ოცნების მჭერი (13)

თემურს და სალომეს კი რატომღაც არავინ ულოცავდა. ყველა მათკენ იყურებოდა მომღიმარი სახეებით.ისევ გაურკვევლობაში იმყოფებოდა ჯავახია. რა იცოდა, თუ მხოლოდ მას არ გააგებინეს, თარაშ ჯაყელზე რომ დაქორწინდა 13 ოქტომბრის შაბათ დღეს, დღის 2 საათზე.

ოცნების მჭერი (12)

-შენზე თუ არა, ოცნების დაჭერაზე ხომ მითხარი? ხოდა შენ ხარ ჩემი ოცნება. - აღიარებისგან სახე აელეწა ჯავახიას. თავი ჩაღუნა და თავის ფეხებს დააჭტერდა. შუბლი თარაშის მკერდისთვის მიებჯინა. -შენ ეცადე და იქნებ გამოგივიდეს კიდეც?! სიჩუმეში ჯაყელის ხმა

ოცნების მჭერი (11)

სამზარეულოში გავიდნენ ასე. კარადაზე დააჯინა დეა და წინ დაუდგა.გამომეტყველება დაუსერიოზულდა.ჯავახიასაც გადაედო მამაკაცის სერიოზულობა და პირი მოკუმა.-აი, ეს მესმის. მინიმუმ ასე უნდა იწყებოდეს ყოველი დილა. - ჩახლეჩილი ხმით

ოცნების მჭერი (10)

გაკვირვებულმა დაახამხამა თვალები. ჯაყელის მანქანა არსად ჩანდა. „ალბათ სადმე წავიდა“. ეზოში არავინ ჩანდა. არც სახლის აივანზე. თემურის მანქანა კი ფიცრულის ქვეშ დაეყენებინათ. იმედგაცრუების მძლავრმა ტალღამ დაუარა მთელს სხეულში. არადა როგორ ეგონა, რომ

ოცნების მჭერი (9)

-ბავშვი. - ადგილზე გაშეშდა, მერე კი მკვეთრად შებრუნდა ჯაყელისკენ და თვალი თვალში გაუყარა. - ჰო, შვილი. შვილი მინდა ყველაზე მეტად. - ჯიქურ უყურებდა მამაკაცს და მღელვარებისგან მკერდი აუდ-ჩაუდიოდა. თარაშს უნებურად გაეღიმა. მის წინ მდგარი ერთი შეხედვით

ოცნების მჭერი (8)

ყველაზე ლაღად და კარგად გრძნობა ჯავახია მამაკაცის გვერდით თავს. ამასთან ერთად, ისე დაცულად, რომ მის ნებაზე რომ ყოფილიყო, არცერთი წამით მოშორდებოდა გვერდიდან. ამჯერად აღარ მიუქცევია ყურადღება „ბავშვისთვის“, თავში თარაშის წინადადებიდან მხოლოდ ერთი

ოცნების მჭერი (7)

ფ ართოდ გადადგი ნაბიჯი, ი რიბად გაჰყევი გზას, ბ ავშვივით ოცნებას აჰყევი, ი რბინე სლდის პირას. მე მზად ვარ... დაგიჭერ!“ - ეზოში მყოფს გარკვევით მოესმა სიტყვები. ეჭვიც არ შეპარვია, რომ ხმა თარაშს ეკუთვნოდა.

ოცნების მჭერი (6)

ჯაყელმა მარჯვენა ხელში ჩაავლო ხელი დეას, წინ გამოაწევინა, ხელის გულზე კი ოცნების მჭერი დაუდო. -წადი ახლა! - ოდნავ გაღიმებულმა დახედა ერთდროულად გახარებულ, გაკვირვებულ და მაინც გულდაწყვეტილ გოგონას და სადარბაზოსკენ უბიძგა.

ოცნების მჭერი (5)

„ხვალ ბოლოჯერ ვნახავ, თუ სასწაული არ მოხდა და კიდევ არ შევხვდით ერთმანეთს“ - ცრემლებით აევსო თვალები დეას.მთვარის შუქზე ბრილიანტებივით ბრწყინავდნენ გოგონას თვალებში აკიაფებული ცრემლები.ჯაყელს გაეღიმა. -7 საათზე გამოგივლი, თუ

ოცნების მჭერი (4)

თვალებში ჩამოფხატული თმიდან ძლივს დაინახა თარაშის ხელი, ხელსახოცი რომ ეჭირა. გამოართვა და ახლა ის აიკრა ცხვირზე. სისხლდენ არა და არ წყდებოდა. გაკვირვებულმა დაქაჩა თვალები, რომ იგრძნო თმა უკან გადაუწიეს და შუბლზე ცივი შეეხო.