მეც დაგელოდები!

-ისევ, იქ ზის? -ხო, ელოდება... სახეზე ღიმილმა გადაურბიმა. შენ რას ფიქრობ, მის ადგილას რომ იყო, რას იზავდი?

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

ერთი თვის შემდეგ...ეს ბოლო კვირეებია ალექსანდრე რაღაც ცუდ ხასიათზეა, რამდენჯერაც ვკითხე იმდენჯერ არ მიპასუხა, რაღაცას მიმალავს რაც ძალიან მაშინებს, თანაც ამ ბოლო დროს ხშირად მეკითხება ვიცი თუ არა,

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 12)

როდესაც კაბინეტში შევედი და მარწყვი მომინდა აი მანდ მივხვდი, რომ ალექსანდრეს მაგარი დაერხა მთელი ცხრა თვე.... ისე ძალიან მომინდა, რომ მის გარეშე ნამდვილად ვერ გავძლებდი... ცოტახანი ვითმენდი, ვითმნდი მაგრამ ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და კაბინეტში

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 11)

საშინელი წამლების სუნი მაღვიძებს, თვალებს ვახელ ჭერს ვუყურებ და როგორც კი ვიაზრებ თუ სად ვარ ალექსანდრეც ეგრევე ჩნდება ჩემთან... -ანასტასია, როგორც იქნა არ მჯერა როგორ შემაშინე... ძალიან შემაშინე... კარგად ხარ კიდევ კარგი კარგად ხარ....- ამა და ამ

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე (თავი 10 )

იცით?! ცხოვრება თითქოს ძალიან უსამართლოა.... ხშირ შემთხვევაში შეიძლება, რომ ასეც ჩავთვალოთ, მაგრამ იცით რომ დაუფიქრდები მიხვდები, რომ ეს ასე ნამდვილად არაა. გინდა გითხრათ რატომ? იმიტომ, რომ კარგს ყოველთვის მოყვება ცუდი და პირიქით...

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 9)

ვერც კი წარმოიდგენთ რა საოცარი გრძნობაა სიყვარული... სიყვარული არის რაღაც ამოუცნობი... სასიამოვნო... საოცრება... სიგიჟე...ბედნიერება... ტკივილი... სიხარული...მონატრება... და კიდევ ბევრი რამ რაც შეგიძლია მიუწერო სყვარულით განცდილ გრძნობებს...

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 8)

აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა... ნამდვილად ვერ დავისვენებ.... ფიქრით თავი მისკდებოდა... როგორ უნდა ვუთხრა... არ შემიძლია... მოვიფიქრე... წავედი ჯერ ლუკას და გოგოებს შევაკითხავ... ლუკას კარებზე დავუკაკუნე...

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 7)

-მოკლედ სახლში, რომ მივდიოდით ბავშვებმა გადავწყვიტეთ ხვალ დილით ადრე დავაწვეთ სვანეთისკენ ბიჭებს გადავურეკეთ თანახმა არიან მოკლედ ყველანი მივდივართ და ხვალ დილით გამოგივლი ერთად წავიდეთ თან მომიყვები რაც მოხდა....-(ლუკა) იმის გააზრებამ, რომ ეს ერთი

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 6)

ამჩნევთ, რომ ცხოვრებას ძალიან ბევრი გზაჯვარედინი აქვს? ხშირად ვდგავართ არჩევანის წინაშე. გეზს ვიცვლით, ვიძახით აი სწორედ ეს არის ჩემი გზა. შემდეგ კი ისევ გზაჯვარედინს ვეყრებით.ისევ და ისევ გვიწევს არჩევანის გაკეთება. სწორეს ჩვენი არჩევანი

მეც შემიყვარდა (სრულად)

ცხოვრება მოულოდნელობით აღსავსეა. ის თავისი რიტმით მიედინება მაშინაც კი როცა ყველაფერი დაგეგმილი გაქვს. ის სასტიკად გვეთამაშება და ამ თამაშში რაც პირველად ხდება არ გვავიწყდება: პირველი შემოხედვა, პირველი ღიმილი, პირველი აღელვება, პირველი სიყვარული,