მებაღე (ნაწილი 18)
დილით პატრონმა მებაღე თავის საწოლში, რომ ვერ აღმოაჩინა, იფიქრა, რომ გალერეაში იქნებოდა, მერე დადას საძინებელს მიუკაკუნა, არც აქ ხმა არავი გასცა და კარი, რომ შეაღო არც დადა დაუხვდა საწოლში, მაშინ უფრო დარწმუნდა, ორივენი უთოდ გალერეაში იქნებოდნენ დამებაღე (ნაწილი 17)
დადას ღამით გამოეღვიძა. ჯერ კიდევ ძილ-ბურანში იყო, რომ სადღაც შორიდან შოპენი ჩაესმა.. ცოტა გამოფხიზლდა, ყური მიუგდო... სადღაც შორიდან კი არა ხმა გალერეიდან მოდიოდა. ვინ უნდა ყოფილიყო?... დადას მეტი ინსტრუმენტს არავინ ეკარებოდა... თანაც ასეთ დროს...მებაღე (ნაწილი 16)
უგოს უკვე მტკიცედ ჰქონდა გადაწყვეტილი დადას არაფერს დაუშავებდა, აკი თავიდანვეც ესე გაიფიქრა, პირველივე მათი შეხვედრისთანავე ამ გოგონათი მოიხიბლა, მისმა უბოროტო სულმა მოხიბლა. ეგონა საშინელი გაბურძგნული, ჭუჭყიან ჩვრებში გამოხვეული, არყისა და შარდისმებაღე (ნაწილი 15)
დადა კი ამ დროს თავს დაჰკანკალებდა დაჭრილ მეგობარს. საკუთარი ხელით უმზადებდა და აჭმევდა. როცა მებაღე ღიმილითა და ვედრებით უხსნიდა მეტი აღარ შემიძლიაო, იბუზებოდა, და იმდენს იზამდა, სანამ ბოლომდე არ მოასუფთავებინებდა თეფშს. მებაღე ბედნიერი სახითმებაღე (ნაწილი 14)
„დადა არც ჩემი შვილია და არც ჩემი მემკვიდრე“ - წყნარი ხმით დაიწყო პატრონმა, მებაღე გახევებული შეჰყურებდა... ,,გიკვირს არა?.. ამხელა ქონების პატრონი შვილობილს, რომ ვერაფერს ვუტოვებ?... კი მაგრამ რა უნდა დავუტოვო?.. მე თვითონ არაფერი გამაჩნია..“ ახლამებაღე (ნაწილი 13)
,,უგო მქვია... ბატონო...’’ ძლივს გასაგონი ყრუ ხმით წარმოსთქვა მებაღემ ისე, რომ თვალიც არ დაუხამხამებია, პატრონი უფრო მეტად ჩააშტერდა ,,ბრიყვო! ვინ გგონივარო’’- გაივლო გულში, ხმამაღლა კი სულ სხვა რამ უთხრა: ,,უგო.. მშვენიერი სახელია... უგო... დამებაღე (ნაწილი 12)
ექიმის სიტყვებზე პატრონი შემობრუნდა ,,საავადმყოფო ამოვა აქ!’’ სასტიკი მზერა მიაპყრო, მისი ხმა იმდენად მტკიცედ ჟღერდა, რომ ექიმმა სიტყვა ვეღარ შეუბრუნა და შიშისაგან გაილურსა... პატრონი უმალ მთელ ქალაქს ამოიყვანდა სახლში, ვიდრე მისი სამფლობელოდანმებაღე (ნაწილი 11)
წვიმაში გადამხდარმა უცნაურმა თავგადასავალმა დადას განწყობაზე საოცრად იმოქმედა, მთელი ღამე ღრუბლებში დაცურავდა და ისე ტკბილად ეძინა, რომ ჯერ საუზმე გამოტოვა და მერე კი ლამის უსადილოდაც დარჩა... პატრონს კი ძლივს ჩაეძინა. დილამდე ფიქრობდა დადასმებაღე (ნაწილი 10)
გვიანი ღამე იყო. სახლის ირგვლივ გაჩახჩახებული ფარნები მთლიან ეზოს თუ არა, საკმაოდ დიდ მანძილს ანათებდა. დადას კვლავ მშვიდად ეძინა მებაღის ერთადერთ საწოლზე, საწოლის პატრონი კი იქვე ხის ყუთზე ჩამომჯდარიყო, ქოხის ფიცრულ კედელზე თავი მიეყრდნო დამებაღე (ნაწილი 9)
შემოდგომის თბილი ამინდები, მოახლოებულმა ზამთრის სიცივემ და წვიმებმა შეცვალეს. ჩანჩქერის, ისედაც ყინულივით ცივ წყალში საბანაოდ მებაღე ვეღარ დადიოდა, ბოლოს დროს აღარც დადა დაჰყვებოდა, უფრო მის მერე რაც ბორცვის ქიმზე მოთვალთვალედ იქნა აღმოჩენილი.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.