ანარეკლი (ნაწილი პირველი)

ვერ დავიძინე, არადა უკვე ღამის სამი საათი იყო. გადავწყვიტე რამე ფილმისთვის მეყურებინა. ავარჩიე ფილმი და დავიწყე ყურება , თან ყავას ვსვამდი, შემთხვევით ჭიქა კომპიუტერის მაგიდიდან გადმომივარდა

აფერისტი პატარძალი [ნაწილი პირველი]

კომფორტული, ერთ-ოთახიანი სახლი იქირავა, იმ დღესვე თავის ნებაზე მოაწყო, რაღაცებს ადგილი შეუცვალა, რაღაცები დაამატა და საბოლოოდ, თავისთვის იდეალური საცხოვრებელი გამოუვიდა. ღიმილით გადაწვა რბილ ლოგინზე და ჭაღს მიაშტერდა.

აჩქარებული გულისცემა (თავი პირველი)

- მაგაზე კარგი არაფერი მოგიფიქრებია ყიფიანის ქალო - სიცილითვე ვუპასუხე- აუცილებლად ვეტყვი მამა და საღამოს პასუხს გაგაგებინებ. შენ მომტყდი აბა სვანეთში ერთი კვირაა - სიცილით წავკბინე დაქალს- - მიდი მიდი ბევრს ნუ ტლიკინებ სჯობს დათო ბიძიას დაელაპარაკო-

ჩხუბით დაწყებული სიყვარული (პირველი ნაწილი)

ნია– ალო დედა– ნიაკო დე მე ვარ.სად ხარ? ჩახვედი ბათუმში? როგორი ამინდია? ნია– კარგად ვარ.კი ჩავედი და წვიმს.საშინელ ხასიათზე ვარ.მერე დაგირეკავ... დედა– კარგი დე კარგად. ნიამ მობილური გამორთო...

გაწბილებული პირველი სიყვარული (5 თავი დასასრული )

ისთორიაც დავასრულე იმედი მაქვს მოგეწონებათ და ბოდიში შეცდომებისთვის. დილით ბექამ სახლში მიიყვანა,მერე კი წავიდა.ბიჭს ისევ ის სიტყვები უტრიალებდა თავში რომელმაც დიდიხნის წინ მიღებული გადაწყვეტილების სისწორეში დარწმუნდა მანამდე ეშინოდა ლიზას არ ეთქვა

საბედისწერონი (პირველი წიგნის დასასრული)

კლანებს შორის დაპირისპირება ნადიირობიდან ომში გადაიზარდა. დასასრულის დასაწყისი უდანაშაულო მსხვერპლით იწყება. ადამიანი რომელსაც მათი შეჩერება შეუძლია დაეცა. არაფერია მარტივი როდესაც თამაშს საბედისწერო ქალი წარმართავს...ყველაფერი ახლა იწყება...

გაწბილებული პირველი სიყვარული (4 თავი)

სურნელს რომელიც ასე ძალიან მომწონს და მაგიჟებს,მინდა გაწყნარებდე როცა ვიღაცას ჩემს გამო ეჩხუბები.მინდა სულ ერთად ვიყოთ და სულ ვგრძნობდე შენს ძლიერ ჩახუტებას

სასიყვარულო სამკუთხედი (თავი პირველი)

"შემიყვარდი სულელო" ველოდები თქვენს შეფასებეს და შენიშვნებს. პატარა თავისთვის ბოდიშით, ნელნელა გავზრდით და უფრო და უფრო საინტერესოს გავხდით. სიყვარულით დადუ

გაწბილებული პირველი სიყვარული (3 თავი)

გზად ბენზინ გასამართ სადგურში შევიდნენ.მანქანა ბოლომდე გაავსებინა.ამ დროს მანქანიდან გადმივუდნენ,ზურამ უთხრა: - არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ. - ყოველთვის ასეთი ვიყავი. - მე მხოლოდ ახლა გაგიცანი.

ბოლო დღის დასასრული და პირველი დღის დასაწყისი

ჩემი ცხოვრება ძაფზე ეკიდა და ვიცოდი, რომ ადრე თუ გვიან ეს ძაფი გაწყდებოდა... ვგრძნობდი დღეს ჩემი სიცოცხლე სადღაც მიიპარებოდა, ემორჩილებოდა ჩემში ჩასახლებულ ტკივილს, დაავადებას რომელიც ჩემი სიცოცხლით იკვებებოდა..