სასრულეთი ნაწილი 2 (სრულად)

ხალიფა ოსმანის საფლავის ახლოს, თეთრ საფლავის ქვას სისხლისფერი ჩინური ვარდი ამშვენებდა. მდუმარედ იდგნენ დავუდი და ლეა სახელოვანი წინაპრის საფლავზე და იმ პირობის შესრულებას იღებდნენ ვალად, თვით ბედნიერმა ბაბილოვანის ხელმწიფემაც რომ ვერ შეძლო.

სასრულეთი (თავი 49)

მორწმუნე ადამიანს თავისი ცოდვები წარმოუდგენია, როგორც უზარმაზარი მთა და თვითონ ამ მთის ძირში ზის. სულ იმის შიში აქვს, რომ ეს მთა ერთ დღეს ჩამოიშლება და ქვეშ მოიყოლებს; ის, თუ როგორ მთას აღმართავ, სრულიად შენზეა დღეს დამოკიდებული. წინ ისეთ მთას ნუ

სასრულეთი (თავი 48)

ასვლისას უკანასკნელად მოვიხედე უკან, მერიემის მტკიცე გაფრთხილების მიუხედავად, იმდენად ვიყავი დაჩვეული დავუდისგან მოულოდნელობებს, რატომღაც მეგონა, რომ გაიგებდა და მოვიდოდა. თუმცა, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ ყველაფერი დაგეგმილი სცენარის მიხედვით

სასრულეთი (თავი 47)

სიყვარულია ერთადერთი თავისუფლება ამ სამყაროში. და თუ ეს ასეა, მაშინ გამოდის, რომ თავისუფალი მაშინ ვართ, როცა სიყვარული შეგვიძლია. ალაჰ, თუ შენი მომადლებულია სიყვარული, როგორც ჩვენი შინაგანი თავისუფლების შემეცნების საშუალება, მაშ რაღატომ გვიჩენ

სასრულეთი (თავი 46) +18

გონებას ვძაბავდი და მაქსიმალურად ვცდილობდი ყურადღების მოკრებას. ჩემი დაკვირვებით, დაახლოებით 6-7 დღეა რაც ამ ოთახში ვარ გამოკეტილი. ტკივილებმა შესამჩნევად იკლო. სიმწრის სიცილი მივარდება, როცა მახსენდება უცნაური დეჟავიუ, უკვე მესამედ აღმიკვეთეს

სასრულეთი (თავი 45) +18

იქ იმ დარბაზში, პირველად მოკვდა ნილაი სულთანი. მეორედ მაშინ მოკვდა, როს ალი რიზამ ხარჭად დასმა განუზრახა. მესამედ მაშინ, როს უარით განაწყენებულმა ჰამამი ახეხინა. მეოთხედ მაშინ, ხარჭად ძალით გახდომა რომ დაუპირა. ბედად გადაარჩინა ზურმუხტისპეპლიანმა

სასრულეთი (თავი 44)

ამ ფიქრებში გართულს თეთრხალათიანი ექიმი თვალში ლაზერის მსგავს მოწყობილებას მანათებს და კმაყოფილი მზერით ადგილს უთმობს მის უკან მდგომ მამაკაცს. ყორნისებრი შავი თვალები და ირონიული მზერა. საიდან მეცნობა? ვინ არის? სანამ კიდევ ერთ კითხვას დასვამდა

სასრულეთი (თავი 43) +18

ერაყის დედაქალაქ ბაღდადში ისევ დაძაბულობაა. მომიტინგეები აშშ-ის საელჩოს დაესხნენ თავს. მათ ცეცხლი წაუკიდეს დაცვის ერთ-ერთ კოშკს და კომპლექსის გარე გალავანში შეღწევა შეძლეს.სანამ დაბნეულობის, შესაძლო ნაბიჯების შიშისა თუ მრისხანებისგან ინდური სერიალის

სასრულეთი (თავი 42)

მდუმარედ გავიარეთ ვიწრო დერეფანი. გონებაში ამომიტივტივდა საიდის მუქარა და გაფრთხილება : „ქმედებას ყოველთვის აქვს ტოლი და საწინააღმდეგო უკუქმედება; სხვანაირად: ორი სხეულის ურთიერთქმედება ტოლია და მიმართულია ერთმანეთის საწინააღმდეგოდ“.

სასრულეთი (თავი 41)

არასდროს ვიყავი მეოცნებე, არ მიყვარდა ოცნება, ყოველი წამი ოცნებაში გატარებული ფუჭად დაკარგულად მიმაჩნდა. სამაგიეროდ ბავშობიდანვე შესანიშნავად შემეძლო მიზნების დასახვა და ნაბიჯ-ნაბიჯ მიღწევა. თითქმის მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება ასე გავატარე მანამ,