ორი მოწმე (ნაწილი 2 -10)

ორი საათი კითხულობდნენ და ერთმანეთს აწვდიდნენ, ოცი ადამიანი ცოტა არა, ამათ დამატებული ბინიდან აყვანილები. ბოლოს ლილია აწრიალდა, ისე მოშივდა, ვერც იფიქრებდა ადამიანს ასე მოშიება თუ შეეძლო. წყნარად წამოდგა, საფულე აიღო და მოსაცმლისკენ რომ წაიღო ხელი,

ჩემი პრინცესა[3 ნაწილი]

უკასთან მივედი,აკომ მანქანა კორპუსთან გააჩერა,დავინახე ათუკა მაღაზიიდან რომ გამოდიოდა,თან სიგარეტს ეწეოდა,აკო უცებ გადავკოცნე და მანქანიდან გადავედი.რათქმაუნდა ფეხით უნდა ავსულიყავი ძალიან მეზარებოდა მე-7-ე სართულზე ფეხით ასვლა ამიტომ გუკას დავურეკე.

ჩემი პრინცესა[2 ნაწილი]

კლუბში მივედით,მუსიკა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული.ნიკა და მარუსაც ვნახეთ,ნუ იტოკში ბევრი დავლიეთ,ვიცეკვეთ და გვაინ სახლში წამოვედით.სანდრომ ყველა დაარიგა სახლებში ბოლოს მე წამიყვანა. -სანდრო შენ რატო არ დალიე? -რავი,არმინდოდა. -ჰოო.ხვალ ხოწამოხვალ?

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 6)

სუფრა გაშალეს ვჭამეთ, ბაბუა დალევას მაძალებდა, როგორც სჩვევიათ კახეთში, მაგრამ ერთი ჭიქაც ვერ დავცალე და აქაც ბებიამ მიშველა. - კაი ახლა დაიღალნენ ბავშვები დაწვნენ ვახტანგ. - გაგიშალეთ ბებია, წადი დაისვენე შვილო.

ორი მოწმე (ნაწილი 2--9)

-ძალიან კარგი_გვერდით დაუდგა ლილია და ნახევარი ძალით მიარტყა ხელი მკლავზე-შენ რა გამომძიებელი ხარ კახპამ როგორ მოგატყუა ა? იქნებ მართლა დაგახვია თავბრუ?_კიდევ უფრო მაგრად მიარტყა მეორე მკლავზე-გინდოდა გაგეგიჟებინე? ასე ბრმად როგორ გაყევი

ჩემი პრინცესა [1 ნაწილი]

-ლილე,ადექი სკოლაში გაგვიანდება -აუ,კაი რაა ძამიკო დღეს დავრჩები სახლში -ადგები თუ მოვიდე? -კაი,ხო ვდგები უფფ

ორი მოწმე (ნაწილი 2---8)

დემნას ზარის შემდეგ დიდად არაფერი ახსოვდა, როგორ წამოვიდა სამსახურიდან, საავადმყოფომდე როგორ მივიდა, როგორ ვერ ჩამოუვარდა ვერცერცერთი ცრემლი, ალბათ არ ჯეროდა და მიტომ. ორი დღის წინ არ ფიქრობდა სწორედ ამაზე?

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 15)

თავი დავუქნიე. მეტლახის იატაკისთვის გამეშტერებინა თვალი და ვფიქრობდი. ისეთ ღრმა ფიქრებში ვიყავი ჩაძირული, ტიტანიკს უფრო ადვილად ამოათრევდნენ ატლანტის ოკეანედან, ვიდრე მე- ჩემივე ილუზიიდან. "გაზაფხულის ყვავილზე" მეფიქრებოდა. და გაზაფხულის წვიმა ანდრო

ორი მოწმე (ნაწილი 2---7)

-გამახსენე ერთი სახლში შეგახსენო რა გქვია ქალბატონო შენ_მხიარულად ჩაილაპარაკა დაჩიმ-დემნა სადგომზე სანამ მანქანაში ჩავუჯდები დამირეკე და მითხარი,რომ ან ჩემი და ან დედაჩემი ნებისმიერი ვინმე ცუდადაა და გჭირდები.

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთექვსმეტე თავი (28)

-დამშვიდდი,მოიცა ვაიმე_დაბნეული სცემდა ბოლთას ოთახში-სესილი დამშვიდდი_ხელი მოკიდა სოფიამ თან ეცინებოდა-კი არ ვკვდები ვმშობიარობ,გთხოვ დათოს დაურეკე.-ახლავე-თქვა გოგონამ და ტელეფონი აიღო