გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 3)

ორ ჩემოდანში ძლივს ჩავატიე ლოგინზე უწესრიგოდ მიყრილ-მოყრილი ტანსაცმელი (ვინ დაყრიდა თუ არა მე?!), მაგრამ ფეხსაცმლისთვის რაღა მექნა? ხელით ხომ ვერ ვატარებდი ორ წყვილ კეტს და ბოტასებს? (ჰო, არ გაგიკვირდეთ, მაგრამ როგორღაც მივხვდი რომ ყაზბეგშ

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 3)

მთელი ცა ვარსკვლავებით მოჭედილიყო, ჰორიზონტამდე მიუყვებოდა ციმციმა წერტილები, ღრმა ლურჯ ცაზე. ეს ღამის ყველაზე მშვიდი პერიოდია, ღამის ორ საათზე ყველაფერი მშვიდდება, არც არავინ დაასეირნებს აღრენილ ძაღლს, არც კატის ჩხავილი ან ლოთების გაბმული სიმღერა

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 2)

სადარბაზოში სანამ შევიდოდი, ლურჯ, საოცრად ლამაზ ცას ავხედე და ყველაზე მანათობელ ვარსკვლავს სურვილი ჩავუთქვი. სახლში ასულმა, თხელი შიფონის შორტი და ზედა ჩავიცვი და გაყინულ მკლავებზე ჟაკეტი შემოვიხვიე. ჩემსა და ნინის ბინებს შორი ორი სართულია

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 12 (ნაწილი მეორე)

გამთენიისას დავიშალეთ. ცოტა ნასვიმი ვიყავი და ძალიან დაღლილი, ისეთი დაღლილი რომ ფეხზე ძლივს ვიდექი. სახლი თავდაყირა იდგა. იქვე ბუხრის წინ სავარძლზე ჩამოვჯექი და ცეცხლის მოიზგიზე ალს მივაშტერდი.

სიყვარულის დრო " 3 ნაწილი "

ორი დღის განმავლობაში იწვა და არ ინძრეოდა,არც არაფერი უჭამია.მარია გვერდიდან არ სცილდებოდა,თაია იძწვა და დუმდა.ამ ორი დღის განმავლობაში ხმაც არ ამოუღია,იმდენად იყო მოცული წარსულის მოგონებებით რეალობას ვერ აღიქვამდა.ვერ ახერხებდა აღექვა რა ხდებოდა

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 1)

დილა მშვიდად იწყება. არც არავინ მიბურღავს ტვინს, რადგან თეაკო და ნინი საწოლზე უსწორმასწრორდ ყრიან გუშინდელი საღამოს მერე. მერე, მხედველობაშ საწოლის ქვეშ დაგდებული ვისკის ბოთლი მხვდება. სულ დაგვილევია! არა, როგორ არ მახსოვს, გოგონებმა აიტეხეს,

სიყვარულის დრო " 2 ნაწილი "

- ნუ დამყვები_გაბრაზებული სწრაფად შეტრიალდა მისკენ,თაიამ ვერ მოასწრო შეჩერება და პირდაპირ ბიჭის მკლავებში აღმოჩნდა. - მინდა და დაგყვები,ჩემი ნება არის_ბიჭის გაბრაზებული თვალებისთვის ყურადღება არ მიუქცევია გაუღიმა და ხელი მისი სახისკენ წაიღო.

სიყვარულის დრო " 1 ნაწილი "

ზარის ღიკალზე ხელი არ აუშვია,ისე რეკავდა.არც აპირებდა ხელის აღებას.უბრალოდ არ შეეძლო,5 წუთის განმავლობაში ცდილობა,როგორმე თავი შეემზადებინა,იმისთვის რაც წინ ელოდა.თვალები გაფართოებული ქონდა,სადაც მხოლოდ შიშს ამოიკითხავდით.ხელები უკანკალებდა და სადაც

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცამეტე თავი (25)

აფორიაქებული დადიოდა მთელ სახლში,დანაშაულის გრძნობა კი მასაც მთელ სხეულს და სულს უწვავდა.გაურკვეველ მდგომარეობაში იყო.ცდილობდა,თუმცა იმ გრძნობებს ვერ ერეოდა,რომლებიც მის გულში შემოღწევას ლამობდნენ.სახლში სუნთქვა ეკვროდა,ვეღარ ჩერდებოდა და ეზოში

იცხოვრე წესების გარეშე . ნაწილი 5

ათრთოლებულ სხეულზე ცივი ოფლი მასხამს,დემეტრეს მხურვალე სხეული ჩემსას ერთვის და ერთიანად მადნობს. ხელებს ლოგინის ყავისფერ ხავერდოვან გადასაფარებელს ვუჭერ მთელი ძალით,ნერწყვს გაჭირვებით ვყლაპავ და ვაანალიზებ რომ გონებაშ