ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 10... დასასრული

ყველაფერი გაცილებით უფრო რთულად იყო ვიდრე მე წარმომედგინა. ალბათ უბრალოდ ბევრი დრო გავიდა და იმიტომ. არ ღირს დაჯდე გულხელდაკრეფილი, დახუჭო თვალები და ელოდო ხვალინდელ დღეს. მინდა რომ ლილემ მაპატიოს ყველაფრისთვის.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 9

თავი 9 თითქოს ყინულივთ ცივ, მთის მჩქეფარე მდინარეში ჩამაგდეს და მე ძალა არ შემწევდა იქიდან ამოსასვლელად. გარშემო არავინ იყო, დახმარების თხოვნაც არავისთვის შემეძლო. დინებას მივყვებოდი, ხელ-ფეხი თითქოს გაშეშებული მქონდა, ვგრძნობდი სადაცაა ჩავიძირებოდი.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 8

რამდენიმე დღე გავიდა, მხოლოდ წყალს ვსვავდი და ძალიან ცოტას ვჭამდი. ჩემთვის საჭმელი ყოველთვის ლეოს მოჰქონდა, მე კი მისი ყოველი დანახვისას ზიზღით ვივსებოდი. მთელი არსებით მსურდა მომეკლა, დამესახიჩრებინა. თუმცა დასახიჩრება აღარ უნდოდა, მას სახეზე

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 7

თავი 7 *თხრობას აგრძელებს ნენსი ვიდექი და უბრალოდ ვტიროდი. სხვა გზა აღარც მქონდა, არაფრის გაკეთება არ შემეძლო. ლილე მიყურებდა და მხედავდა როგორ ვიტანჯებოდი, მაგრამ ვერაფერს ვერ ხვდებოდა.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 6

თავი 6 მანქანაში ვისხედით და აჩი ვერ ვაიძულე მთელი სისწრაფით რომ წავსულიყავით. -დათომ გადმომიგზავნა ინფორმაცია მაგ ტიპზე ისეთი არავინ არ არის ხელშეუხებელი, არც სასტავში ტრიალებს. რა პონტში ბლატაობს ვერ გავიგე.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 5

დილით რვა საათზე მაღვიძარამ დარეკა. მინდოდა ნენსი სკოლისთვის გამეღვიძებინა, მაგრამ მას ისე ტკბილად ეძინა... ფეხები ერთმანეთზე ჰქონდა შემოწყობილი, თეთრი სარაფანა, რომელსაც წითელი ყვავილები ჰქონდა ამოქარგული ძლივს უფარავდა პატარა სხეულს.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 4

თავი 4 -არ გინდა დედაჩემი გაგაცნო? - საუზმისას მოულოდნელად მკითხა ნენსიმ. -რაა? - ცოტაც და ლუდი გადამცდებოდა. -ჰო რა იყო რა გაგიკვირდა. ჩემთან ავიდეთ სკოლის მერე და გაგაცნობ. -კაი. - მე მასთან ახლოს მივედი მინდოდა მეკოცნა, მაგრამ თავი გვერდით

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 3

გაკვეთილები დამთავრდა, მე სახლში წასვლა არ მინდოდა. დედაჩემს მესიჯი გავუგზავნე და ვუთხარი ქეთისთან მივდივარ-მეთქი, სინამდვილეში კი ლილეს დავურეკე და მოსვლა ვთხოვე. ისიც ათ წუთში ჩემს სკოლასთან იყო. მის მანქანაში ჩავჯექი და მივესალმე.

ნენსი, მე შენ გგრძნობ!

როდესაც გავიღვიძე, უფრო სწორად მან გამაღვიძა ჯერ კიდევ ახალი ამოსული იქნებოდა მზე. მას მხოლოდ დიდი ცისფერი ჯინსი ეცვა შავი ქამრით და თეთრი ტრუსი უჩანდა. თმაზე მეფერებოდა. როგორც კი თვალებში ჩავხედე მაშინვე გასული ღამე გამახსენდა : მის სახლში

ნენსი, მე შენ გგრძნობ!

ორი თინეიჯერი, ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული ადამინი გაიცნობს ერთმანეთს. ერთ-ერთს მოეწონება მეორე, კარგად გაუგებენ, მთელ საღამოს ერთად გაატარებენ და მერე ბევრს დალევენ. მოკლეთ დილით ბევრი არაფერი ახსოვთ, მაგრამ რაღაც-რაღაცეები ახსენდებათ.