გადაგერიე როგორც ქარი...

შემოვათენდი ისტორიის ფურცლებს დანაღმულს,და მე ვეღარ გგრძნობ უშენოდ დრო როგორ გავიდა,ამ არეული გრამატიკის ცრემლში დაჭრილი,მრავალტაქტიან ტრაგედიას ვიწყებ თავიდან...

ნენე (სრულად)

-ლაზარე სად მივდივართ?-ვკითხე, მაშინ როცა საკმაო მანძილი გავიარეთ, სანაპიროსთან ახლოს ვიყავით. - სულ, ცოტაც მოიცა და შენი თვალით ნახავ,- მაინც თავისას იმეორებდა.არაფრით , არ მითხრა სად მივდიოდით.

ხევსურეთი XVI

საგონებელში ჩავარდა,არ ჩანს კარგი ამბავი,ამგრამ იქნებ ვინეს შეეშალაო,ფიქრობდა.წარმოდგენა არ ჰქონდა ვის შეიძლებოდა გაეგზავნა ამდენი ფული მისთვის.ისიც კი გაიფიქრა,ისევ ის არამზადა ხომ არ მეხუმრებაო.ამასობაში ნიკომ გაიღვიძა.გაუკვირდა,ელენე მის გვერდით

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 27)

- დემე... ჩუმად აღმოხდა ბაგეებიდან მისი სახელი,კაცმა კი მისი ხელის ზურგს მიაწება ტუჩები აცრემლებული თვალებით.- სად ვარ.. რა ხდება..ტასო პანიკამ მოიცვა,თვალების ცეცება დაიწყო აქეთ-იქით,მაგრამ ჯერ

დამწუხრებული ვარ

დამწუხრებული ვზივარ და ვფიქრობ რა არის ჩემი გულის ფობია ჩემო გულო შენ მის სახით მითხრობ ეს სიყვარული შავი ფონია დამწურებული ვზივარ და ვფიქრობ სად არის გრძნობის ეს ისტორია შენ სიყვარულო მე ისევ მიხმობ მეტყვი გულში არს ეს ირონია დამწუხრებული ვზივარ და

კესიკო თავი 4

თხუთმეტი წუთის შემდეგ კი გოგონები ხმამ იხსნა...-ემილიი, ემილიი, სად ხაარ?-გაისმა ტყეში ბიჭის ძახილი.-ემილიი სად ხარ ჩვენ ვართ ლუკა და ალესანდრე!!-ემილიმ თავი ასწია თვალები სიხარულმა და გაოცებამ

სად განისვენოს სულმა, სად მიიდრიკოს თავი?

ყოველთვის ვფიქრობ იმაზე,თუ რა არასწორად იქცევა კაცობრიობა. მაგალითად, რამდენი იტანჯება გამოცდების, სწავლის, სამსახურისა და ფულისათვის. არადა განა უფალზე და ლოცვაზე მნიშვნელოვანი რამე არსებობს?

ნეტა ახლა სად ხარ

გეძებ ყველგან ხილულად თუ უხილავად ვიცი სად ხარ...ვერ მოვდივარ... მეშინია შენი კოცნა და ალერსი მეშინია თვალებზე რომ შემოგხედავ იქ ხომ ჩემი ტკივილია...ცრემლებად რომ დაგდენია როგორ გითხრა, რომ მიყვარხარ და უშენოდ აღარ შემიძლია... ახლა ერთი ჩამახუტა,

სად?

ზურგი ვაქციე ცხოვრებას კვლავ ნიღბები ავიფარე სახეზე მას შემდეგ,რაც ჩემი ნამდვილი ,,მე" გამოვაჩინე, რომელსაც ხელი კრეს ,ვერ დააფასეს. ვერ მიიღეს მისი წრფელი გრძნობებით, ვერ გაუგეს და ფეხქვეშ გათელეს.არ ვიცი რატომ მოვინდომე საკუთრი თავის წარმოჩენა

სად ჩერდება წამი?

მეც მასთან ერთად ვსუნთქავ, განვიცდი, მისი თვალებით ვხედავ სამყაროს, ის მწამს, რაც მას სწამს. აჩრდილივით, სულივით ჩამოვუჯდები ხოლმე გვერდით და თავს მხარზე ჩამოვადებ. არ ვტყდები, რომ სიგარეტის კვამლით ვიხრჩვი, რადგან ვიცი, რამდენად მნიშვნელოვანია