პატარა გოგო, მიყვარხარ! (9)

მეორე დღე. ისევ სასტვენების გამაყრუებელი ხმა. ისევ დამთხვეულივით წამომხტარი გიგა, უკმაყოფილო ხმამაღალი შაძახილები კოტეჯებიდან, გინებ-გინებით გამოსული ბავშვები გარეთ, და უფროსის მკაცრი სახე. -ბავშვებო, დღეს ბუნებაში წავალთ და პატარა პიკნიკს

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (8)

-ნი, არ წავიდეთ? გვიანია უკვე. -ხო ჯობია, სანამ ჯერ კიდევ ერთობიან, მაშინ წავიდეთ. მერე რომ მივიდეთ, გაიგებენ რომ გაპარულები ვიყავით. -ხო, წამოდი. 10 წუთში ისევ კოტეჯებთან იდგნენ

პატარა გოგო, მიყვარხარ (7)

-ესეიგი, არავის ელაპარაკები? - არ დამცინო კარგი? ხანდახან უმნიშვნელო ნივთებს ველაპარაკები ხოლმე. სარკეს ვუყურებ და ველაპარაკები. მიქრის რო თავში? კი, ნამდვილად. უარყოფას არც ვაპირებ. მოწყენილი რომ ვარ, ჩემ თავს ველაპარაკები. კარგია, ჩემ თავს რომ

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (6)

-თუ შეიძლება ყველა მწკრივში დადექით! -აუ... -ეს ვინარი! -ტვინი მოხნა! -ო! ყოველდღე ერთიდაიგივე? -წადით თქვენი! -ს ი ჩ უ მ ე ! ! ! ისევ ჩაჰყვირა სასტვენს უფროსმა და მთელი ბანაკი შეხტა. -მოკლედ, დღეს ჩამოდის ჩვენთან ერთი მოსწავლე და სპეციალურ

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (5)

დილით ნინეს ძალიან ადრე გაეღვიძა, თვით ბანაკის უფროსსაც კი არ ეღვიძა. ცოტა ხანს გიგას უყურა, მერე ოდნავ აკოცა ლოყაზე, სპორტულები ჩაიცვა და სარბენად წავიდა. დიდხანს დარბოდა და შესასვენებლად ხის ძირას წამოჯდა. წყალი ერთ ყლუპში გამოცალა. ამ დროს

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (4)

გიგა კი წავიდა მაგრამ, ნინეს წუთით არ მიეკარა ძილი. რატომ ვერ იძინებდა? თვითონაც არ იცოდა! ალბათ გიგასი ეშინოდა, არადა გიგა არაფრით იყო საშიში, პირიქით, ნინესთან მიმართებაში ძალიან თბილი იყო მაგრამ, ნინეს რაღაც მაინც აკავებდა და ეს მასში შიშს

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (3)

-თვითმფრინავის დაჯდომა მგზავრებმა თითქმის ვერ გაიგეს და პილოტი მხურვალე ტაშით დააჯილდოვეს. აეროპორტუს გასასვლელთან ნინემ და გიგამ დაინახეს წარწერა Summer camp. ორივე მაშინვე იმ წარწერისკენ გაეშურა. ჯანიანმა კაცმა სიტყვა წარმოთქვა. -მოკლედ ბავშვებო,

პატარა გოგო, მიყვარხარ (2)

დილით ნინეს ძალიან ადრე გაეღვიძა. ქვემოთ ჩავიდა და ილოს ტელეფონი მოხვდა თვალში.,,უხ, ილო, ეხლა განახებ ჩემი შანტაჟი როგორ უნდა" მაშინვე მიირბინა ტელეფონთან და მესიჯებში შევიდა. თვალში მოხვდა საინტერესო ნომერი და ნაწერები წაიკითხა.

პატარა გოგო, მიყვარხარ!

-არ არსებობს!!!!გადარეული ყვიროდა ნინე ოთახში და ლეპტოპს მთელი ძალით იხუტებდა გულში. ყვირილზე მისი ძმა შემოვარდა. -რა იყო, მოიგე რამე?-კი! ბანაკში საგზური! -ე მაგარია! გილოცავ ნი! -ხომ გეუბნებოდი, გავიმარჯვებთქო!სანამ ნინე ეიფორიიდან გამოაღწევს,

პატარა მაწანწალები.

თბილისში ლამაზი დილა თენდება, ლამაზი დილა თენდება ჩვენთვის, ხოლო პატარა მაწანწალებისთვის, რომლებიც უსახლკაროდ, უპატრონოდ არიან მიგდებულნი, ყოველი დილა ერთმანეთს ჰგავს, ერთნაირად მოსაბეზრებელი და არაფრის მომცემია. საშინელი ომის გამო ისინი სხვადასხვა