ჩემი იქნები (ნაწილი1)

მე ნინია ვარ 23 წლის თათა ჩემი საუკეთსო მეგობარია ისიც 23 წლის.ჩვენ სკოლაში გავიცანით ერთთმანეთი და დავმეგობრდით.ძალიან ხშირად ვკამათობთ მაგრამ ძალიან გვიყვარს ერთთმანეთი.ჭირშიც და ლხინშიც ერთად ვართ.

მიზანი არსებობისთვის (სრულად ) ნაწილი 2

- მეც ძალიან მიყვარხარ ელე! - არ დააყოვნა სასურველმა პასუხმაც, რომელსაც მათი ურთიერთობის განმავლობაში ყველაზე ნაზი, ტკბილი, და მგზნებარე კოცნა მოჰყვა. არცერთი ითხოვდა ერთმანეთისგან უფრო მეტს, მხოლოდ ორივესგან წამოსული უსაზღვრო სიყვარული და სითბო

მიზანი არსებობისთვის (სრულად) ნაწილი 1

ვერაფერმა შეუმსუბუქა არასწორი საქციელის ჩადენით გამოწვეული დანაშაულის გრძნობა. ზუსტად იცოდა, მისი დანახვისთანავე მიხვდა, რომ ელენეს გამო არჩეული გზის შეცვლა მოუწევდა. უკვე იმასაც ნანობდა მისი თავიდან მოშორება რეზის ან ერეკლეს რომ არ სთხოვა. ელენეს

სექსუალური განათლება - ნაწილი2 (თავი 3)

- არ ვიცი ვატო... უნდა დავრეკ.. თუ მოვახერხე ორმოცისთვის აქ ვიყო.. - თ არადა არ იდარდო მე მივხედავ ყველაფერს- დავაიმედე ეკა - მადლობელი ვარ ვატო... დიდი მადლობელი.. - არ არის საჭირო- კარისკენ გავემართე - დათნას ნახვა მინდა - დამირეკე და მოგიყვან,,,

სულ მარტო (ნაწილი 2)

როდესაც ადამიანს იდენტობის დისოციაციური აშლილობა გჭირს და თან ამ ყველაფერს ხვდები და აანალიზებ, რომ შენი ცნობიერების ფრაგმენტულობა ოთხივე მიმართულებით ვითარდება და ემსგავსები ქარში გადაშლილ ფოტოალბომს ან სულაც დაფორმატების პროცესში მყოფ მეხსიერების

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეოთხე თავი(16)

სოფია საწოლზე იჯდა და ჩუმად იყო.ხმას ვერ იღებდა.მის გონებაში და გულში ახლა ერთად უამრავი გრძნობა ირეოდა.ამ ახალმა ამბავმა თავბრუ დაახვია და ფიქრის უნარიც წაართვა.გულიც უფრო ჩქარა უცემდა,ჯერ კიდევ ვერ გაეანალიზებინა თუ რა ხდებოდა მის თავს.

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - დასასრული )

-არანაირი უბედური შემთხვევა ორივე ჯანმრთელი უნდა იყოს, ორივე უვნებელი მჭირდება გესმით? _ ვუყურებდი და მისი წილი ტკივილიც მტკიოდა თან მეშინოდა ძალიან მეშინოდა მისი არჩევანის, ისიც ვიცოდი ნოეს რომ ევა აერჩია

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - თავი 12 )

-მამი უმცირესობაში ვარ ოჯახში და ბიჭი იყავი რა _ მუცელზე მაკოცა, მე კი სანამ ადგებოდა დავიხარე და მის „მარადცივ“ ბაგეებს დავეწაფე, კოცნა უფრო და უფრო მომთხოვნი ხდებოდა, მალევე მოშორდა ჩემს ტუჩებს და შუბლზე მაკოცა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მესამე თავი (15)

უკვე საღამო იყო სარეპეტიციოში მხოლოდ ლუკა და ლევანი იყვნენ.ბიჭები ფანჯრის რაფაზე ისხდნენ და ხმას არ იღებდნენ.ლევანი ფანჯარაში იყურებოდა და სხვადასხვა მიმართულებით მიმავალ მანქანებს აკვირდებოდა.თუმცა მანქანებზე

დაკარგული სიმშვიდე (ნაწილი მეორე - 11 თავი)

-მართლა ამის გამო გაუბრაზდი ევაჩკა? _ სულს ვერ ითქვამდა ანასტასია-დიახ იმიტომ რომ მითხრა როცა რამე გენდომება მე მითხარი სხვას არავისო... მინდოდა და რამექნა _ ბავშვივით ჩავილაპარაკე და მოულოდნელად მომეხუტა ზურგს