დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 7 თავი )

-პატარავ ახლა რასაც გეტყვი კარგად უნდა მომისმინო და გაიაზრო მპირდები? _ თავი დავუქნიე და ვანიშნე გააგრძელე თქო _ პირველ რიგში იმით მინდა დავიწყო რომ რასაც ახლა გეტყვი არ არის ჩემთვის იოლი....უბრალოდ ამჟამად ასე ჯობია

მოხეტიალე სული (ნაწილი II)

სახე გამიმკაცრდა და ჩემს თვალებში სიძულვილმა დაისადგურა. -არ გაბედო!მოახლოებაც კი არ გაბედო ჩემთან... გასაგებია?!-ჯეკი თავისი ჭკუით ცდილობდა უმანკო სახე მიეღო. ჩემსკენ გამოემართა. მე უკან დავიხიე... ის შეჩერდა და მეც გავჩერდი.

პატარა ნინელი ნაწილი 2

ფრანგულიდან გამოსული გზაში ვფიქრობდი ნეტა რა შოკი ამბავი ქონდა სათქმელი .ტატას სახლს,როგორც კი მივუახლოვდი ჩემმა ტელეფონმა სიმღერა დაიწყო,ვინ თუ არა თვით დედაჩემი მირეკავდა. -ხო დედა გისმენ -ნინა სად ხარ?მალე მოხვალ სახლში? -ტატასთან მივდიოდი

მოხეტიალე სული (ნაწილი I)

-იჩქარე ემილი ,არ მინდა პირველ პაემანზე დავიგვიანო-ასე მეწუწუნებოდა იზაბელი მთელი დილა.-ნუ ღელავ,ფისო არ დაგვაგვიანდება-ორივეს სიცილი აგვიტყდა და სადარბაზოს კარი გავიხურეთ. იზაბელი წინ გარბოდა,ერთ-ადგილზე ვერ ისვენებდა

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 6 თავი )

სახლში მალე მივედით, ნოემ ნიაკო გადმოიყვანა და სადარბაზოში უნდა ავსულიყავით აბომ ხელი რო სტაცა ანასტასიას და გაბრაზებულმა შეხედა -შენ საერთოდ ნორმალური ხარ? იცი მაინც რამდენი ხანია გირეკავ? _ ანასტასია დაიბნა და ხელი ჯიბეზე მოისვა სავარაუდოდ

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 5 თავი )

-დედი გამიხარად მამა და შენ რომ ჩამოხვედით _ მაგრად ჩამეხუტა ნიაკო -ჩემი ფერია... ჩემი ლამაზი გოგო -იციი.. მეშინია დე -გეშინია? რისი ჩემო პატარა? -დე ეგ პატარა რომ დაიბადება შენს მუცელში რომ არის მერე მე ისე არ გეყვარები როგორც ახლა

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 4 თავი )

თურმე ქმარი რომელშიც დარწმუნებული ვარ და მგონია რომ არაფერს მიმალავს ნარკომანია და მხოლოდ იმისთვის რომ არ დავორსულდე ორსულობის საწინააღმდეგო აბებს მასმევს... რატომ ნოე? რატომ ხარ ასეთი ეგოისტი? რა იფიქრე ჩემთან სე**ით დაკმაყოფილდებოდი და მორჩა? ესაა

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 3 თავი )

ყველაფერი ვუთხარი და რა მითხრა იცი? მითხრა რომ ვეზიზღები, მითხრა რომ ჩემგან წასვლა უნდა... მესმის... მესმის რომ ნაგავი ვარ მაგრამ ვერ გავუშვებ... ასე ვერ გავუშვებ ძმაო... მთელი ღამე ტიროდა, მთელი ღამე ვგრძნობდი როგორ ტკიოდა და უფრო შემზიზღდა ჩემი

მძიმე გზა (მეორე ნაწილი) მეხუთე თავი ... მეორე ნაწილის დასასრული (12)

-მეშინია,ძალიან მტკივა_სალომე ტიროდა.დათომ ხელი მოკიდა და ცოტა ხნით გაჩერდნენ.–სალო,დამშვიდდი.ნუ გეშინია.ღრმად ისუნთქე,კარგი?–ახლა ცოტა მომეშვა.–კარგია,ახლა წავიდეთ_უპასუხა დათომ და გოგონა მანქანისკენ წაიყვანეს.

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 2 თავი )

-მოდი ჩემთან _ ჩამეხუტა და მოშორებას ვაპირებდი მაგრად რომ მომხვია ხელი_ ვერ მოგცემ ამ სახლიდან წასვლის უფლებას... ვერ მოგცემ უფლებას ჩემს გარეშე იყო, უბრალოდ ცოტახანი გაჩუმდი და მომისმინე კარგი? ყველაფერს მოგიყვები თუ მომისმენ ...