მეცამეტე თვე (პირველი ნაწილი)

_კარგი, -თვითონაც არ იცის, რატომ დასთანხმდა, მაგრამ ახლა ჭირვეულობის თავიც კი არ ჰქონდა. რამე საჩუქარს აურჩევდა და მივიდოდა. მალევე დაბრუნებოდა უკან, ეგ არაფერი. _აუ, მომკლავს ლაშა, მაგრამ რომ არ გითხრა არ შემიძლია, -საცოდავი ხმით ამოილაპარაკა და

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 2) გაუაზრებელი ნაბიჯი

გაქცევაც ვცადე...არ გამომივიდა... უზარმაზარი ბეტონის გალავანიდან მაშინ ჩამომხსნა დაცვამ , როცა ზედ გაჭირვებით ავფოფხდი და თავი უკვე სამშვიდობოს მეგონა.მაშინვე ბატონ ნიკოლოზს დაურეკეს...ეხლაც მახსოვს ჭიშკართან ბორბლების დამუხრუჭების საშინელი ხმა...

აკრძალული ხილი(12 ნაწილი)

უნივერსიტეტიდან რომ გამოვედით გადავწყვიტე გოგოები მენახა. ალბათ ძალიან ვანერვიულე და ჩემზე გაბრაზებულები იქნებოდნენ. ბაჩომ მითხრა მე წაგიყვანო. ლიკას დავურეკე და მას და თათას შეხვედრა კაფეში დავუთქვი. ხმის ტონზე ეტყობოდა, რომ ახსნა-განმარტებას ვერ

პატარა ზღაპარი არ მთავრდებოდა (|| ნაწილი)

არვიცი ვერ ვხსნი რა დამემართა როდესაც ეს წავიკითხე დავიბენი და როგორც ყველაფერზე რჩევა დაქალებს ვკითხე. ყველამ სხვადასხვა პასუხი გამცა რამაც უფრო დამაბნია და გადავწყვიტე ჩემით მომეფიქრებია რამე. ბევრი ფიქრის მერე მივხვდი რომ ჯობდა სიმართლე მიმეწერა

აკრძალული ხილი(11 ნაწილი)

-რა საქმეები გქონდა ერთი გამაგებინე, რომ რამდენიმე წუთი ვერ მოიცალე ჩემთვის. ან ვისთან ერთად იყავი, ლიკამ და თათამ არაფერი არ იცოდნენ, ან სად იყავი, რას აკეთებდი... და საერთოდ!.. ვისი ტანსაცმელი გაცვია?! - ახლაღა მოავლო თვალი “ჩემს” ბაჩოს სპორტულებს

ლამაზმანი (ნაწილი 11)

არვიცოდი იმიტომ რომ არმინდოდა პირველი ნაბიჯი მე გადამედგა რადგან თუ მას არ ვეყვარებოდი ყველაფერი ცუდად იქნებოდა ამიტომ,უნდა დავლოდებოდი მის პირველ ნაბიჯს,მთელ გამე არმიძინია სულ მასზე მეფიქრებოდ ასაწოლში ვტრიალებდი და ვერ ვისვენებდ,მინდოდა მალე

პატარა ზღაპარი არ მთავრდებოდა (I ნაწილი)

პირველი დეკემბერი იყო თბილად ვიწექი და მეძინა როდესაც მაღვიძარამ გამაღვიძა, მიზეზებს ვეძებდი რომ სახლში დავრჩენილიყავი, მაგრამ არაფერმა არ გაჭრა და სკოლაში წავედი. ვუცდიდი სკოლის დამთავრებას რომ გამოვსულიყავით და ლუკა გვენახა. ლიზი ნერვიულობდა არ

აკრძალული ხილი(10 ნაწილი)

გამეღვიძა... თვალების გახელა არ მინდოდა, იქნებ გუშინდელი დღე სიზმარი იყო, თუმცა არა... ვიგრძენი რბილი ქსოვილი, თვალები ზანტად გავახილე და ნათელ ოთახს თვალი მოვავლე. არ ვიცოდი სად ვიყავი. საწოლში წამოვჯექი და გავიზმორე.

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს (მეორე ნაწილი სრულად)

დილაა,მე კი წვიმის ლანდივით ავყოლილვარ გრძნობებს...ღია ფანჯრიდან ჩიტების ჟღურტული მესმის.ამ წამს ისეთი ბედნიერი ვარ...მგონი ამად მიღირდა ყველა ის წუთი,რაც განვიცადე.მთელი სხეულით ზედ ავეკარი ...

აკრძალული ხილი(9 ნაწილი)

მანქანის ხმა მომესმა, თან რამდენიმესი. მგონი ორი იყო. ყურები დავცქვიტე და კარგად მივაყურადე. გული ამიჩქარდა, არ ვიცოდი ეს ხმები რითი იყო გამოწვეული და გაურკვეველი მომავლის მოლოდინში მთლიანად დავიძაბე.