პაემანი ღამესთან

სად არის მზე და სად არის ზღვები? სულს შემორტყმია მუქი საზღვრები.. და საუბრები უსახო "მესთან", მაქვს პაემანი ამ უტყვ ღამესთან, ხავსმორეული ოთხკუთხა ქვები,

ექსტრემალური პაემანი (სრულად)

დიდხანს ვიდექი სახლთან გახევებული. ათასი ემოციით და უამრავი ფერებით სახეზე.. გაბრაზება და სიამოვმება იმდენად სწრაფად იცვლიდნენ მხარს,გონება თავდაყიდა დამიყენეს!

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 19)

- ღმერთო, არ არსებობს..ის.. ის არის..შავგვრემანს გაოცებისგან პირი ღია დარჩენოდა,ტელეფონი,რომელიც ყურთან ჰქონდა მიტანილი,არც კი ახსოვდა.ყველა ერთიანად გაშეშდა,მხოლოდ ქერამ შეანჯღრია ხელით

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 18)

- აქ რა გინდა?! ჰკითხა ქალმა და შეტრიალდა.- რატომ ეწევი? კარი გადაკეტა,კოსტუმი სკამზე ჩამოკიდა და ანასტასიას წინ დაჯდა.- ამასაც ამიკრძალავ?ხო.. შენ ხომ მხოლოდ ეგ შეგიძლია..- არ მომწონს ასეთი ირონიული რომ ხარ..

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 17)

- გაჩუმდი! გაჩუმდი! დაიღრიალა და ხელები სახეზე აიფარა. - არ მინდოდა,ვაპირებდი შენთვის ყველაფრის თქმას,უბალოდ მიჭირდა დათა,მიჭირდა... ცრემლები ახრჩობდა,სიტყვას ძლივს აყოლებდა ერთმანეთს და სახიდან ხელებს არ იშორებდა. - რატომ არ გესმის,მიჭირდა თქმა

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 16)

- დათა? ქალს სახეზე ფერი წასვლოდა დათას დანახვისას,რომელიც თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა,ყბა ისე დაეჭიმა,თითქოს სადაცაა იფეთქებსო,ტასოს ფეხებში ძალა ისე გამოეცალა,ლამის იქვე წაიქცა,მიმხვდარიყო

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 15)

მაისური ერთი ხელის მოსმით ამოაძრო სახელოებიდან,სველი კოცნებით კისრიდან მკერდამდე ჩაუყვა,კბილებით წაეტანა მკერდის კირტებს,მოქნილი თითებით კი საშოს დაუყვა წრიული მოძრაობით,ქალის თითები მის ზურგს ჩაცხრომოდა ფრჩხილებით.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 14)

ქვედა ტუჩი ენით გაილოკა და ცერა თითი გადაიტარა გამომწვევად.ანასტასიამ მისი ხელისგან გათავისუფლდა,მისკენ ახლოს მიიწია და ყურში ჩასჩურჩულა.-გგონია ორსული ქალის მიგდება შეგრჩება? შენ გგონია

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 13)

ტუჩზე მოწყვეტით აკოცა და ტერიტორია დატოვა. ანასტასია ჯერ კიდევ იჯდა და ვერ ინძრეოდა,ერთ ჭიქას მეორეს აყოლებდა,არასდროს მონდომებია სასმელი ცხოვრებაში ასე ძალიან.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 12)

დილით კარზე კაკუნმა გამოაფხიზლა ორივე,ანასტასიამ ხალათი მოიცვა და ჯერ კიდევ თვალების ფშვნეტით შეაღო კარები,მის წინ მდგომის დანახვისას კი წამიერად გამოფხიზლდა და სახე შეეშალა.