომ გგავდა.მაშინ არ მოხვედი,არ ამივსე გული ძველი იმედებით დავრჩი გათანგული.მე რომ ვიხრჩობოდი,არავინ რომ მყავდა,დაბრუნებას გთხოვდი,

მე შენ მიყვარხარ, მწვანე მოზაიკად

ძვირფასო მაი, ჩემო მომავალო მეუღლევ, ჩემი შვილების მომავალო დედავ, ჩემო ძვირფასო და ამ სიძვირფასის სიამოვნებავ, ჩემო სიცოცხლის შთაგონებავ და ჩემო უტრფესობავ, თითქოს რა მარტივია ეს ცხოვრება ერთი შეხედვით,