საწოლში მტერთან (დასასრული)

ბავშვობაში წარმოვიდგენდი როგორი შეიძლებოდა ყოფილიყო ჩემი ქორწილი. ვფიქრობდი დიდ გრანდიოზულ ქორწილზე, ბევრი სტუმრებითა და ფოტოგრაფებით. მე კი ულამაზეს კაბაში გამოწყობილი ყველაზე ლამაზი პატარძალი ვიქნებოდი.. ყველაფერი შეიცვალა, არაფერი არ არის ისე

საწოლში მტერთან(ნაწილი 9)

დედაჩემი პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა საშინლად გაბრაზებული სახით. შევეცადე ფეხზე მყარად დავმდგარიყავი და არ გამცინებოდა. -რომელი საათია? -არვიცი..-ჩავი

საწოლში მტერთან(ნაწილი 8)

ბავშვობაში ჩვენს მეზობლად ერთი ქალი ცხოვრობდა, მერი ბებო. ,,სიყვარულმა თვალები არ უნდა დაგიბნელოს და შეუფერებელი ადამიანი არ უნდა შეიყვაროო'' ყოველთვის ამას მეუბნებოდა. ლამაზი და ჭკვიანი ქალი იყო მერი ბებო, ჩაფიქრებული

საწოლში მტერთან(ნაწილი 7)

მადამ-თეატრალური ჟესტით ხელი გამომიწოდა თან ეშმაკურად მიღიმოდა, გადასვლაში მომეხმარა.ხელი წელზე ძლიერად მომიჭირა და კარებისკენ წამიყვანა. სახლში შესვლისთანავე კარები მიკეტა და კედელს მიმაყუდა. თვალებში გამომცდელად ჩამხედა თითქოს უნდოდა ჩემს თვალებში

საწოლში მტერთან(ნაწილი 6)

მთელ სხეულში დამიარა თბილმა ტალღამ. თავი ვეღარ შევიკავე,ხელები კისერზე ნაზად შემოვხვიე და შევეცადე ავყოლოდი. ჩემმა საქციელმა კიდევ უფრო გაათამამა, ხელი წელზე მომხვია და მთელი ტანით ამიკრა ზედ. ნაზად მიკოცნიდა ტუჩებს და კოცნას კიდევ უფრო აღრმავებდა.

საწოლში მტერთან(ნაწილი 5)

გვიან დავიშალეთ.  მეგობრებს დავემშვიდობე და ალექსთან ერთად სახლში წავედი. მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია, ალექსი ჩაფიქრებული ჩქარა მიაბიჯებდა, ჩემთვის ერთხელაც არ მოუხედავს.  სახლში შევედით. -ძილი ნების-

საწოლში მტერთან(ნაწილი 4)

გაბრუებულს გამეღვიძა, თავი საშინლად მტკიოდა. ხელი უნებურად ტუჩებზე მოვისვი, ალექსის კოცნა გამახსენდა..თბილი და ცოტა უხეში, წამიერი. თვალები დავხუჭე რომ უკეთ შემეგრძნო, უცნაური გრძნობა მაქვს როცა ალექსთან ვარ. მომწონს, მაგრამ თან ცოტათი მაში

საწოლში მტერთან(ნაწილი 3)

მიყვარს, ცოტა ხალხია და თავს უფრო კომფორტულად ვგრძნობ. ,,just a dream'' ჩავრთე და შევეცადე ალექსზე არ მეფიქრა. ვინ არის საერთოდ ეს ბიჭი? ან რა უფლებით მომპარა პირველი კოცნა? ნერვები მაწყდებოდა ამაზე რომ ვფიქრობდი. თან ყველა სიკეთესთან ერთად ერთ

საწოლში მტერთან(ნაწილი 2)

მთელი სიჩქარით მივქროდით. ცხოვრებაში პირველად გამოვყევი უცნობ ადამიანს და საერთოდ არ მანაღვლებდა ეს. გზაში ერთ პატარა რესტორანთან გააჩერა. შევედით და კუთხეში მდგარ მაგიდასთან დავჯექით. -აბა? არ მეტყვი რა შეგემთხვა?-ინტერესით მკითხა სანამ შეკვეთას

საწოლში მტერთან(ნაწილი 1)

სუიციდი. ყველაზე დიდი სიმხდალე, როდესაც მის გარდა ვერაფერზე ფიქრობ და გგონია რომ ეს ერთადერთი გამოსავალია. ვდგავარ სახურავზე და ცხოვრებაზე ვფიქრდები. მიღირს კი ასეთი ახალგაზრდა და ლამაზი მიწაში ჩავწვე და დავლპე? ბევრი ტკივილი შემხვდა, მაგრამ იყო