მესამე მხარე. თავი 1

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება.-ცინიკური ღიმილი აუთამაშდა სახეზე დიმა დადიანს და ძმაკაცს თავმომწონედ გადახედა. -ეგ გოგო კარგის ტრ….ს მოგი…ს.-არც იმან დააკლო და ვისკის ჭიქიდან უკანასკნელი ყლუპიც მოსვა.

კეკე (მესამე)

სახლის კარი გააღო და ნოხდაფენილ დერეფანში შეაბიჯა. ქუსლიანები იქვე გაიხადა და აცაბაცა მიყრილი მიატოვა ნოხზე. არც კი უფიქრია, რომ თაროზე თავის ადგილას დაეწყო.

მიშგუ დოშდულ(თავი მესამე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

მისი ქალიშვილი (მესამე)

მე ლილუ მქვია!_ ვუთხარი სიჩუმით დაღლილმა. გაეღიმა. _ მე კორბენ დალასი!_ მიპასუხა ღიმილით. _ რას კითხულობ კორბენ?_ ვკითხე სრული სერიოზულობით. ახლა ორივეს გაგვეცინა. _ პატარა უფლისწულს! _ ეგ ხომ ბავშვებისთვისაა?_ ისე გავიოცე, თითქოს მეც ბავშვი არ

წარსულიდან მომავლამდე (მესამე ნაწილი)

ისტორია ეხება ღრმა ბავშვობაში დაწყებულ მეგობრულ ურთიერთობას. რა სიურპრიზს უწყობს მათ ცხოვრება, ამას ერთად ვნახავთ.

მესამე ნაპირი (სრულად)

თოფურიების სახლის ჭიშკარი უცნაურმა ხმამ შეარყია. სოფელში დაძრული ჭორების მიზეზი კარგა ხანია აღარ ყოფილან მათ მეზობლად მცხოვრები ბენდელიანები, თუმცა ახლა რაღაც ნამდვილად შეცვლილიყო. მთელს ქვეყანას გაუგია, როგორ გაუთავისუფლებიათ ბენდელიანი უტა ათ

განთიადი (მესამე თავი)

-ასე რატომ მიყურებ? -როგორ გიყურებ დეკა?! -არვიცი, როგორ მიყურებ?! შენ გაქვს პასუხი ამაზე? -მე მაქვს პასუხი ყველაფერზე, რა კითხვასაც დამისვამ. მზად ხარ მოსასმენად, ჩემი პასუხების? -ასე რატომ მიყურებ ლუკა?! -და როგორ გიყურებ, შენგან როგორ ჩანს?!

ცივი თვალები (მესამე თავი)

ხელე ვაკოცე. შეცბა. მინდოდა, მეკითხა, ხვალ რას აკეთებდა? ხვალ თუ მნახავდა, ვკითხავდი, ზეგ რა გეგმები ჰქონდა… - დროებით ლიდია - მხოლოდ დავემშვიდობე. იმედი დავიტოვე, რომ ხვალინდელი და ზეგინდელი დღე ბუნებრივად მომიტანდა მის სურნელს.

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მესამე)

-რატომ მიმზერ ყოველთვის ისეთი მზერით თითქოს ჩემგან აუცილებლად რაღაც გატკენს გულს?- თვალებში ჩააშტერდა ელენეს. -მე...უბრალოდ- განთავისუფლდა კაცისგან. გული ამოუჯდა ქალს. სუნთქვა გაუძნელდა, თითქოს სიამოვნებდა ეს ყოველივე და ბრაზობდა.

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მესამე)

- ნუ მეკამათები ორი წლის ბავშვივით! - კამათში დამარცხების გემო რომ იგრძნო, კიდევ უფრო გაიმკაცრა ხმა სოფამ. - გამაახალგაზრდავე ახლა? - ხმით ჩაეცინა გიორგის. - გონებით მხოლოდ! - ირონიულად წაისისინა ქალმა, გამეხებული სახით რომ იჯდა ცხენზე. - აი, ეს არ