სიმდიდრე თუ ბედნიერება 1. II ნაწილი

-წყალი გინდა?- მე მარტო თავი დავუქნნიე ისიც გავიდა და მალე შემობრუნდა უკან -ნატა აქაა? -ჰო, გარეთ ზის და ტირის.- თან გაეღიმა -რა მოხდა იტყვი? -რა და თორნიკე და ნინა -რამე მოუვიდათ? -არა ცოლად გაყვა, გაიპარნენ მოსკოვში

წესები სკოლაში და გარეთ რეალურ ცხოვრებაში (მეორე ნაწილი 1)

-ელენე დღეს თბილისში ვბრუნდებით_ სასტუმროს ნომერში შემოვიდა რატი. უკვე აგვისტო ილეოდა და წყვილი ჯერ ისევ თაფლობის თვეზე იყო. ოთახში არავინ გამოეხმაურა. რატიმ აქეთ-იქეთ გაიხედა. ელენეს ტანსაცმელები საწოლზე ქონდა მიყრილი.

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი II)

- რა? - დაიწრიპინა სოფიმ და წინ მჯდომ გოგონას ჩააშტერდა. ის ზუსტად ლეტისავით გამოიყურებოდა. მას ლეტის ვარდისფერი კაბა ეცვა. ასევე ქერა თმა და ცისფერი თვალები. - მე მართა ვარ, - გაიმეორა მისმა დამ. ის ძალიან გაოცებული იყო.

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი 1)

ქვეყანა ინგარიაში, სადაც სწრაფი, თითქმის მფრინავი ფეხსაცმელები და უჩინმაჩინი ქუდები მართლა არსებობდა, თუკი სამი დიდან ყველაზე უფროსი შენ იქნებოდი, ეს უიღბლობის ტოლფასი იყო, რადგან თუ სამივე შეუდგებოდა ბედნიერების ძებნას, ყველაზე უფროსი პირველი

თავხედი მეკვლე [ნაწილი 2]

– რატომღაც ყველა წითელთან აიგივებს, რადგან გული წითელი ფერისაა, მაგრამ მე სულ სხვა მოსაზრება მაქვს ამასთან დაკავშირებით. – ოდნავ შესამჩნევად გაიღიმა და ჩაიდანით წყალი დაადგა ჩაისათვის.

იქნებ ოდესმე! ნაწილი ორი (სრულად)

ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემ გარშემო... ყველაფერი ზედმეტად არარეალური და აფსურდული იყო, ზუსტად ვიცოდი , რომ ეს არ იყო სიზმარი, მაგრამ არც რეალობას გავდა... არასდროს მიოცნებია ზღაპრულ სიყვარულზე,

პირადი მცველი(1 ნაწილი სრულად)

პირადი მცველი-ეს ის ყველაზე რთული პროფესიაა რომელიც ამ ქვეყანაზე არსებობს.მათ ყოველთვის საფრთხეში ყოფნა უწევთ სხვისი სიცოცხლის დასაცავათ.საქართველოში პირადი მცველები იმდენად არ მოქმედებენ,როგორც სხვა ქვეყნებში.ერთ-ერთი ასეთი პირადი მცველი არის ნიკა

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 26. I ნაწილი.

ერთი თვე იყო გასული რაც, მე და ლადო ერთად ვიყვავით, საცხოვრებლადაც საკუთარ სახლში გადავედით და ჩემი დაბადების დღისთვის ვემზადებოდით, ნუ ვემზადებოდით ხმამაღალი ნათქვამია ის მარტო მუშაობდა ღამე თუ ხედავდი სახლში,მე მამაჩემი მეხმარებოდა და ნატა, ისე

თავხედი მეკვლე [ნაწილი 1]

მორგში, როგორც კი შევიდნენ, მაშინვე იგრძნო სიკვდილის სუნი, ტკივილის სუნი და ბევრი გაუბედურებული ადამიანის სევდის სუნი. თავიდანვე არ მოეწონა ეს სიტუაცია.

ღამის ზმანება (18 ნაწილი - დასასრული)

-უკვე გვიანია - ვუპასუხე მშვიდად - ორსულად ვარ - ვუპასუხე რამდენიმე წამიანი სიჩუმის შემდეგ. ყველა გაოცდა, დემემაც კი გაკვირვებულმა ჩამომხედა, თუმცა შემდეგ ხელი მოვუჭირე და მიხვდა საქმე საითაც მიმყავდა.