დუმილი, ვით სამარე... (8 ნაწილი)

-- კარგია თუ მიხვდი როგორ არაადამიანურად მოიქეცი, გამითელე გრძნობები წიხლის ქვეშ, თხასავით გამცვალე დაქალში, ნუ ვიცი არც გქონდა ჩემს მიმართ გრძნობები, მაგრამ შეგეძლო უფრო ადამიანურად გაგეანალიზებინა ყოველივე, მაგრამ სინანული ხომ გონიერებაა, რომელიც

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი IV)

ვუთხარი ნათიას, მისაღები დავტოვე და ოთახს მივაშურე. დღეს მართლაც დავიღალე ამიტომ დასვენება არ მაწყენდა. ლოგინზე მივწექი და მალევე ჩამეძინა. ძილის სამყაროდან ვიღაცის ხმაურმა გამომაგდო და თვალები დავჭყიტე, რეზი იყო და მიღიმოდა, ჯერ სიზმარი მეგონა და

წერილი ჰოგვორტსიდან (პირველი ნაწილი)

აქ თქვენ წაიკითხავთ "ჰარი პოტერის" Fanmade-ს და იმედი მაქვს ისიამოვნებთ.თუ მოგეწონებათ,დააკომენტარეთ და გავაგრძელებ :3-დიახ-უპასუხა ბიჭმა.-მე მეისონ კინგი ვარ.შენ?-ახლა წითურს ჰკითხა.-რონ უისლი.-ეს რებეკა ბლექია-ანიშნა ჩემზე და ფანჯარაში

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეხუთე)

-აქ თქვენ ჩემი უფროსი არ ხართ .სამუშაო დრო კარგა ხანია დასრულდა -გავილექსე მე და კედელზე ჩამოკიდულ საათს ავხედე.ისე ჩაეცინა , უფროსწორად გაეცინა ,რომ უფროსის შემხედვარე რამის მეც ამიტყდა სიცილი.„ხვალ ათ საათზე იყავი ტასო სამსახურშიო“ დამიბარა და

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეოთხე)

ამ მომენტში ისეთი ცივი მეჩვენა გაბრიელის ხმა ტანში ერთიანად შემამცივნა. რომ შევნიშნე ჩემ მსგავსად კიბეებზე მოდიოდა მისკენ შევბრუნდი და როგორც ყოველთვის ენა პირში ვერ გავაჩერე. -შეგიძლიათ ლიფტით ჩახვიდეთ.არაა საჭირო ჩემ გამო მერვე სართულიდან ფეხით

დემონი და ანგელოზი (ნაწილი პირველი)

ლამპიონების შუქზე იჯდა ტროტუარზე და ტიროდა.დანახვისთანავე გავიფიქრე-ეს ის დემონია,სილამაზით და უმწეობით რომ იტყუებს უდანაშაულო ადამიანებს მეთქი.როცა მივუახლოვდი და ცხვირსახოცი გავუწოდე,თავისი ცრემლიანი,ცისფერი თვალებით ამომხედა..და მას შემდეგ ჩვენ

ფსიქო კიბეზე (მეორე ნაწილი)

ზუსტად ის მეზღვაური ლოთი იყო,ფილმებში რომ მენახა და მან დაიყვირა-ჰეი ლამაზო.არ გინდა შენს ახალგაზრდა მეგობარს მოშორდე და დრო უფრო ჭკვიანებს დაუთმო?თითქოს არაფერი იყო ამაში განსაკუთრებული,ასეთი რამ ხომ ხშირად ხდება ჩაბნელებულ ქუჩებში,ლამაზ გოგოებსა

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი III)

შემდეგი ერთი კვირა სანდროსთან ერთად გავატარე. ძალიან მხიარული და კარგი მოსაუბრე ბიჭია. იუმორის გრძნობაც ზომის ფარგლებში აქვს ამიტომ მასთან ვერ მოიწყენ. ხან ტყეში ვსეირნობდით, ხან ტბაზე, ხან კიდე მდინარეზე დავდიოდით. ის თავის თავზე მიყვებოდა,

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მესამე)

ღრმად ამოვისუნთქე და თვალები მაგრად დავაჭირე ერთმანეთს. „რვა სართული ტასო.რვა სართული“ ვიმეორებდი გულში განწირული. ხელი უნებურად მაგრად ჩავჭიდე ჩემ გვერდზე მდგარ გაბრიელს . ჩემ თავს ისევ ვუმეორებდი დაწყნარდი ტასოთქო .

დეკემბრის 13 (ნაწილი მეოთხე)

ძილბურანიდან მზის სხივებმა გამომაფხიზლეს.ზანტად გავახილე თვალები და ლოგინზე წამოვჯექი,ოთახს თვალი მოვავლე და დავინახე როგორ ცეკვავდნენ ნინას ოთახში,სიფრიფანა თეთრი ფარდები,როგორც ჩანს ფანჯარა ღია დარჩენია ნინას,სულაც არ მიკვირს,ნინასაც ჩემსავით