ორმაგი თამაში.. Part II (ნაწილი V)

-ასე მალე არ გელოდი პატარავ ! მისი ხმა ძალიან მკაცრად და ცინიკურად ჟღერდა მაგრამ მასში მაინც იგრძნობოდა მონატრებისა და სიყვარულის ნაპერწკლები. ,,ასე მალე არ გელოდი ?“ ეგ რაღას ნიშნავს, ანუ იცოდა რომ აქ იყავი ?!

ორმაგი თამაში.. Part II (ნაწილი IV)

არ მინდა გადაჭარბებულად და ძალზედ ბანალურად გამომივიდეს მაგრამ რა ვქნა?! იმ წამს რაც დამემართა ამას სიტყვებით ვერ ავღწერ.იყო უსაზღვრო სიხარულიც, იყო ტკივილიც, სიყვარულიც, სინანულიც და რაც მთავარია სიგიჟემდე მონატრება, რომელიც ჩემი სხეულის ყველა

ორმაგი თამაში.. Part II (ნაწილი III)

არვიცი რამდენი ხანი მეძინა, ან საერთოდ ჩემ ამ მდგომარეობას შეიძლებოდა თუ არა დარქმეოდა სახელდობრივად ძილი, მაგრამ როცა გამომეღვიძა ფანჯრიდან მოელვარე მთვარე მიმზერდა. პალატაში ვიწექი, ირგვლივ არავინ იყო, მხოლოდ აპარატის წიკწიკი და გადასხმის დროს

ორმაგი თამაში.. Part II (ნაწილი II)

მომავალი ერთი კვირა სრულ გადარბენა-გადმორბენას გავატანეთ მე და დანიმ. ხან ერთი ხელშეკრულებაო, ხან დიზაინიო, ხან ფოტო-სურათების განლაგებაო და მოკლედ რა... სრული ანარქიით იყო მოცული ეს ერთი კვირა, მაგრამ როგორც იქნა დიდი ძალისხმევის შედეგათ ყველაფერი

ორმაგი თამაში.. Part II (ნაწილი I)

ხო მე დავმარცხდი... ჩემი ქორწილის დღეს 26 მაისს, ჩემი დაბადებისდღიდან ხუთი დღის შემდეგ, ღრუბლებიდან მწარედ დავენარცხე მიწაზე, და ეს დაცემა იმდენად მტკივნეული აღმოჩნდა, რომ წელში გამართვისთვის ორი წელი დამჭირდა. იმ დღესვე, როცა ოფისი და ერეკლე

ორმაგი თამაში.. (The End)

ცრემლი ღაპა-ღუპით მდიოდია და მლაშე სითხით ვუსველებდი ერეკლეს პიჯაკს. ვერც ვჩერდებოდი. ყოველთვის წინააღმდეგი ვიყავი ასეთი სენტიმენტალური მომენტების, გამოგიტყდებით და ზედმეტად ხელოვნურადაც მიმაჩნდა მაგრამ იმ წამს მსგავსი არაფერი მიფიქრია, პირიქით

ორმაგი თამაში.. (ნაწილი XI)

მომავალი ერთი კვირა ნამდვილი ანარქიით იყო მოცული. ერეკლესა გადაწყვეტილებითა და ჩემი თანხმობით ჩვენი ქორწილი 26 მაიის, ჩემი დაბადებისდღიდან 5 დღის შემდეგ გაიმართებოდა. ალბათ ადვილი მისახვედრი იყო რომ ამ ერთ კვირაში მთელი ქორწილის ორგანიზატორობა, დიდ

მე ორმაგი ტყვე ვარ-12

-ლილი არ იტირო,ჩვენი მოსვლის მიზანი ტირილი არაა,იცი რატომ ჩამოვედით ასე ჩუმად?-ეშმაკურად გაიღიმა ლაშამ -რატომ?-ვკითხე და თან ცრემლები მოვიწმინდე -2 კვირის თავზე ყველას გეპატიჟებით ჩემს საირმეში 1 კვირით,იქ ჩემი ბაბუა-ბებიის სახლი მაქვს ხოდა მინდოდა

ორმაგი თამაში.. (ნაწილი X)

თბილისიდან როგორც კი ჩამოვედით, ერეკლემ გადაწყვიტა, რომ ჩემი მშობლებისთვის ხელის სათხოვნელად მოსულიყვნენ ის და რატი, მე კი არ ვიცოდი ეს როგორ მეთქვა ჩემი მშობლებისთვის, ჩემთვის მოულოდნელი იყო და წარმომიდგენია მათთვის რა იქნებოდა.

ორმაგი თამაში.. (ნაწილი IX)

არა რა ვერ ვხვდები როდის ხდება ეს ბიჭი ასეთი რომანტიკოსი და ჯელტმენი არადა მსგავსი რაღაცეები საერთოდ არ ახასიათებს, პირიქით ყოველთვის ზედმეტად ცივი და ოფიციალურია, ჩემთანაც კი, მაგრამ ახლა ჩემ წინ აღარ იყო შეFი ერეკლე, არამედ ჩემი ბიჭი ერეკლე მედგა