ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 16)

ღამის 2 საათი, საშინელი წვიმა. მტკვრის სანაპიროზე უმჩნეულოდ მიგდებული მანქანა.შიგნით, მხოლოდ ერთი ადამიანი. მარიამი ნელნელა გონს მოდიოდა. როდესაც თვალები გაახილა და ამღვრეული გამოსახულება დაალაგა, მხოლოდ მაშინ გააცნობიერა რომ მანქანაში

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 15)

დაწყებული უნდა დავამთავრო. - ნაგლად ჩაიცინა და გაზს ფეხი ბოლომდე მიადგა. გოგონა ინერციით საზურგეს მიეჯახა.ცრემლები ყელში ახრჩობდა, უკვე ეზიზღებოდა. ეზიზღებოდა ის რასაც ზურა უკეთებდა. ყველაფერი ისე როგორც მას უნდოდა. მარიამი ამ თამაშში

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 14)

მარიამს თათიას ხმა ტვინში ურტყავდა. არჩია ჩუმად დარჩენილიყო, ჭიქა თავსი ადგილას დააბრუნდა, საბოლოოდ შეხედა თავჩახრილ ზურას და კარი გაიხურა. საკუთარ თავს ებრძოდა, ყელში მომდგარ ცრემლებს საუკუნის ძალით აკავებდა.- ეს აქ რასაკეთებდა?მუშაობს..

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 4

-გამიშვი!-ძლივს ლუღლუღით ვამბობ და თავის აწევას ვცდილობ,მინდა ჩემი ცხვირის ნესტოები მის მკერდს მოსცილდეს,რომ ის საშინლად სასიამოვნო სურნელი აღარ ვიგრძნო მის სხეულს,რომ აქვს.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი XIII)

კარზე ზარის ხმა და დაახლოებით ორ წუთიანი ლოდინი. შმდეგ კი ლანამ გააღო კარები. შინდისფერ ხალათში გამოწყობილი, არც თუ ისე კარგად გამოიყურებოდა თუმცა, მარიამისთვის ამას არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა, ეგრევე გადაეხვია. - რა მოხდა კარგად ხარ? -

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი XII)

მარიამმა თავი ნერვულად დააქნია და ფანჯრისკენ შეტრიალდა. ცრემლები ისევ და ისევ აწვებოდა.რომარა ჯიბეში მისი ტელეფონის ვიბრაცია ალბათ თავისუფლად მისცემდა ცრემლებს ქუთუთოებიდან ჩამოსვლის საშვალებას. ტელეფონი უყოყმანოდ ამოიღო და საწოლზე ჩამოჯდა, უცხო

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 3

-სიყვარულს კიდევ რა უშავს,უსიყვარულობაა საშინელება -შენ უყვარხარ ვინმეს? -არ ვიცი,ჯერ არ უთქვამთ-ცხვირი ავიბზუე და მისაღებში შევედი,დივანზე წამოვწექი და პლედი გადავიფარე. -მიყვარს ეს პერიოდი-მომიცუცქდა დაჩიც-მაგრამ მცივა-თქვა

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (8) (The End)

გათენდა დილა და თვალები რომ გავახილე უბრალოდ გამეღიმა,გამეღიმა იცით რატომ? იმიტომ რომ შეყვარებული ვიყავი,ალბათ ადამიანს რომელსაც სიყვარული ჯერ არ სწვევია ამაზე გაეცინება და იფიქრებს რა შუაშია დილა,ღიმილი და სიყვარული ერთმანეთთანო..თავშია,როდესაც

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი XI)

დილა. აბურდული ლოგინი და მზის თბილი სხივები. გოგონა სწორედ ამ სინათლემ გააღვიძა რომელიც პირდაპირ თვალებზე აჭერდა. სახე დაემანჭა და ხელი აიფარა, გამოსაფიზლებლად დაახლოებით 2 წუთი დასჭირდა, შემდეგ თვალები გაახილა. გვერდით გაიხედა, არავინ რომ არ დახვდა

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 2

-ბატონო?-დაბნეულმა ავხედე და თვალი გავაყოლე მის მარჯვენა მტევანს,რომელიც მისისინებდა ჩემი თმებისკენ.-რას აკეთებ?-ვკითხე მკაცრი ხმით. -არ ვიცი,-მომიგო მან და თვალები უარესად დამიბნელდა მისი თითები ჩემს თმაში რომ აიბლანდა.ციანივით ავკანკალდი და ხელი