მებაღე (ნაწილი 32)

პატრონი დარდობდა და რაც უფრო გადიოდა დრო, მით უფრო მეტად არ აძლევდა მოსვენებას, ქალაქში, იმ დღეს, სალონის ვიტრინიდან დანახული უგო... „ის საშიშ თვალება კაცი... და უგო... საიდან?.. როგორ?.. იქნებ სულაც არ იყო ის კაცი უგო?... ან დადას რატომ ეშინია

მებაღე (ნაწილი 31)

საშიშ თვალება კაცთან პატრონს წლების მანძილზე გარიგება ჰქონდა. ქალაქში ერთი დიდი, უმსხვილესი ბანკისა და მისი რამდენიმე ფილიალის მფლობელს რა საქმე უნდა ჰქონოდა ყაჩაღთა ბელადთან, თუ თავადაც არ იყო გაქნილი ავაზაკი სულის.

მებაღე (ნაწილი 30)

პატრონის მიერ შემუშავებული ყოველი ახალი ძარცვის გეგმა იშვიათად ჰგავდა წინამორბედს. ალბათ ამიტომაც იყო ყოველთვის ამართლებდა და ხიფათსაც არასდროს არ გადაჰყრიან. მისი გამჭრიახობის წყალობით ბევრი ავი საქმე ჩადენილა, ბევრი ოჯახი ჰყავდა გამწარებული და

ნინი and დამიანე (XV ნაწილი)

კარი მივხურე თუ არა დამიანეს მივეჭერი და მის ბაგეებს დავეწაფე, ხო ეს გაუაზრებელი იყო მაგრამ უსაზღვროდ სასიამოვნო. გაკვირვებული იყო, მაგრამ მოდუნდა და უფრო მომთხოვნი გახდა მისი კოცნა. ოდნავ მოვშორდი და ამოვისუნთქე.

მებაღე (ნაწილი 29)

პატრონის გასაკვირად დადამ შედარებით იყოჩაღა, ბევრად სწრაფად მოვიდა გონს, თავი ხელში აიყვანა და სალონიდანაც ისე წამოვიდნენ არც ერთს ხმა არ დაუძრავს, ექიმის ვიზიტზეც კი უარი განაცხადა, ყველა დაარწმუნა, რომ თავს უკეთ გრძნობდა. პატრონი საშინლად

მებაღე (ნაწილი 28)

დადა საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა... ბარბაცით ჩავიდა სასადილო ოთახში სადაც საუზმე ეგულებოდა, თუმცა უკვე სადილი დახვდა. ჯერ კიდევ ბურანში იყო ცალი თვალით საათს გახედა. ზეკი ირონიულად მიესალმა:

შთაგონების წყარო (V ნაწილი)

იმის გარკვევის შემდეგ, რომ ცამეტი წლისას დეპრესია მქონდა დედამ მაიძულა სპეციალურ გუნდში მეც გავწევრიანებულიყავი, სადაც ერთ-ერთი დამფუძნებელი ყველაფრის მოყოლას გვაიძულებდა, ვითომ სრულიად უცნობი ადამიანებისთვის ძალიან საინტერესო იქნებოდა ჩვენი

ნინი and დამიანე (XIV ნაწილი)

გამწარდა თან როგორ, ვაიი. თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა და ერთი სული ჰქონდა რამე დაემტვრია. ხელები მომუჭა, ყელზე ძარღვები დაეჭიმა, ამ დროს უფრო მიმზიდველია, ფუ ნინი გაჩერდი რაზე ფიქრობ. არაფერი უთქვამს ისე გავიდა სახლიდან, კარი, რომ გაიჯახუნა ლამის

მებაღე (ნაწილი 27)

ზეკი საშინლად გაბრაზებული დაბრუნდა, მანქანის კარი ისე ძლიერად მიაჯახუნა ლამის ნაწილებად დაშალა... პატრონმა შუბლი შეკრა... მანქანა კი ,,გადარჩა’’, მაგრამ ახლა სახლის კარის ასევე ძლიერმა მოჯახუნებამ, კარის დიდი შუშა ჩამოიღო და პირდაპირ კიბის თავზე

გოგონა, სახელად გაზაფხული (ნაწილი 1)

ფერები. ყველგან ფერებია, ისინი ჩვენ გარშემო დაცურავენ და თავიანთ თბილ საბურველში გვახვევენ. მე მომწონს ფერები, მომწონს მათი ურთიერთშეხამება. მომწონს ისინი ერთად და ცალ-ცალეკე.ფერები. ყველგან ფერებია, ისინი ჩვენ გარშემო დაცურავენ და თავიანთ თბილ