სამიზნე (10 თავი)
ყიფიანის მორიგეობის დრო იყო გამთენიის ექვსზე ტელეფონის ხმა რომ გაისმა და ყიფიანიც ცოცხლად წამოხტა ფეხზე. ფრთხილი ძილი უკვე სისხლში ქონდა გამჯდარი. -ანდრიაა?სამიზნე (9 თaვი)
-გუნდი უნდა შევკრიბო_შუბლი მოისრისა დაბნეულმა ანდრიამ. -მაშინ ეს გამოკეტილი რატომ გყავდა? -არ მყავდა, მაშინ ჩავაგდე შენ რომ გელოდებოდი, მინდოდა ისე გეპოვა, რომ მძევალი გგონებოდა, ის კი ჩუმად ინფორმაციის მოპოვებას შეძლებდა.სამიზნე (8 თავი)
-ახლა სად მივდივართ?_რამდენიმე წუთში ისევ ნანომ დაარღვია დუმილი. -კიდევ ერთი ბინა მეგულება, ნუ ბინა იმ მოცუცქნული ოთახისთვის ხმამაღალი განაცხადია, მაგრამ სამაგიეროდ ერთი დიდი პლიუსი აქვს, გენერალმა არ იცის._ზემოდან დახედა გოგოს და თითქოს ახლასამიზნე (7 თავი)
-აბდულის ხალხმა მიპოვა ორი თვის შემდეგ, ჭრილობები ცუდად დამუშავებული ქონდა და ნელნელა ინფექცია ეჭრებოდა, მე კი გაიგეს რომ ექიმი ვიყავი და მას შემდეგ ხელი არავის დაუკარებია, აბდული უფრო...... ამ... ცივილურად მექცეოდა.სამიზნე (6 თავი)
-შენ საქმეს მიხედე_მაშინვე შეუბღვირა კერესელიძემ და ანდრიას გადახედა -აბდული? -წასვლამდე უნდა ვნახო და კიდევ ერთი, ამ ქალბატონს ასე პირდაპირ ვერ ჩავიყვანთ, სამიზნეა შეგახსენებთ. -მაშინ რა უნდა ვქნათ?სამიზნე (5 თავი)
-კარგი, მე უკან დავბრუნდები, რომელი გამომყვებით? გაყოლა არავის უნდოდა, ყველას ანდრიას პოვნა ეკერა პირზე, მაგრამ ყიფშიძეს საბოლოოდ კერესელიძე გააყოლეს. ამ უკანასკნელმა კი საკმაოდ მკაცრად მოთხოვა გაღიმებულ ნათიას იცოდე ფრთხილად იყავიო.სამიზნე (4 თავი)
საძინებელში შესული მაშინვე აბდულს დაუკავშირდა და პირობები შესთავაზა, მანაც ცოტა დრო ითხოვა პასუხის გასაცემად. ბიჭები სწორი იყვნენ, ეს საკმაოდ სარისკო იყო, ასეთ დროს შეხვედრის ადგილს ან გზაში აგებინებდნენ, ან დაბარებული ადგილიდან გადაყავდათსამიზნე (3 თავი)
-გისმენთ_ნამძინარევი ხმა გაისმა ტელეფონში -ბატონო გენერალო_ომახიანი ხმით შესძახა პოლკოვნიკმა. -ანდრია?_გაკვირვება ვერ დამალა კაცმა. -ხომ მშვიდობაა? -სასწრაფოა, ხვალამდე ვერ დაიცდიდა.სამიზნე (2 თავი)
-ლამაზია_კარის ჩარჩოზე მიყრდნობილიყო ყიფშიძე და ჯიბეებში ხელებ ჩაწყობილი ათვალიერებდა დაფას. -ჯერ გაქვთ დრო. -კარგი რა ანდრია, არ გიცნობდეთ მაინც, ვიცით შენი ორი საათი, აი ნახე ხუთ წუთშისამიზნე (1 თავი)
-გასაგებია, თავისუფალი ხარ._ხელით ანიშნა კარისკენ და როგორც კი გავიდა ბიჭი თავადაც წამოდგა. უბრალო ფორმის მაისურზე მაშინვე მოიცვა ჯარისკაცის პიჯაკი და დერეფანში გავიდა. არ შეუწუხებია თავი იმაზე ფიქრით ასე სასწრაფოდ რა მოხდა,ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.