ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეთოთხმეტე)

რა ლამაზი დღეაო მესმოდა.მერე გაბრიელის გახარებული სახე დავინახე. ჩემი მიმართულებით გადმოდგმული რამდენიმე ნაბიჯი და ჩემ წინ აღმოჩენილი „უფროსი“.-გილოცავ-ჩავიჩურჩულე ჩემთვის. მეც ძლივს გავიგე ჩემი სიტყვები.-მიხარია ,რომ მოხვედი

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი VI)

-ნიკუშ... შემოვძახე გახარებულმა და კისერზე ჩამოვეკიდე. -ნელა გოგო კისერი არ მომტეხო. მეც ჩამოვცილდი. -რამხელა გაზრდილხარ ტასუნა. დატრიალდი აბა, აღარ ხარ 18 წლის ქარაფშუტა გოგო.

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 7)

დილით საშინელმა ხმაურმა გამაღვიძა,,ტასოს გადავხედე რომელსაც სასაცილოდ ეძინა ჩემს მუცელზე,,ფრთხილად გადავიყვანე და კარის გასაღებათ წამოვდექი

უცნობი ნიღბით (ნაწილი III)

აგერ უკვე მერამდენე წელია აკაკსა და თამარს ნელისა და გივის ატანა უწევთ. როგორი არის ორი იმერლის კარის მეზობლად ყოფნა, თანაც როგორი იმერლების?! რამდენჯერ არ დაამთავრებინა ნელიმ საქმე ცოლ–ქმარს, ის რომ არა, რა იცი, იქნებ ახლა პატარაც კი ყოლოდათ,

პოეტი ( I ნაწილი)

თხლადჩაცმული ნია ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი დადის ხალხისაგან დაცარიელებულ ქუჩაში და უსმენს შოპენის 'გაზაფხულის ვალსს',ოცნებები ერანეთში ერევა,ფიქრები,განუხორციელებელი სურვილები,ტლივილები ერამანეთს ერევიან ,ნიას ეს უფრო მეტად სტკენს თუმცა მაინც არ

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი III)

შობა ახლოვდებოდა. სადღესასწაულოდ მოწყობილი ჰოგვორტსი სემის შინაგან განწყობას აღწერდა. ჯორჯის ყურადღებიანობის გამო, სემს პეპლები უღიტინებდნენ. ექვსეული ჰოგსმიდში წავიდა, მათ შორის ალისია და ლიც იყვნენ, რომლებიც არდადეგებზე სკოლაში დარჩნენ.

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი II)

შხამ-წამლების გაკვეთილზე ტყუპებმა შეძლეს სხვადასხვა სითხის ერთმანეთში არევა და აფეთქება. თავიანთი თავით კმაყოფილები, სნეიპის გააფთრებულ ყვირილს ისმენდნენ. სემმა თავი უკმაყოფილოდ გაიქნია და თავისი საქმე გააგრძელა. მან იცოდა, რომ ფრედმა და

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი V)

მომესმა ზურგს უკან ნაცნობი ბოხი ხმა და სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა. უცებვე შემოვტრიალდი, ბნელოდა თუმცა მაინც ვხედავდი მის თითოეულ ნაკვთს და სასიამოვნოდ მეღიმებოდა. -უკვე გვიანი, თან არ მინდა სამსახურში დავაგვიანო, როგორც უკვე გითხარი

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 6)

ხალგაღვიძებული ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემს თავს,,შეშინებული ერთიანად ვკანკალებდი,,გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი ბენდელიანის ტუჩები რომ ვიგრძენი ყელზე,,ვიგრძენი როგორ დამაყარა ტანზე,,ერთიანად იხეთქა ჩემში ვნებამ თმებში ჩავაფრინდი,,მთელი ძალით მოვქაჩე

უცნობი ნიღბით (ნაწილი II)

„ნიფხავის“ და კოპლებიანი მაიკის ამარა გამოვარდა გივი სადარბაზოდან. თავზე რიტმულად ირტყავდა ხელებს და აქეთ–იქით ქანაობდა. –მიი, შე კაცო, დაუძახე ვინმეს, რას ირტყავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში ხელებს! – აქოთქოთდა მოხუცი ქალი.–ბატონო ალექსანდრე, არც კი