მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-11.

-შეგიძლიათ ეს მტკიცებულება წარმოგვიდგინოთ. ამაზე მან ამაყად გაადაწოდა ფურცლები მამაკაცს,მან კი მოსამართლეს. მოსამართლემ მშვიდად გაადავლო საბუთებს თვალი და შემდეგ გაოცებულმა ამომხედა ჯერ მე და შემდეგ მეის. -ანუ როგორც აქ წერია,თქვენ იძახით რომ

უდედობა უბედობაა (დასკვნითი ნაწილი)

ჩემი ცხოვრება, ორად იყო გაყოფილი, დღე და ღამედ, ღამე სევდიანი, ცრემლიანი, დღე კი, სიახლეებისა და ახალი, მწვერვალების მომტანი. მალე, ძალიან ბევრი დამიმეგობრდა, სკოლაში ყველა მიცნობდა, ყველაზე კარგად, მაინც გიორგისთან და ნინოსთან ვიყავი. ნატო დეიდა,

უდედობა უბედობაა (ნაწილი 3)

საღამომ, ღამე მოიტანა, დაუსრულებელი ცრემლისა, ღამემ კი თეთრად გათენებული დილა,მთვარეც დამემალა, ვარსკვლავებიც, იმ ღამეს საშინლად წვიმდა, ზეცა ტიროდა ჩემთან ერთად, მთვარე კი მემალებოდა,მეც და მზესაც ემალებოდა, სცხვენოდა ჩემი და მზის, არადა როგორ

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-10.

ისე რომ ტყვია ამცდა და არ მომხვდა,მაგრამ მანამ სანამ მე ავდექი,მან დრო იხელთა და გაიქცაა! ფეხზე წამოვდექი თუ არა მეც უკან გავეკიდე,მაგრამ გარეთ გავედი და ამ უდიდეს სივრცეში და თანაც ღამით ,ცხადი იყო მისი მოძებნის შანსი არც ისეთი დიდი იყო,თან მეის

სიყვარულის სახელით (ნაწილი 2)

დივანზე დააწვინა,საფეთქელები ნაზად დაუზილა და კაპლი დაასუნინა, გონს მალე მოვიდა, ნიკოლოზი ეალერსებოდა ლამაზ სახეზე, ფრთხილად და მთელი გრძნობით, ოდნავ გაახილა მარიტამ თვალები...

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-9.

ყვავილებს გადაეფარათ საკურთხევლამდე მიმავალი გზა,ნაზი სიო უბერავდა და ნაზად სწევდა ჰაერში ყვავილებს,გარშემო კი ტკბილი და სასიამოვნო სურნელი ტრიალებდა. ყველა მე მიყურებდა ,მე კი მეის ვუყურებდი ,რომლის სახესაც ფატა ფარავდა,მაგრამ ამ ფატის მიღმაც

სიყვარულის სახელით (ნაწილი 1)

1997 წელს დავიბადე,ჩემს დაბადებას,რაიმე განსაკუთრებული არ მოჰყოლია, ჩვენი ოჯახისთვის, აი ხალხისთვის კი, ვიყავი,ერთი საცოდავი , რომელთანაც,ბავშვებს აკრძალული ჰქონდათ თამაში, მაშინ ამას ძალიან განვიცდიდი, ახლა კი მეცოდება ყველა, ის ქალი ვინც, ჩემთან

მოუწდომელი სიყვარული ნაწილი-8.

ამ კინკლაობაში ვიყავი ჩაფლული და მთელი ძალით ვაჭერდი თითებს ეკრანს ,გაბრაზებულ გულზე და მთელი სიჩქარით ვწერდი გამოსალანძღ ტექსტებს,უეცრად სიგნალზე რომ შევხტი! თავი ავწიე და წინ ნაცნობი მანქანა დამხვდა...ნუ ნაცნობია,მაგრამ საიდან მეცნობა? დიდხანს რომ

უდედობა უბედობაა (ნაწილი 2)

დარეჯანი,გამოვარდა გარეთ , -მიდიხარ და მიწაში წასულხარ, ფუი,შეიფურთხა და სახლში შესვლას აპირებდა რომ, დამინახა სკამზე. -მოიცა, მოიცა თქვა და ჩემსკენ წამოვიდა,საშინელი კანკალი დავიწყე, ძალიან გულქვა და ენამწარე ქალი იყო, რაც ბებია მოკვდა,აღარაფერეს

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-7.

-აჰ,სულ მომცილდა ტუჩსაცხი. უეცრად ბრის გამაღიზიანებელი კომენტარი მომესმა,რომელმაც ყველას გასაგონად ხმამაღლა გამოაცხადა ეს და თან მაცდური ღიმილით გადმომხედა,შემდეგ კი შუა სუფრაზე ჩანთიდან პატარა სარკე ამოიღო და ტუჩსაცხის წასმა დაიწყო! ამაზე კი უკვე