ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 17)

ექიმი უმწეოდ დარჩენილს დანანებით უყურებდა ზურას, მის წინ საკაცეზე დაწოლილ თორნიკეს მოშორდა, გვერძე გაიხედა, საიდანაც ორ კაცს წვეთოვანი მოჰქონდა.წელში გასწორდა და მზერას არ აშორებდა ზურას.ააზრებდა რომ ეს ორი ადამიანი გაჭრილი ვაშლივით

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 2]

ნელი, დინჯი ნაბიჯით წამოვიდა გოგონასკენ, მაგრამ მანამდე, ისე სექსუალურად გადმოვიდა მანქანიდან, კინაღამ გავგიჟდი, მეც და პირველ რიგში, თათია. როგორც გითხარით, დინჯი ნაბიჯებით წავიდა გოგონასკენ და არც არცია, არც აცხელა ისე წაავლო მის წვრილ წელს ხელი.

წერეტელი (პირველი ნაწილი)

-რატომ მოხვედი? -მაინტერესებდა როგორ იყავი -წაეთრევი ახლავე აქედან თუ გამოვანგრიო ეს გისოსები და გაგათრიო ძალით? -გიგი კარგი რა,ბოდიში ხომ მოგიხადე -იმას რაც შენ გააკეთე,ბოდიში არ შველის,გამოვალ და ყველა თქვენგანს მოვაკითხავ!გაიგე??შენებს გადაეცი

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 16)

ღამის 2 საათი, საშინელი წვიმა. მტკვრის სანაპიროზე უმჩნეულოდ მიგდებული მანქანა.შიგნით, მხოლოდ ერთი ადამიანი. მარიამი ნელნელა გონს მოდიოდა. როდესაც თვალები გაახილა და ამღვრეული გამოსახულება დაალაგა, მხოლოდ მაშინ გააცნობიერა რომ მანქანაში

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 1]

– შენ ფიქრობ, რომ საქმე ძალიან სერიოზულადა? – დაეჭვებულმა თათამ ტუჩი ნერვიულად მოიკვნიტა და მოსალოდნელი საფრთხის საშიშროება სწრაფად გააანალიზა. – კი. კი არ ვფიქრობ, დარწმუნებული ვარ. ასე უბრალოდ არავინ დაგიწყებდა ორი კვირის განმავლობაში უკან სდევნას.

ღამის ზმანება (12 ნაწილი)

ტანზე ვიცვამდი, როდესაც ოთახის კარი დემემ შემოანგრია და განერივულებულმა ამათვალიერა. -რა ხდება? - ვკითხე შეშინებულმა და თან ჩემი სხეულის შიშველი ნაწილები ხელით დავფარე. -მამაშენმა გაიგო რომ აქ ხარ და მოდის

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 15)

დაწყებული უნდა დავამთავრო. - ნაგლად ჩაიცინა და გაზს ფეხი ბოლომდე მიადგა. გოგონა ინერციით საზურგეს მიეჯახა.ცრემლები ყელში ახრჩობდა, უკვე ეზიზღებოდა. ეზიზღებოდა ის რასაც ზურა უკეთებდა. ყველაფერი ისე როგორც მას უნდოდა. მარიამი ამ თამაშში

ღამის ზმანება (11 ნაწილი)

დილით ისევ დემეს მკლავებში გავიღვიძე. ვერ წარმოიდგენთ როგორი სასიამოვნო შეგრძნება იყო... მისი სასიამოვნო სურნელით ვიყავი გარემოცული და ისეთ სიმყუდროვეს ვგრძნობდი სახლში რომ არ მიგრძვნია... ჩემი თხელი თითები მის თმებში შევაცურე და თამაში დავიწყე.

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 14)

მარიამს თათიას ხმა ტვინში ურტყავდა. არჩია ჩუმად დარჩენილიყო, ჭიქა თავსი ადგილას დააბრუნდა, საბოლოოდ შეხედა თავჩახრილ ზურას და კარი გაიხურა. საკუთარ თავს ებრძოდა, ყელში მომდგარ ცრემლებს საუკუნის ძალით აკავებდა.- ეს აქ რასაკეთებდა?მუშაობს..

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი XIII)

კარზე ზარის ხმა და დაახლოებით ორ წუთიანი ლოდინი. შმდეგ კი ლანამ გააღო კარები. შინდისფერ ხალათში გამოწყობილი, არც თუ ისე კარგად გამოიყურებოდა თუმცა, მარიამისთვის ამას არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა, ეგრევე გადაეხვია. - რა მოხდა კარგად ხარ? -