მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთორმეტე თავი (24)

-გამიშვი_ყვიროდა გოგონა -არ შემიძლია_ჩაესმა ყურთან ახლოს მამაკაცის დაბალი და ბოხი ხმა -გამიშვი მეთქი_მისი ხელებიდან გათავისუფლებას ცდილობდა სესილი,მაგრამ ამაოდ.მამაკაცს ძლიერად ეჭირა ის.მან გოგონა თავისკენ შემოატრიალა დ

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეთორმეტე

პირველ სართულზე ატირებული ჩავედი და თან უზარმაზარი ბარგიც ჩავიტანე. ბოლოჯერ მოვავლე თვალი ამ სახლს, სადაც უამრავი მოგონება მაკავშირებს ბედნიერებით და უბედურებით სავსე. ეს სახლი საუკეთესო მოგონებებს ინახავს ჩემი და ანდრეასას,ადამიანის რომელიც იმაზე

მარიონეტი (მეთორმეტე თავი)

სიტყვა აშკარად გამიგრძელდა, მგონი საინტერესოა მიმდინარე მოვლენების ფონზე, როგორ ვითარდებოდა ჩვენი გმირების ცხოვრება. დაიწყო რეფორმები, ეროვნული მოძრაობა აშკარად ებრძოდა კომუნიზმისეულ ნებისმიერ გადმონაშთს. დაიწყო პოლიტიკური ნიშნით ხალხის გამორჩევა და

CRUEL მეთორმეტე თავი +18 ( BDSM / WORLD / LGBT )

ფეხზე დგომა აღარ შეუძლია. აღარ გონზე ყოფნა და ტკივილი მის მთელს გონებას იკავებს. -სასჯელი დასრულებულია. კარგი ბიჭი.- ეს ბოლოა რაც ესმის, სანამ ტკივილისგან გადამრჩენელ სიშავეში ჩაიძირება და ძალაგამოცლილი, გონებადაკარგული იატაკზე ეცემა.

ძიძა თავი მეთორმეტე

ახალი წელი მშვიდად გავატარეთ მე ნიკოლამ და მარკომ.ღვინოს ვწრუპავდით და ათას სისულელეზე ვიცინოდით.ბედნიერები ვიყავით. გვინობამდე ვიჯექით ბუხართან. ნიკოლა ჩემზე იყო მოწებებული. კარგია მასთან მაინც რომ არ გვჭირდებოდა დამალვა. მარკოს მეგობრებმა

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეთორმეტე )

-როგორ ხარ ? რა გჭირს ? რამე გინდა ? თავი გტკივა ? ცუდად ხარ ? ... - კითხვების კორიანტელი მომაყარა და თავზე ფერება დამიწყო . -კარგად ვარ, უბრალოდ შხაპის მიღება მინდა . - ჩავიბურტყუნე და ის , ის იყო უნდა ამდგარიყავი რომ ვიგრძენი ალექსანდრეს ტორები

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეთორმეტე)

წარმოიდგინეთ უღრან ტყეში ხართ რას გრძნობთ ? შიშს იმისა რომ ღამით რომელიმე ცხოველი დაგგლეჯს ? შიშს იმისა რომ შეიძლება სამუდამოდ ამ ტყეში დარჩე თუ იმის რომ მარტო ხარ ?მართას სხეულიც ამ უსიამოვნო გრძნობას მოეცვა დაეპატრონა მის სულს და შიგნიდან ჭამდა .

ქუჩის სამოთხე (მეთორმეტე თავი)

მე ნინა მქვია. - ვუთხარი უცნობ გოგონას, რომელსაც ჩემი ბრჭყალებით მიყენებულ საჭმელს ვუმუშავებდი.- სასიამოვნოა, მე ლანა. - მითხრა ტკივილისგან აწითლებულმა და გამიღიმა.- ბოდიში, არ მინდოდა. ვუთხარი და თავი ჩავხარე. - კაი რა ბოდიში,მეც დამნაშავე ვარ. -

ბედნიერების რეცეპტი (მეთორმეტე თავი)

დრო იმაზე სწრაფად გადიოდა ვიდრე თქვენ წარმოგიდგენიათ. თვრამეტი-ჩვიდმეტი წლის თორნიკე, დათა და ირაკლი მის თანატოლებისგან ფიზიკურად საკმაოდ გამორჩეულები სკოლაში ყველაზე პოპულარულ სამეულად ითვლებოდა, როგორც რალის სამყაროში ჩახედულები

ასეც ხდება ხოლმე (მეთორმეტე თავი)

პატარა ფიფქები ეცემოდა მათ სახეზე.. თბილისის ქუჩები თეთრ სამოსს იცვამდა... გაღიმებულები მიუყვებოდნენ ქუჩას.. იმ წამს არავინ და არაფერი აღელვებდა ნიკოლოზს.. ნიდა კი ნიკას საქციელზე ფიქრობდა და ვერ გაერკვია რა ხდებოდა მის თავს.. -გციავა? სიჩუმე