შოკოლადისფერი მეორე ნაწილი თავი 1

-მაიძულებ,რომ სულ აქ მყავდე? -სად?-მოულოდნელად გამიშვა ხელი და მეც თავისუფლება,რომ ვიგრძენი სწრაფად დავცილდი,მაგრამ უპასუხო კითხვამ არ მომასვენა.-სად?-კართან ვიყავი,რომ მივუბრუნდი და ვკითხე.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი X)

როდესაც ცენტში ჩავიდნენ და სუპერმარკეტში შევიდნენ, მარიამი მაშინვე ფორთოხლის წვენისკენ გაიწია და კალათაში ჩააგდო - ანუ გახსოვს რომ ჩემი საყვარელი წვენია? - ღიმილით ჩასჩურჩულა უკნიდან ზურამ - შენი კიარა, ჩემი. - გაენაგლა გოგონა და წინ გაიწია,

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (7)

რა სულელი ვარ როგორ დავიჯერე რომ მოვწონდი! რატომ არ მიმართლებს არაფერში! მანაც დამინახა შემომხედა და მაშინვე უკან გავბრუნდი და ბარიდან გამოვედი,სწრაფი ნაბიჯებით სასტუმროსაკენ წავედი. -ანი! მოიცა! უკან მივიხედე და ცოტნე მომყვებოდა.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი IX)

- რამე საჭმლის გაკეთება იცი? - ჰკითხა მარიამს ზურამ როცა თორნიკეს ზარმა გააღვიძა. - რათქმაუნდა - გაეცინა გოგონას,- მაგრამ მაგის იმედი არ გქონდეს. - ოოო.. - აბუძღუნდა ზურა, მარიამმა ტელეფონს ძებნა დაუწყო, ვერსად პოულობდა, უნდოდა დაერეკა, ნიკისთვის

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (6)

რომ გამოვფხიზლდი და თვალები გავახილე ისევ მანქანის უკანა სავარძელზე ვიყავი,საჭესთან კი ბიჭი იჯდა,კაპიშონით და ნაცნობი ხმით.კივილი არ ღირდა,მერე კარებს ვეწვალე თუმცა ჩაკეტილი იყო.ბიჭს ვუყვიროდი თუმცა ხმას არ მცემდა, ჩემი ტელეფონი წინ ედო და ვერ

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VIII)

გოგონა არ ინძრეოდა. საბოლოოდ თავი ორივე ხელში ჩარგო და აქვითინდა. ზურა მანქანიდან გადავიდა და სიგარეტს მოუკიდა. მარიამს ზედაც არ უყურებდა. საბოლოოდ როცა ჩაამთავრა მანქანას მოუარა და კარბეი გაუხსნა გოგონას. - გადმოდი. - ურეაქციოდ უთხრა, მარიამი არც

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (5)

რომ დავინახე ადგილზე გავშრი,გავიყინე არ ვიცი რა დამემართა,თითქოს ხომ არაფერი,არც მომწონს და რომც მომწონდეს მერე რა,ვიღაც ქერა გოგოსთან ერთადაა,იქნებ ვინაა...თუმცა მაინც რაღაც დამემართა,შემდეგ მივედით და დავსხედით. -გაიცანით ეს ქეთაა (ცოტნე)

ღამის ზმანება (8 ნაწილი - მეორე ნაწილის დასაწყისი)

-ნიტაა... - ყურში ჩემი სახელი ჩამესმა და თვალები მოჭუტულად გავახილე. - მოვედით... - მითხრა დემემ და ნაზად მიბიძგა წამოჯდომისკენ, რომ გამოვფხიზლებულიყავი. მანქანაში ჩვენ ორნი ვისხედით, ვახო და თოკო ბარგს ეზიდებოდნენ.

''მთვარე,ჩემი მეორე ნახევარი'' (4)

ცოტნე ჩემს პირდაპირ დაჯდა და ირონიულად გამიღიმა.ბიჭებმა გოგოებს ყვავილები მიართვეს,ერთმა ერთს,მეორემ მეორეს.სიმართლე გითხრათ ცოტნესგან ყვავილებს არც ველოდი,უბრალოდ ზედმეტად უხერხულად ვიგრძენი თავი.როცა წამოდგომა დავაპირე მაშინ ამოიღო ცოტნემ ორი

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი VII)

დილა. მარიამმა თვალები ნელნელა გაახილა, მიხვდა ისევ მანქანაში იყო, ზედ დაიხედა, ზურას თბილი ჟაკეტი ეფარა, თვითონ ბიჭი კი საჭესთან იჯდა. ზურამ დაჟინებული მზერა იგრძნო, წინა სარკე ხელით გაასწორა და მარიამს ღიმილით სარკისანვე გახედა. - როგორ გეძინა?-