ანარეკლი (ნაწილი პირველი)

ვერ დავიძინე, არადა უკვე ღამის სამი საათი იყო. გადავწყვიტე რამე ფილმისთვის მეყურებინა. ავარჩიე ფილმი და დავიწყე ყურება , თან ყავას ვსვამდი, შემთხვევით ჭიქა კომპიუტერის მაგიდიდან გადმომივარდა

ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)

მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცა

ისევ შემიყვარე... თავი (20) ნაწილი (2)

გვიანი იყო სახლში რომ წამოვედი,დათომ და თემომ გამომაცილეს და გზაში ათასი რჩევა-დარიგებით შემამკეს. სახლში გაყინული შევედი,აკანკალებულმა გავიძრე დუტი და საკიდზე ამოვკიდე,ფეხსაცმელები იქვე მივყარე და ფეხები ფუმფულა ფეხსაცმელებში ჩავყავი.სამზარეულოში

აფერისტი პატარძალი [ნაწილი პირველი]

კომფორტული, ერთ-ოთახიანი სახლი იქირავა, იმ დღესვე თავის ნებაზე მოაწყო, რაღაცებს ადგილი შეუცვალა, რაღაცები დაამატა და საბოლოოდ, თავისთვის იდეალური საცხოვრებელი გამოუვიდა. ღიმილით გადაწვა რბილ ლოგინზე და ჭაღს მიაშტერდა.

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ყველაფერი წარმავალია ქვეყნად,სამუდამო არაფერია,ყველაზე ბედნიერი მაშინ ხარ,როცა გრძნობ,რომ სიყვარული შეგიძლია,როცა გული გერჩის და ფეთქავს,არ აქვს მნიშვნელობა ეს ცალმხრივია თუ ორმხრივი,უბრალოდ გიყვარს და ამით ბედნიერი ხარ,სიყვარული დიდი ნიჭია,რომლითაც

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ახლა ისევ ახალი პრობლემა,საიდან უნდა მოეტანა ამდენი ფული? აბა მანქანას ცოტა დასჭირდებოდა? თან 2 მანქანა ჰქონდა გასაკეთებელი.ისევ დაიწყებდა თამაშს და ათას უბედურებას. სახლში რომ დავბრუნდი გიამ მახარა ახალ წელს რუსეთში გიშვებთ შენ და ნათიასო,ეგონა

ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)

-მე შენთვის გეუბნები დედიკო,იმას არ ვამბობ რო აკო ცუდი ბიჭია,უბრალოდ მინდა კარგი მომავალი გქონდეს,ხომ იცი მე და მამაშენს ყველაფერი თქვენთვის რომ გვინდა?არასოდეს არაფერი დაგკლებია ყოველთვის ყველაფერი გქონდა რაც გინდოდა,გექნება იგივე ალეკოსთანაც?

ისევ შემიყვარე... თავი (18) ნაწილი (2)

-ხო ვიცი,მაგრამ ახლაც მე ვუყვარვარ-ისევ სიცილით გვიპასუხა მე და სალომემ ერთმანეთს გადავხედეთ,ახლა ამას სახეს ავახევო,მაგრამ ვანიშნე გაჩერებულიყო,ან რა აზრი ჰქონდა მასთან რამის გარჩევას? ისედაც ყველამ კარგად ვიცოდით როგორ ეტრფოდა გიგა ელენს. ხმა არ

ჩხუბით დაწყებული სიყვარული (პირველი ნაწილი)

ნია– ალო დედა– ნიაკო დე მე ვარ.სად ხარ? ჩახვედი ბათუმში? როგორი ამინდია? ნია– კარგად ვარ.კი ჩავედი და წვიმს.საშინელ ხასიათზე ვარ.მერე დაგირეკავ... დედა– კარგი დე კარგად. ნიამ მობილური გამორთო...

ისევ შემიყვარე... თავი (17) ნაწილი (2)

დედას დავემშვიდობე და ავდექი,ყველას ეძინა,არც ბუხარი ენთო,ისე ციოდა წამეყინა ფეხები.აკანკალებული ავედი დაბლა,ბუხრის დანთების აზრზე არ ვიყავი,ან საიდან მეცოდინებოდა.ბიჭებს პირველ სართულზე ეძინათ,ფეხაკრეფით შევედი მათ ოთახში და დანელიას დავეჯაჯგურე