STANDOUT/გამორჩეული (მეცამეტე ნაწილი )

მეორე დღეს 11 სათზე გამეეღვიძა . დეიმონს ჩვილი ბავშვივით , დაღლილს და დაუძლურებულს ეძინა . აღარ გავაღვიძე საბანი მივაფარე , ცოტა შეიჟმუჟნა შემეშინდა არ გავაღვიძო თქო და საავადმყოოდან გავედი .

შემიყვარე (ნაწილი მეორე)

სახლში აკანკალებული მივედი. ასე მეგონა გული ამომვარდებოდა. რატომ შევხვდი ამდენი წლის მერე? სასწრაფოდ ელეს ნომერი ავკრიფე -ელე, ელე ვნახე. მე ის ვნახე ცრემლებმა ჩემს სახეზე გზა გაიკვლიეს. -ჩემო პატარა გოგო ეხლავე წამოვალ შენთან. ისე ცუდად იყავი

STANDOUT/გამორჩეული (მეთორმეტე ნაწილი )

მაგიდაზე ბიძიას საბუთები და პატარა სუვენირები იდო ,აქეთ-იქით მიმოფანტული.მინდა ავღნიშნო რომ , ბიძაჩემი ცნობილი დეტექტივი იყო , მაგრამ საშინელმა კატასტროფამ იმსხვერპლა (ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვიცი ) . მოკლედ როგორც ვთქვი მაგიდაზე

ბაბლუანები (ნაწილი მეორე)

-რამე ხდება?-სამზარეულოდან გამოვიდა ნინა და ერთი თეფში კრეკერი, რძით დამიდო მაგიდაზე -როგორ მიყვარხარ-ეშმაკურად ჩამეღიმა მე და წამოვჯექი, რომ მეჭამა. -არაფერი, უბრალოდ ლიკუნას დაბადების დღისთვის მაგის მეტი

STANDOUT/გამორჩეული (მეთერთმეტე ნაწილი )

საავადმყოფოში გამეღვიძა , მცირე ფეხის მოტეხილობით . ბავშვთა ბრბო გარს მეხვია და რაღაღაც შეშინებული სახებით იყურებოდენ , მაგრამ პირველი რაც გამახსენდა იყო... -დეიმონი სადაა? -ვა , ბლერ , გაიღვიძე ?

ბაბლუანები (ნაწილი პირველი)

ბაბლუანის ოჯახი რაც თავი მახსოვს ჩემს ოჯახს სასიკვდილოდ ემტერებოდა, ამის მიზეზი კი სოლოლაკის მიდამოებშიც კი არავინ იცოდა, დამიჯერეთ არც იმ გულნარი ბებომ რომელიც 24/12 საათი ფანჯარაში იყო გადმოყუდებული და ლესელიძეს თვალ-ყურს ადევნებდა.

გარყვნილი თითები (ნაწილი 7–დასასრული)

– შემეშვი ნიკო! – გაგიჟებული გამოვარდა კლუბიდან კატო. – არა, ამდენს, როგორ მიბედავ? – გაოცებულ–გაბრაზებული ასავსავებდა ხელებს და ველურივით აბრიალებდა თვალებს. – რამდეს? – ირონიულად ჰკითხა. მაინც, როგორ მოსწონს ასე რომ აგიჟებს გოგონას და მწყობრიდან

შენს მეზობლად (ნაწილი 2)

მოსაღამოვდა. ხეების ჩრდილები ზარმაცი გოლიათებივით გადაწვნენ ქუჩებზე, ჩამავალი მზის სხივები შენობებს ზურგს უკან დამალულიყვნენ და ამაოდ ცდილობდნენ ბურუსმოფენილი ქუჩის განათებას. ქუჩაში მოფუსფუსე ადამიანებს უცნაური აჩრდილები დაყვებოდნენ და თითქოს მათი

STANDOUT/გამორჩეული (მეათე ნაწილი )

სწრაფად ჩაირბინე კიბის საფეხურები და ედუარდისკენ მალულად წავედი . იმის შიშით რომ ისევ დეიმონი დამინახავდა , თორე რას გაუკეთებდა ედუარდს ? მაგის გააზრებაზეც კი მაჟრჟოლებს. მოკლედ , როგორც ვთქვისწრაფად ჩავირირბინე საფეხურები და ედუარდთან მივედი .

STANDOUT/გამორჩეული (მეცხრე ნაწილი )

ამ მომენტში მხოლოდ ერთი რაღაცის გაკეთება შევძელი , გაქცევა . დიახ მე გავიქეცი . ნამდვილი იდიოტივით .”ბაგ-ბუგ , ბაგ-ბუგ ”აი ისევ და ისევ გული მიჩქარდება როცა მასზე ვფიქრობ . ეს სიყვარულია?რა არის ეს? რატომ შემიყვარდა ყველანაირად სადისტი?ოო , ღმერთო!