დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი I)

არვიცი როგორ დავიწყო წერა, არვიცი რადგან არმინდა რაიმე ისეთი წამომცდეს რომელიც კითხვის დროს შენს არაამქვეყნიურ ღიმილს შეცვლის და ისევ არაამქვეყნიურ წარბებს ზემოთ აგაწევინებს, მინდა დავწერო ის რასაც ვერასდროს გეტყვი, ვერასდროს გეტყვი რადგან სუსტი

იყალთოელი ბიჭები ,,მშობელი'' (ნაწილი 22)

ეს ერთი ხანია, რაც მრელაშვილი სინდისის ქენჯნას განიცდის მის მიერ ჩადენილი ყველა დანაშაულისათვის, მაგრამ რამდენიც სცადა გამოესწორებინა, პირიქით გამოუვიდა და უარესად მოარტყეს. ჯანდაბას, ის რაც იყო, იყო, მაგრამ ექიმს რაღა პასუხი გასცეს, რომელსაც

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი I)

ვწერ ამ რაღაცას რომელიც მარტომ შენს ოთახში სარკის წინ დამჯდარმა და შესვენებებით უნდა წაიკითხო, წაიკითხო და დაწვა მაგრამ, არ დაგავიწყდეს გონებიდან და გულიდან, მეხსიერების ბარათის გასუფთავება.

იყალთოელი ბიჭები ,,თავზარდამცემი ამბავი'' (ნაწილი 21)

თითქმის მთელი ღამე ,,საიდუმლო კუნძულის,, კითხულობდა ბიჭი და დაღლილმა გვიან დაიძინა. ახლა სიზმრებში არ მოასვენებს: ხან აუზარმაზარ გამოქვაბულში დადიოდა, ხან აღელვებულ ზღმაში დაცურავდა, ხალ ლიანებით დახლართულ გაუვალ ტყესი დაეხეტებოდა და, ბოლოს უცხო

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (ნაწილი I)

-რატომ ტირი ელ? -ცრემლები შეუმშრალა. -არ ვიცი. -მისმინე პატარავ, ჩემს გამო არასდროს იტირო კარგი? -იმედია ეხლა აქედან არ გადახტები, მაგრად გაგინებ იცოდე. -ჩაეცინა ორივეს.

იყალთოელი ბიჭები ,,საპატიო დავალება'' (ნაწილი 20)

მრელაშვილს სამასწავლებლოში გამოუძახეს. გაკვირვებულმა და შეშფოთებულმა ვახტანგმა მეგობრების ჯგუფი გაარღვია და მეორე სართულზე ასასვლელი კიბისაკენ გაემართა.ბიჭები სახტად დარჩნენ.-ნეტავ რატომ

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (ნაწილი V)

გადიოდა დღეები, ყველა ქორწილის სამზადისში იყო. ყოველ საღამოს ადიოდნენ ელესთან ბავშვები, მაგრამ დემეტრე არ ჩანდა. მაჩაბელი უკვე გიჟს გავდა. მონატრებისგან სტკიოდა კიდეც, პრინციპებს არ ღალატობდა და დემეტრეს არ ურეკავდა.

იყალთოელი ბიჭები ,,დანაშაულზე დასწრება,, (ნაწილი 19)

სნაიპერმა სანდროს რჩევა დაიჯერა და მებაღის სახლისაკენ გასწია. შორიდან დაიძახა. არავინ გამოხმაურებია. კიდევ დაიძახა. უეცრად საიდანღაც გამომტყვრალი ძაღლი ღრენით გამოექანა ხევში ჩასასვლელისაკენ. ვახტანგმა ჯერ უკანვე გამობრუნება დააპირა, რიყეში, რათა იქ

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (ნაწილი IV)

-ამდენს რას ელაპარაკები? მთელი საღამოა ენა არ გაგიჩერებიათ. -ნახე ის ვარსკვლავი როგორ ანათებს. -თითი გაიშვირა ცისკენ. -ერთიც და შევიდეთ. -გეყოფა. -ნახე იმ კორპუსის ფანჯარაში შუქი როგორ ანათებს. -დემეტრეს მიბაძა და მოპირდაპირე კორპუსისკენ თითი

იყალთოელი ბიჭები ,,მოსწრებული სიტყვის ძალა'' (ნაწილი 18)

რგოლის ხელმძღვანელმა ბინდისას მოიხმო სნაიპერი და უთხრა: -შენ წადი და, აქედან მოყოლებული ტურის უბნამდე, შეატყობინე ჩვენს ბიჭებს, რომ ამ საღამოთი ლენა, დეიდამისი და გროზნა თბილისში წავიდნენ. ხვალ კვირაა, მაგრამ ადრე დასჭირდებათ ადგომა. წყაროს ბაღის