პრინცი ამირი (სრულად)

თავიდანვე იცოდა, რომ რაღაც დიდი თავგადასავალი ელოდა, როცა ჩანთა აიღო და ტანსაცმლის ჩალაგება დაიწყო დუბაიში გასამგზავრებლად. აქ აღარაფერი აკავებდა, რადგან ორი ადამიანი, რომელიც მისთვის მთელს სამყაროს წარმოადგენდა სამუდამოდ მასთან იქნებოდნენ. და თუ

კოშმარის პრინცი თავი 3

შემოსასვლელისკენ მთელი სისწრაფით გავვარდი და კარი გავაღე, ლევანი იყო, მისი დანახვისას ჩემში გამოწვეულ ემოციებს სიტყვებით ვერ აღვწერ...

კოშმარის პრინცი თავი 2

ხელებს წელზე მხვევს და კედელს მთელი ძალით მანარცხებს, ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ყველა ძვალი სათითაოდ ჩამელეწა, ჭრილობებიდან წითელი ბლანტი სითხე ჩქეფით მომდიოდა, ვერ ვმოძრაობდი. მოულოდნელად სასურველი ხმა მომესმა.

კოშმარის პრინცი (თავი 1)

ტკივილს ვგრძნობ, სიცივეს, სიბნელეს, უზარმაზარი სივრცის ცენტრში ვარ მოქცეული სადაც უცნობი სილუეტი, აქეთ იქიდან უვლის ჩემს დასახიჩრებულ სხეულს, სიმწრის სიცილი მაწვება, ვერ ვტირი, ვერანაირ გზას ვერ ვპოულობ იმისთვის რომ გადმოვანთხიო ემოციები, არ მყოფნის

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (13, დასასრული)

პალატაში, ფანჯარასთან კატო იჯდა და ნისლიან, დაბურულ ქალაქს გაჰყურებდა. უყვარდა ასეთი ამინდი, მუდამ ეგონა ღრუბლებში ეფლობა მთელი ქალაქიო. გოგონა უკვე გაწერეს, ბოლო წუთებს ატარებდა ამ პალატაში. მიუხედავად იმისა, რომ რამდენიმე თვე კომაში იყო, მის

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (12)

ოთო საავადმყოფოდან გავიდა, ეზოს თვალი მოავლო და გოგონას ძებნას შეუდგა. მიუხედავად იმისა, რომ იცოდა სადღაც აქვე იყო, მაინც ნერვები ეშლებოდა, სურდა მალევე დაენახა იგი. ელზა შენობის უკანა ეზოში, პატარა სკამზე, იჯდა. ირგვლივ ნისლი ჩამოწოლილიყო, საითაც

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (11)

"მეძინება, ავალ"-ო მხოლოდ გასამართლებელი საბუთი იყო მისგან წამოსასვლელად. ელზას ოთოს სიტყვებმა ძალიან ააფორიაქა, დააბნია და ალბათ ამიტომაც არ დაეძინა მთელი ღამე. სახლში შესვლისას დედას გადაეხვია, საავადმყოფოს ამბები მოუყვა და პირდაპირ თავისი

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (10)

მთელ ოთხაში სიჩუმე გამეფებულიყო. ვაჩე ხმას არ იღებდა, არ სურდა ახლახანს ჩაძინებული კატო გაეღვიძებინა. ულამაზესი იყო კატო, იმაზე ბევრად ლამაზი, ვიდრე მძინარე. მისი ლამაზი თვალებით მოხიბლული დარჩა. მუქი, მაგრამ ძალიან ლამაზი მწვანე თვალები ჰქონდა.

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (9)

მამა-შვილი ერთმანეთს მთელი ძალით ეკვროდა, ცდილობდნენ დაკარგული დრო აენაზღაურებინათ. ძალიან ენატრებოდა ვახოს თავისი ეკატერინა, თავისი კატუნია, პატარა კატო. მისთვის ისევ პატარა ბავშვი იყო, საყვარელი ბავშვი,

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (8)

ვერ წარმოიდგენთ... ვერ წარმოიდგენთ რა დაემართა ვაჩეს. თავიდან ეგონა მოესმა, ეს გოგო მართლა გამაფრენინებსო. მერე ღრმა სუნთქვა იგრძნო, ხელის მცირე მოძრაობა'ც იგრძო. თავი ოდნავ წამოწია, ფრთხილად შეხედა 'მძინარე' გოგონას. ღრმად ამოისუნთქა, ჩაისუნთქა და