შენს მეზობლად (ნაწილი 12)

გაწვიმდა. ცამ კიდევ ერთხელ ჩამოყარა ცრელები მწვანე პლანეტის დასარწყულებლად. პატარა ჩიტები ხეების ტოტებს შეეფარნენ, ცხოველებმაც მოარიდეს თავი წვიმის შხაპუნს, პაწაწინა მწერებიც კი სადღაც გაქრნენ, მხოლოდ უმოძრაო ხეები

შენს მეზობლად (ნაწილი 11)

საგამოცდო კვირა სწრაფად გავიდა. მეგობრები ერთად დადიოდნენ უნივერსიტეტში მიუხედავად იმისა, ვის როდის ჰქონდა გამოცდა, ერთად ემზადებოდნენ და ერთადვე ერთობოდნენ. კვირა, რომელიც როგორც წესი, მომქანცველი

შენს მეზობლად (ნაწილი 10)

მეზობელი მართალი იყო, გოგონამ გადაწყვიტა მათი სიყვარულისთვის შანსი მიეცა და ახლა მას ვერავინ გადააფიქრებინებდა. გრძნობდა, რომ ეს სწორი საქციელი იყო და არც სხვაგვარად შეეძლო მოქცევა, უბრალოდ თავს ვერ ერეოდა. მეორე დღეს, უნივერსიტეტიდან დაბრუნებული

შენს მეზობლად (ნაწილი 9)

ადამიანებს, რომლებიც ნაკლებს საუბრობენ და ნაკლებად ჩანან საზოგადოების სხვადასხვა წრეებში, ყოველთვის ბევრად მრავალფეროვანი ცხოვრება აქვთ, ბევრად მეტი აქვთ სათქმელი და როცა მათი ლაპარაკის დრო მოვა, ან სამუდამოდ დაგატყვევებენ საკუთარი ცხოვრებით ან ისე

შენს მეზობლად (ნაწილი 8)

საღამოხანს ამინდი საგრძნობლად გაუარესდა. მზემ დამალა თავისი ფერადი სხივები და დედამიწას უფლება მისცა ღრუბლის საბანში გახვეულიყო, ნელ-ნელა აცივდა, ქარმაც დაუბერა და ცამ ერთბაშად გადმოყარა დიდხანს ნაგროვები ცრემლები; ზაფხულის სიცხეებით გადაღლილ მიწას

შენს მეზობლად (ნაწილი 7)

თბილი დილა გათენდა. გრილი სიო აღარ ქროდა და მცხუნვარე მზის უდარდელმა სხივებმა დილიდანვე შეაწუხეს დედამიწელები. ლუკას ფეხები მოაჯირზე შემოეწყო, ხელი მის მკერდზე მძინარე გოგონასთვის მოეხვია და თვითონაც ტკბილად ეძინა საშინლად არაკომფორტულ სკამში.

შენს მეზობლად (ნაწილი 6)

სახლში დაბრუნებულ ლიზის მეზობელი ისევ იქ დახვდა, ბავშვებიც მოეყვანა და აქ ელოდა. გოგონას ბავშვების დანახვა ძალიან გაუხარდა, ყველა სათითაოდ დაკოცნა და გაეთამაშა, მერე მეგობარს გადაეხვია. - იმ ბიჭთან იყავი, არა? - ვიყავი. - კმაყოფილი ღიმილით

შენს მეზობლად (ნაწილი 5)

დილით ლიზი საშინელმა ხმაურმა გამოაღვიძა. უცებ იფიქრა, სახლი გაგიჟდაო, ირგვლივ ყველაფერი ხმაურობდა: კარზე ზარს გამალებით რეკავდნენ, ოთახში ტელევიზორი ბუტბუტებდა, მაგიდაზე ტელეფონი ბზუოდა, მაღვიძარა კი ისე გამალებით ხტუნავდა ტუმბოზე, გეგონებოდა ამ

შენს მეზობლად (ნაწილი 4)

ეზო საოცრად ლამაზი იყო. მრავალი ჯიშის თითქმის მიძინებული ყვავილებით გარშემორტყმულ პაწაწინა ვერანდაზე მაგიდა და ორი სკამი ძლივსღა დატეულიყო. წითელი, საოცრად ნაზი ნაჭრისგან დამზადებული გადასაფარებელი მრგვალ მაგიდას თითქმის სრულად ფარავდა, ხის სკამების

შენს მეზობლად (ნაწილი 3)

გრძელი და ემოციურად დატვირთული დღით გადაღლილი გოგონა, მაშინვე სიზმრების სამყაროში აღმოჩნდა, როგორც კი რბილ ბალიშზე დადო თავი. ესიზმრა, თითქოს პატარა კუნძულზე იყო გამოკეტილი, სრულიად მარტო, ირგვლივ უზარმაზარი ოკეანე ბობოქრობდა და პატარა კუნძულის