სამუდამოდ 5-6

დაფეთებულმა გავიხედე უკან და ნაცნობი სახე შევამჩნიე, ღმერთო არ არსებობს, ეს ხომ იაკობია. ნეტა აქ საიდან? ფიქრებიდან იაკობმა გამომიყვანა, როდესაც უცნობს პირდაპირ სახეში ხია. ის სწრაფად გასწორდა თითით ტუჩიდან წამოსული სისხლი მოიწმინდა და ახლა

სამუდამოდ 4

აუიმე ეგ სუ დამავიწყდა, წამო გამოვიცვალოთ. ჭიშკარში შევედით. ჩემი სახლის ეზო ყოველთვის მოვლილი და ლამაზი იყო, გრძელ ბილიკს გავუყევით და დიდი 2 სართულიანი სახლის კარს მივადექით. დავაკაკუნე, კარი კი იომ გააღო. -დაკარგულებიც მოსულან...თქვა და

სამუდამოდ 3

-დახმარება ხომ არ გჭირდება?მგონი რაღცის გაკეთებას ცდილობდი.-ისევ ჩაეცინა -მე აქ ჩემს დაქალთან ერთად გავიჭედე.-ვთქვი თუარა გამახსენდა რომ ჩემთვის სრულიად უცხო ადამიანს ვესაუბრებოდი ამის გაფიქრება და ჩემი ადგილიდან მოსხლეტვა ერთი იყო. უცებ უცნობი

სამუდამოდ 2

თვალები ვჭყიტე ეს...ეს ხომ პანდაა, უზარმაზარი პანდა. საოცარია ნეტა ვისია, გავიფიქრე თუ არა უკნიდან ვიღაც მომახტა, უცებ შევტრიალდი. ვიკი იყო და გაფარტოებული თვალებით იყურებოდა. ხელის ერთი მოძრაობით გვერდზე გამწია და პანდას ეცა, აწევა უნდოდა მაგრამ

სამუდამოდ

ზაფხულის არდადეგებზე ვაპირებდით დასასვენებლათ წასვლას, ეს კი ჩვენ ოჯახში ძალიან სადაო თემაა.იო და ვიკა ყოველთვის ზღვას ამჯობინებდნენ, მე რატომღაც მთა მერჩივნა. მაგრამ, უმრავლესობის გადაწყვეტილებით ყოველთვის ზღვაზე მივდიოდით. სწორედ ამ საკითხის

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (5)

თვეების მერე ნიკამ გამახსენა: - გახსოვს ციცინათელაში შუბლზე რომ გაკოცე? აი ჯერ კიდევ მაშინ მივხვდი, რომ ვგიჟდები შენზე. - მე ვფიქრობ, რომ სანამ გამიცნობდი უკვე გიჟდებოდი ჩემზე. - ჰო, ეგეც არის, ცუდ ხასიათზე რომ ვიყავი ეგრევე შენს პროფილზე

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (4)

თავში რაც მომივა აზრად თითქმის ყველაფერს ვაკეთებ, არც ეხლა შემიკავებია თავი და მასთან ახლოს მივიწიე. მერე ვიწექით და ერთმანეთს ვუყურებდით, ნიკას მომენტებში თვალები ეხუჭებოდა, მაგრამ მალევე ახელდა. მერე მეც დავხუჭე თვალები, იფიქროს რომ ვიძინებ და

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (3)

ნიამ და ირაკლიმ განაცხადეს, ჩვენ პლიაჟზე გავალთ და იქ გავათენებთო. ჩვენს ლოგინზე წევს ბიჭი, რომელიც დღეს გავიცანი და გათიშულს ძინავს. რა ვქნა? უნდა მივუწვე და დავიძინო, იმას ისე ეძინა დილამდე მაინც არ გაიღვიძებდა. რომ დაამთავრებ ბოლოს ერთი თავი

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (2)

ნია ცამეტი წლის იყო მანქანის ტარება რომ ისწავლა, მერე ერთი სული ქონდა ჩვიდმეტი წლის გამხდარიყო რომ მართვის მოწმობა აეღო. გახდა და აიღო კიდეც. უკვე მანქანაც ყავს და ქუჩაში თავისთვის მდგარი რამდენიმე ხეც დააზიანა ოდნავ. რომ კითხოთ, გაჩერებულ ხეს

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (თავი I)

ჯერ კიდევ ბაღში დავდიოდით, როცა მე და ნია ერთმანეთს შევხვდით. მაშინაც ისევე მარტივად გამოარჩევდით სხვებისგან, როგორც ეხლა. ასე გამოვარჩიე მეც. პირველივე დღეს ცუდ ხასიათზე მოვიდა, მოკიდა სკამს ხელი, შუა ოთახში დადგა და იჯდა წარბებშეკრული, მე ალბათ