პატარა გოგონა ზღვის პირას მეშვიდე თავი და მერვე თავი . 7-8
-დაჯექი_უთხრა ბექამ და შემდეგ თვითონაც მათ გვერდით ჩამოჯდა -რა ხდება?_იკითხა ანამ -უნდა ვილაპარაკოთ-უპასუხა დამიანემტანჯვისთვის დაბადებული (მერვე თავი)
ვფიქრობდი დედაზე, მარიამმზე და ჩემს არცისე კარგ ცხოვრებაზე,რომელიც ძალიან მომენატრებოდა. ნეტავ სად წაიყვანეს მარიამი? ვკითხე საკუთარ თავს. მარცხნივ გავიხედე და დავინახე სანტიაგო მომიჯდა და მის გვერდზე ლუკა იჯდა. ჩემს ნამტირალ სახეზე გაეღიმასაუკეთესო ჩემში (ნაწილი მერვე)
_თათას წინაშე უძლური იყო...საშინლად უნდოდათ ერთმანეთი..ყოველი შეხებისას კანი ეხორკლებოდათ და სურვილი უფრო უმძაფრდებოდათ...ნელი მოძრაობით დაიწყო თათამ ნიკას გაგიჟება...ფრთხილად ცდილობდა მოეშორებია მაიკა ნიკასთვის ის კი ამ სიფრთხილეს სულ ჭკუიდანმეც შემიყვარდა (თავი მერვე)
-მე მათეს ვესაუბრებოდი მგონი? მისმინე შევალ ვიკითხავ და გეტყვით პასუხს. გოგონებს მოვახსენე მათეს იდია, როგორც ყოველთვის მზად არიან გასართობად. ბიჭებიც მალე წავიდნენ და დაგვპირდნენ რომ საღამოს გამიგვივლიდნენ. დრო მალე გავიდა, სახლში წავედი დაწამის მეასედში შემიყვარდი.... (თავი მერვე)
-არაა დაუჯერებელია, ვერვიჯერებ სანნნ 2კაციანი საგზური ბარსელონაში და ორი ბილეთი ბარსას მატჩზე დასასწრებად დაბადებისდღეზე მართლა მემაჩუქე?? -დაიჯერე ჩემო ლამაზმანო დაიჯერე, ეს სიმართლეა, დაგავიწყდა 2 წუთის წინ რაგითხარი? კარგი გაგახსენებ"გისურვებიღბლიანი შეცდომა (თავი მერვე)
გულმა გამალებით დამიწყო ცემა ჩემი უბანი და ნაცნობი სახლები რომ გამოჩნდა. რამდენიმე წუთში მთელმა ბავშვობამ თვალწინ ჩამიარა. გამახსენდა, ზაფხულის დადგომისთანავე როგორ ვჭიმავდით საგულდაგულოდ შენახულ ბადესუნებლიე მოწმე (თავი მერვე)
-არ შეიძლება ეს სიმართლე იყოს.ნოე ცოცხალია,არ მომკვდარა. არ შეიძლება ასე დამთავრდეს ეს ყველაფერი-სლუკუნებდა ლილიანა და იატაკზე გაშოტილი ანას ეხუტებოდა.ცდილობდა ტირილით შეემსუბუქებინაროცა მოვკვდი (თავი მერვე)
არ ვიცოდი რა მეპასუხა, ან როგორ მოვქცეულიყავი, ჩემთვის საკმაოდ მოულოდნელი იყო სებას ასეთი გულწრფელობა, მის თვალებში ვხედავდი რომ არცერთ სიტყვას არ იტყუებოდა. ეს თან ზალიან აღმაფრთოვანებდა და თან ძალიან მაბნევდა თუმცა რაღაც უნდა მემოქმედა. ჩემსჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მერვე)
-ანი, ბექა ბოდიში რაა, ვიცი ერთად უნდა გაგვეტარებინა ეს დრო, მარა აი როარ წავიდეთ არ შეიძლება -კაი რა გჭირს შე*ემა, უნდა წახვიდე აბა რაა მე და დემეტრე უკვე აეროპორტში ვდგავართ, როგორც წესი პარიზში თაფლობისთვის გასატარებლად მიდიან ხოლმე, ანცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მერვე)
გავახილე და ჩემს წინ აუღწერელი სილამაზე გადაიშალა. გვირილებით მოფენილი მინდორი, ხეებით გარშემორტყმული, იქვე ჩამდგარი პატარა სახლი და ამ სახლის წინ მდგარი მაგიდა, უზარმაზარი გვირილების თაიგულით -ულამაზესია-ვთქვი თვალებ გაბრწყინებულმა -მოგწონს?ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.